Ας αρχίσουμε από τα βασικά…

Ας αρχίσουμε από τα βασικά…

Μετά από πολλές, μα πάρα πολλές ημέρες, λειτούργησαν ξανά τα φανάρια στην είσοδο-έξοδο από και προς την Αλεξανδρούπολη. Λειτούργησαν με, αλλά χωρίς συντονισμό ιδιαίτερα στην έξοδο με αποτέλεσμα να σταματά κανείς δυο τουλάχιστον φορές σε κόκκινο, όσο και να ρυθμίσει την ταχύτητα του. Είναι όπως και με τα μετωπικά διόδια στους αυτοκινητόδρομους, τα οποία θα καταργούνταν αλλά παραμένουν. Με αποτέλεσμα, επιτάχυνση και μετά επιβράδυνση με φρενάρισμα, άσκοπη κατανάλωση καυσίμου και εκνευρισμός. Ήδη, αρκετοί οδηγοί επιλέγουν να στρίβουν και να μπαίνουν στις δυο βοηθητικές, παράλληλες, οδούς, οι οποίες όμως έχουν διαφορετική χρήση. Αφού όμως τα φανάρια στην κύρια οδό δεν λειτουργούν κανονικά, προφανώς όλο και περισσότεροι θα χρησιμοποιούν τις βοηθητικές οδούς. Δυστυχώς και όχι μόνον τοπικά, ούτε για τα βασικά είμαστε ικανοί, άντε μετά να πάμε και στα πολύπλοκα…

Το πάρκο και η πλατεία ξεχάστηκαν ;

Πρόσφατα ο δήμαρχος Κομοτηναίων απάντησε στο δημοτικό συμβούλιο σε ερώτηση για την πορεία των έργων διάνοιξης πολιτιστικής διαδρομής στο βυζαντινό κάστρο, ανάπλασης της δημοτικής αγοράς και ανάπλασης της περιοχής παλιάς Νομικής. Ωστόσο, δεν ξέρουμε πλέον τι θα γίνει με τις παρεμβάσεις που είχαν ανακοινωθεί για την πλατεία και το πάρκο, για τις οποίες είχαν εκφράσει γνώμη και πολλοί κομοτηναίοι. Η πλατεία ήταν γερασμένη από την αρχή, ευτυχώς μπήκαν παγκάκια και «κυκλώθηκαν» τα πλατάνια. Πάντως, συνεχίζει να μοιάζει με βουλγάρικη πλατεία δεκαετίας του 60. Προφανώς θέλει πράσινο, διαφορετικό φωτισμό, το καλύτερο θα ήταν με προβολείς από τα πέριξ κτήρια, αλλά όσες μικροπαρεμβάσεις και να της κάνουμε, «βουλγάρικη» θα μείνει. Το παιχνίδι με την πλατεία, χάθηκε σε ένα μεταμεσονύκτιο συμβούλιο, όταν δεν αποφασίστηκε η κατασκευή υπόγειου πάρκινγκ. Για το πάρκο, όλες σχεδόν οι αρχικές ιδέες, είτε δεν υλοποιήθηκαν, είτε έγιναν αλλά δεν λειτούργησαν. Το καλύτερο σημείο είναι το αναψυκτήριο και αυτό έγινε λειτουργικό αφού έγιναν παρεμβάσεις βελτίωσης. Τα …διαστημικά σιντριβάνια, από την αρχή ήταν για ξήλωμα, το πάρκο έγινε μεν καλύτερα προσβάσιμο, αλλά μη επισκέψιμο αφού δεν υπήρχαν λόγοι να πάει κάποιος. Και η λάσπη, λάσπη… Το χειρότερο, χάθηκε το γεφυράκι που θα μπορούσε να παραμείνει ή να μεταφερθεί κάπου αλλού, σε πρασιά επί της Ορφέως και μαζί του χάθηκαν οι αναμνήσεις μας. Πράγματι η αρχική αρχιτεκτονική παρέμβαση που είχε παρουσιαστεί πριν χρόνια, περιλάμβανε αρκετές σωστές παρεμβάσεις, αλλά τα χρόνια πέρασαν και σαν να μπήκε στο συρτάρι.

