Το «παράθυρο» που κρύβουν αυτές οι αιτήσεις είναι ότι αναγνωρίζονται με διάταξη νόμου ως μια από τις περιπτώσεις στις οποίες διακόπτεται η παραγραφή και αρχίζει νέα 5ετία, εντός της οποίας οι διεκδικήσεις των συνταξιούχων θεωρούνται ισχυρές!
Η διάταξη αυτή «κρύβεται» στο άρθρο 143 του νόμου 4270/2014 (Διακοπή παραγραφής απαιτήσεων κατά του Δημοσίου), όπου αναφέρονται 6 λόγοι για τους οποίους μπορεί να διακοπεί η παραγραφή αξιώσεων, εκ των οποίων ο 2ος κατά σειρά (παράγραφος β’) είναι και με την υποβολή αίτησης στην αρμόδια Αρχή!
Στην επίμαχη παράγραφο β’ του άρθρου 143 αναφέρεται ότι η παραγραφή των χρηματικών απαιτήσεων κατά του Δημοσίου διακόπτεται «με την υποβολή στην αρμόδια δημόσια Αρχή αίτησης για την πληρωμή της απαίτησης, οπότε η παραγραφή αρχίζει εκ νέου από τη χρονολογία που φέρει η έγγραφη απάντηση του διατάκτη ή της αρμόδιας για την πληρωμή της απαίτησης Αρχής. Αν η αρμόδια δημόσια Αρχή δεν απαντήσει, η παραγραφή αρχίζει μετά πάροδο έξι (6) μηνών από τη χρονολογία υποβολής της αίτησης. Υποβολή δεύτερης αίτησης δεν διακόπτει εκ νέου την παραγραφή».
Αυτό που λέει η παράγραφος β’ είναι ότι οι αιτήσεις για τις συντάξεις που υποβλήθηκαν σε ΕΦΚΑ και Γενικό Λογιστήριο (σ.σ.: στην αρμόδια κατά το άρθρο δημόσια Αρχή), και αν δεν απαντήθηκαν ποτέ (σ.σ.: παρέλευση 6μήνου), αναγνωρίζονται ως μια από τις λοιπές περιπτώσεις που διακόπτουν την παραγραφή και αρχίζει νέα 5ετία για τη διεκδίκηση των απαιτήσεων.
Ο πρώτος λόγος διακοπής παραγραφής (παρ. α’ του άρθρου 143) είναι με προσφυγή στο δικαστήριο, πλην όμως οι προσφυγές κοστίζουν, ενώ οι αιτήσεις ήταν δωρεάν.
Το πρακτικό ζήτημα που προκύπτει για τα διεκδικούμενα αναδρομικά 1,5 εκατ. συνταξιούχων με βάση την παράγραφο β’ του άρθρου 143 του νόμου 4270/2014 είναι ότι τα αναδρομικά αντισυνταγματικών περικοπών σε κύριες και επικουρικές συντάξεις παραγράφονται στο τέλος του 2023 για όσους υπέβαλαν αιτήσεις το 2018 σε ΕΦΚΑ και ΓΛΚ γνωστοποιώντας τις αξιώσεις τους, ενώ για όσους υπέβαλαν αιτήσεις το 2019 σε ΕΦΚΑ και ΓΛΚ, τα αναδρομικά που δεν τους αποδόθηκαν παραγράφονται στο τέλος του 2014.
Ο λόγος που έγιναν οι αιτήσεις από τους συνταξιούχους το 2018 επί ΣΥΡΙΖΑ και το 2019 επί Ν.Δ. (μετά τον Ιούλιο) ήταν διότι καθυστερούσαν να δοθούν τα αναδρομικά από τις μειώσεις που είχαν κριθεί αντισυνταγματικές και υπήρχε κίνδυνος να παραγραφούν οι αξιώσεις των συνταξιούχων. Με πρωτοβουλία των αρμόδιων υπουργών, αντί οι συνταξιούχοι να τρέχουν στα δικαστήρια για να διακόψουν την παραγραφή των αξιώσεών τους, επιλέχθηκε η οδός των αιτήσεων προς τις αρμόδιες υπηρεσίες με το σκεπτικό ότι τις κατοχύρωναν έναντι της παραγραφής.
Το γεγονός ότι το 2020 πληρώθηκαν αναδρομικά από περικοπές 11 μηνών στις κύριες συντάξεις σημαίνει ότι πλέον οι διεκδικήσεις αφορούν σε αναδρομικά από μειώσεις επικουρικών συντάξεων κα από Δώρα (κύριων και επικουρικών συντάξεων).
Οι αιτήσεις του 2018 και του 2019 που βάσει νόμου διακόπτουν την παραγραφή σημαίνουν ότι οι συνταξιούχοι έχουν ανανεώσει για μια 5ετία το δικαίωμα προσφυγών σε περίπτωση που δεν πάρουν τα υπόλοιπα αναδρομικά (για επικουρικές και Δώρα) με νομοθετική διάταξη της κυβέρνησης, όπως έκανε με τα αναδρομικά για τις κύριες συντάξεις.
Συντάξεις: «Ξεκλειδώνουν» αναδρομικά έως 4.000 ευρώ [πίνακες]