Η τελευταία έκρηξη, η οποία ήταν η δεύτερη μέσα σε ένα μήνα και η τρίτη από τον Ιούλιο, είναι μια υπενθύμιση ότι ο κομήτης γίνεται ολοένα και πιο ηφαιστειακά ενεργός καθώς συνεχίζει το ταξίδι του προς την «καρδιά» του ηλιακού συστήματος.
Ο κομήτης, που ονομάζεται 12P/Pons-Brooks (12P), είναι ένας κρυοηφαιστειακός κομήτης. Όπως και άλλοι κομήτες, ο 12P έχει έναν συμπαγή πυρήνα – ένα σκληρό, παγωμένο κέλυφος γεμάτο με πάγο, αέριο και σκόνη – που περιβάλλεται από ένα ασαφές σύννεφο ή κώμα κατασκευασμένο από υλικά που διαρρέουν από το εσωτερικό του κομήτη.
Ωστόσο σε αντίθεση με τους μη ηφαιστειακούς κομήτες, η ακτινοβολία από τον ήλιο μπορεί να υπερθερμάνει το εσωτερικό του 12P, προκαλώντας συσσώρευση πίεσης. Όταν γίνει έντονη η πίεση σπάει το κέλυφος του πυρήνα από το εσωτερικό και ψεκάζει τα υλικά του πυρήνα του στο διάστημα.
Αυτές οι εκρήξεις προκαλούν το κώμα του κομήτη να διαστέλλεται και να φωτίζεται καθώς αντανακλά περισσότερο ηλιακό φως προς τη Γη.
Όταν ο κομήτης εκρήγνυται, το κώμα του σχηματίζει εικονικά «κέρατα», σαν του διαβόλου. Αυτό συμβαίνει επειδή ο μεγάλος πυρήνας του 12P, ο οποίος εκτείνεται σε περίπου 17 χιλιόμετρα, έχει μια ασυνήθιστη «εγκοπή» στην επιφάνειά του, η οποία εμποδίζει την εκροή του κρυομάγματος στο διάστημα και προκαλεί το διευρυμένο κώμα του να μεγαλώνει με ακανόνιστο σχήμα.
Στις 20 Ιουλίου, οι αστρονόμοι εντόπισαν τον 12P να εκρήγνυται. Στη συνέχεια, στις 5 Οκτωβρίου, οι ειδικοί παρακολούθησαν καθώς ο κομήτης εξερράγη ξανά με ακόμη μεγαλύτερη ένταση.
Στις 31 Οκτωβρίου, ο ερασιτέχνης αστρονόμος Έλιοτ Χέρμαν εντόπισε ένα άλλο ξέσπασμα καθώς ο 12P έγινε σχεδόν 100 φορές πιο φωτεινός από το συνηθισμένο.
Οι μεταγενέστερες παρατηρήσεις έδειξαν ότι το κώμα του επεκτάθηκε σημαντικά και τα «κέρατά» του δημιουργήθηκαν και πάλι. Ωστόσο δεν ήταν τόσο έντονα όσο μετά από άλλες εκρήξεις.
Πλησιάζει στην Γη
Ο 12P έχει ελλειπτική τροχιά, που σημαίνει ότι έλκεται κοντά στον ήλιο προτού εκσφενδονιστεί στο εξωτερικό ηλιακό σύστημα, όπου παρασύρεται αργά μέχρι να αρχίσει πάλι να έλκεται. Αυτή η τροχιά μοιάζει πολύ με την τροχιά του πράσινου κομήτη Nishimura, ο οποίος έκανε μία παρόμοια πορεία γύρω από τον ήλιο τον Σεπτέμβριο.
Χρειάζονται περίπου 71 χρόνια για να ολοκληρώσει ο 12Ρ ένα πλήρες ταξίδι γύρω από τον ήλιο. Το μεγαλύτερο μέρος του ταξιδιού του κομήτη γίνεται στο εξωτερικό ηλιακό σύστημα. Αυτό έχει ως αποτέλεσμα, οι αστρονόμοι να μπορούν να δουν καθαρά τον κομήτη μόνο όταν αρχίζει να πλησιάζει τον ήλιο, όπως συμβαίνει τώρα.
Ο 12P θα φτάσει στο πλησιέστερο σημείο του στον ήλιο, ή στο περιήλιο, στις 24 Απριλίου 2024, όταν θα βρεθεί σε ελάχιστη απόσταση 116,7 εκατομμυρίων χιλιομέτρων. Τότε θα βρεθεί πιο κοντά στον ήλιο αλλά πιο μακριά από την Γη και την Αφροδίτη. .
Το πιο κοντινό σημείο στην Γη στο οποίο θα μπορέσει να βρεθεί στις 2 Ιουνίου θα είναι σε απόσταση 231,9 εκατομμυρίων χιλιομέτρων. Θα παραμείνει εκεί μέχρι το 2094.
Οι κομήτες φαίνονται πιο φωτεινοί στον νυχτερινό ουρανό καθώς πλησιάζουν πιο κοντά στον ήλιο επειδή τα κώματά τους αντανακλούν περισσότερο ηλιακό φως. Αυτό σημαίνει ότι υπάρχει σοβαρή πιθανότητα ο κομήτης να είναι ορατός με γυμνό μάτι στα τέλη Μαΐου ή στις αρχές Ιουνίου καθώς περνάει δίπλα από τη Γη.
Πηγή: enikos.gr