Οι κίνδυνοι για τις γυναίκες που κάνουν θεραπεία ορμονικής υποκατάστασης – Τι λέει νέα έρευνα

Η ορμονοθεραπεία χρησιμοποιείται για την ανακούφιση συμπτωμάτων της εμμηνόπαυσης, όπως εξάψεις και νυχτερινή εφίδρωση. Διατίθενται διάφορες θεραπείες ανάλογα με τα συμπτώματα. Ποιοι τύποι ορμονοθεραπείας αυξάνουν τον κίνδυνο;

Οι διαφορετικοί συνδυασμοί ορμονώνκαθώς και οι τρόποι χορήγησής τους επηρεάζουν την υγεία της καρδιάς με διαφορετικούς τρόπους, σύμφωνα με μελέτες.

Ορισμένα δισκία ορμονοθεραπείας (ΘΟΥ) που περιέχουν τόσο οιστρογόνα όσο και προγεσταγόνα σχετίζονται με αυξημένο κίνδυνο καρδιαγγειακών παθήσεων και σπάνιων αλλά σοβαρών θρόμβων αίματος, γνωστών ως φλεβική θρομβοεμβολή (ΦΘΕ), σε γυναίκες που βρίσκονται κοντά στην εμμηνόπαυση, σύμφωνα με σουηδική μελέτη που δημοσιεύτηκε στο The BMJ.

Ένα άλλο δισκίο HRT, το τιμπολόνη, συνδέθηκε με αυξημένοκίνδυνο για καρδιοπάθεια, έμφραγμα και εγκεφαλικό, αλλά όχι με θρόμβους αίματος. Οι ερευνητές σημειώνουν ότι αυτά τα αποτελέσματα «τονίζουν τις διαφορετικές επιδράσεις των συνδυασμών ορμονών και των μεθόδων χορήγησης στον κίνδυνο καρδιαγγειακής νόσου».

Αυξημένος κίνδυνος καρδιοπάθειας και θρόμβωσης από χάπια για τη θεραπεία ορμονικής υποκατάστασης

Προηγούμενες μελέτες είχαν υποδείξει πιθανή σχέση ανάμεσα στην ορμονοθεραπεία και τον αυξημένο κίνδυνο καρδιαγγειακών παθήσεων, αλλά έλειπαν σαφείς πληροφορίες για τους κινδύνους που σχετίζονται με διαφορετικούς τύπους θεραπειών κατά την εμμηνόπαυση.

Για να διερευνήσουν αυτό το θέμα, οι ερευνητές ανέλυσαν δεδομένα από 138 προσομοιωμένες μελέτες, οι οποίες περιλάμβαναν 919.614 υγιείς γυναίκες στη Σουηδία, ηλικίας 50-58 ετών, από το 2007 έως το 2020. Οι γυναίκες αυτές δεν είχαν χρησιμοποιήσει ορμονοθεραπεία τα τελευταία δύο χρόνια. Από τη μελέτη αποκλείστηκαν γυναίκες με ιστορικό καρδιοπαθειών, εγκεφαλικών επεισοδίων, στένωσης αρτηριών, καρκίνου ή χειρουργικής αφαίρεσης ωοθηκών, υστερεκτομής ή στείρωσης.

Οι ερευνητές χρησιμοποίησαν μηνιαία αρχεία συνταγών για να κατανείμουν τις γυναίκες σε μία από οκτώ ομάδες ορμονοθεραπείας: από του στόματος συνεχή συνδυαστική ΘΟΥ, από του στόματος διαδοχική συνδυαστική ΘΟΥ, από του στόματος μη αντιδραστικά οιστρογόνα, από του στόματος οιστρογόνο συνδυαστικά με τοπική προγεστερόνη, τιμπολόνη, διαδερμικά συνδυαστική, διαδερμικά μη αντιδραστικά οιστρογόνα ή χωρίς ορμονοθεραπεία.

Τα νοσοκομειακά αρχεία παρακολούθησαν καρδιαγγειακά περιστατικά σε διάστημα δύο ετών, λαμβάνοντας υπόψη παράγοντες όπως η ηλικία, το επίπεδο εκπαίδευσης, η περιοχή κατοικίας, η υπέρταση και ο διαβήτης. Στο διάστημα αυτό καταγράφηκαν 24.089 καρδιαγγειακά περιστατικά.

Αυξημένος κίνδυνος από ορισμένους τύπους ορμονοθεραπείας, αλλά όχι όλους

Η έναρξη θεραπείας με από του στόματος συνεχή συνδυαστική ΘΟΥ ή τιμπολόνη συνδέθηκε με αυξημένο κίνδυνο ισχαιμικής καρδιοπάθειας. Αυτό αντιστοιχεί σε περίπου 11 νέα περιστατικά ισχαιμικής καρδιοπάθειας ανά 1.000 γυναίκες που ξεκινούν τέτοια θεραπεία σε διάστημα ενός έτους.

Δεν παρατηρήθηκε αυξημένος κίνδυνος καρδιαγγειακών παθήσεων για διαδερμικές θεραπείες, όπως επιθέματα, τζελ και κρέμες.

Αυξημένος κίνδυνος θρόμβων αίματος βρέθηκε για από του στόματος συνεχή συνδυαστική ΘΟΥ, από του στόματος διαδοχική συνδυαστική ΘΟΥ, από του στόματος μη αντιδραστικά οιστρογόνα και διαδερμικά συνδυαστική θεραπεία. Οι ερευνητές αναφέρουν: «Αν 1.000 γυναίκες ξεκινούσαν κάθε μία από αυτές τις θεραπείες για έναν χρόνο, θα παρατηρούσαμε επτά νέα περιστατικά φλεβικής θρομβοεμβολής συνολικά».

Το τιμπολόνη συνδέθηκε επίσης με αυξημένο κίνδυνο εγκεφαλικού και εμφράγματος, αλλά όχι με θρόμβους αίματος.

Οι ερευνητές επισημαίνουν ότι τα αποτελέσματα βασίζονται σε παρατηρητικές μελέτες, συνεπώς δεν μπορούν να εξαχθούν ασφαλή συμπεράσματα για την αιτιότητα. Αναγνωρίζουν επίσης περιορισμούς, όπως η έλλειψη δεδομένων για την κατάσταση της εμμηνόπαυσης και η πιθανότητα ότι άλλοι παράγοντες, όπως το κάπνισμα και το βάρος, επηρέασαν τα αποτελέσματα.

Παρόλα αυτά, χρησιμοποίησαν σχεδιασμό προσομοιωμένων μελετών για να μειώσουν προκαταλήψεις και δεδομένα μητρώου για να διακρίνουν διαφορετικούς τύπους ορμονοθεραπειών, περιλαμβάνοντας διαφορές στη χορήγηση και τους συνδυασμούς ορμονών.

Οι ερευνητές καταλήγουν: «Αυτά τα ευρήματα δείχνουν ότι οι διαφορετικοί συνδυασμοί ορμονών και οι μέθοδοι χορήγησης έχουν διαφορετικές επιδράσεις στον κίνδυνο καρδιαγγειακής νόσου».

Προτείνουν, τέλος, ότι μελλοντικές έρευνες θα πρέπει να εξετάσουν πώς οι διαφορετικοί τύποι προγεσταγόνων επηρεάζουν τον κίνδυνο καρδιαγγειακών παθήσεων.

Πηγή: oloygeia.gr