Είναι θέμα γνώσης και αντίληψης

Εντωμεταξύ, με το πάρκο και την πλατεία, δεν ξέρουμε τι θα γίνει, αλλά η δημοτική αγορά θα αναπλαστεί, αν και είχε αναπλαστεί πριν χρόνια. Το ζητούμε είναι, θα γίνουν νέες θέσεις στάθμευσης; Και θα ρωτήσει κανείς, που; Μήπως θα μπορούσε να εξεταστεί ένα πάρκινγκ πάνω από την αγορά; Το ίδιο θα μπορούσε να γίνει στο ήδη υπάρχον πάρκινγκ στη Νομαρχία, δηλαδή ένας όροφος όπου θα ανεβαίνουν τα επιβατικά για στάθμευση; Δυστυχώς η δημοτική αρχή δεν έχει και δεν μπορεί να αντιληφθεί την κυκλοφοριακή κίνηση της πόλης, την χωροταξική της διάταξη, ούτε να προβλέψει πως θα εξελιχθούν στο μέλλον. Είναι θέμα γνώσης και αντίληψης, είτε τα έχεις είτε δεν τα έχεις. Και βέβαια, άλλο είναι να αλλάζεις πλακάκια στα πεζοδρόμια και άλλο να κάνεις ένα κάπως σύνθετο κατασκευαστικό έργο, το οποίο όμως θα δώσει διεξόδους και πνοή. Πάντως στην περίπτωση της δημοτικής αγοράς, παρέμβαση χωρίς νέες θέσεις στάθμευσης και χωρίς επιστροφή της ελεγχόμενης χρονοστάθμευσης, δεν νοείτε. Αυτό το τελευταίο ισχύει για όλη την Κομοτηνή. Το να πάμε τα αυτοκίνητα ένα χιλιόμετρο μακριά από το κέντρο, δεν έχει λογική, αν δεν πάμε εκεί και τις υπηρεσίες, κρατικές και αυτοδιοικητικές. Αλλιώς, ας τα πάμε στον ραδιοφωνικό σταθμό, όπου ήδη υπάρχει πάρκινγκ. Πάντως, εδώ και χρόνια και κυρίως λόγω κόστους ενοικίων, η Κομοτηνή έχει πάψει να είναι μονοκεντρική, όλα στην πλατεία και εξελίσσεται πολυκεντρική. Δυστυχώς, οι δημοτικές αρχές, ούτε αυτό το είχαν προβλέψει, με αποτέλεσμα την άναρχη εξέλιξη και την δημιουργία νέων προβλημάτων.

Έχει μέλλον η σημερινή ΕΕ ;

Ξέρετε ποιο είναι το πρόβλημα της ΕΕ για τον Ποπολάρο; Ότι το μόνο κοινό που έχουν οι χώρες μέλη της είναι το νόμισμα, το ευρώ, όσες το έχουν και αυτό δεν είναι ή δεν βγήκε σε καλό για όλες τις χώρες. Για παράδειγμα στην Βουλγαρία, ούτε να το συζητήσουν δεν θέλουν και δεν έχουν άδικο. Εμάς, τουλάχιστον, μας κατέστρεψε και ήταν λογικό σε μια οικονομία με χαρακτηριστικά Σοβιετίας, όπου το κράτος παρεμβαίνει παντού και ευνοεί κοτζαμπάσηδες και πολυεθνικές, στύβοντας σαν λεμόνι τους πλεμπαίους. Η ΕΕ, λοιπόν, κοινό στρατό δεν έχει, ούτε κοινή εξωτερική πολιτική, ούτε φυσικά ασφάλεια, αφού από το ΝΑΤΟ, δηλαδή τις ΗΠΑ, εξαρτάται. Εντωμεταξύ, ρέπει προς τον νεοναζισμό, με τις «φιλίες» προς τους Ουκροναζί, και την απέχθεια προς τους Ρώσους. Μέχρι και στο λεγόμενο μεταναστευτικό, δεν υπάρχει αλληλεγγύη εντός της ΕΕ. Πάντως για αρκετές χώρες, εκτός από το κοινό του ευρώ, υπάρχει και το κοινό της λαθρομετανάστευσης. Δείτε δε το παράδοξο, να συγκαλεί σύνοδο για την ασφάλεια της Ευρώπης η Βρετανία που πλέον δεν είναι μέλος της ΕΕ και να τρέχουν να συμμετάσχουν μέλη της ΕΕ. Η Ελλαδάρα, ούτε καν προσκλήθηκε. Ποιος, η Βρετανία, Ηνωμένο Βασίλειο, που είναι …υπεύθυνη για τις περισσότερες ημέρες ανεξαρτησίας κρατών ανά τον κόσμο. Έχει μέλλον η ΕΕ; Ρωτήστε τον Τραμπ…

Ο Θεός να βάλει το χέρι του, αν είναι και δυο…

Και στο σημείο αυτό, ο Ποπολάρος θα εκφράσει μια …αιρετική θέση. Στην κλειστή σύσκεψη φορέων της 3ης Φεβρουαρίου στο ΕΒΕ Ροδόπης, η σημαντικότερη παρουσία ήταν του Μητροπολίτη. Και τούτο διότι, εδώ που φθάσαμε, από την δήθεν ανάπτυξη στην επιβίωση, ο Θεός να βάλει το χέρι του. Ίσως θα έπρεπε να προσκληθεί και ο Μουφτής. Καθώς, το είπε και ο πρόεδρος του ΕΒΕ, για την κοινή προσπάθεια, «μία υπογραφή δεν λέει τίποτα, αλλά 19 είναι πολύ πιο δυνατές». Ε, ακόμη καλύτερα να βάλουν το χέρι τους, δυο Θεοί…