Ποιος παίρνει σειρά στον άξονα του πολέμου ;
Ποιος παίρνει σειρά στον άξονα του πολέμου;
Αν κάποιοι από τους αναγνώστες θυμούνται και για να ευλογήσουμε τα γένια που δεν έχουμε, εδώ και ένα χρόνο, ο Ποπολάρος είχε ορίσει την γεωγραφική γραμμή των επερχόμενων συγκρούσεων, από την Ουκρανία, στην Γεωργία και την Αρμενία, στην Τουρκία και με κατάληξη Ιράκ και Συρία. Και πράγματι, μετά την Αρμενία, τα τύμπανα του πολέμου ήχησαν και για την Ουκρανία. Κάποτε θα σιγάζουν και τότε θα έρθει η σειρά του επόμενου. Η Τουρκία; Γιατί όχι; Έχει τόσα ανοικτά μέτωπα, χωρίς την ικανότητα να νικήσει σε όλα. Και προσοχή, από χρόνια πολλά πριν, γίνεται μια συζήτηση στο πλαίσιο του ενδεχόμενου να πλησιάσει η Τουρκία την Ευρώπη. Επειδή λοιπόν, δεν υπάρχει περίπτωση ένταξης της Τουρκίας, συνολικά, στην ΕΕ, μια υπόθεση εργασίας θέλει τις περιοχές της «ευρωπαϊκής Τουρκίας», συμπεριλαμβανόμενης της Κωνσταντινούπολης και της ευρύτερης περιοχής της Σμύρνης, της Ιωνίας δηλαδή, να αποκτούν μια ειδική σχέση με την ΕΕ. Αυτό όμως, αυτόματα θα σημάνει, την απαρχή του διαμελισμού της Τουρκίας εις τα εξ ων συνετέθει. Φαντάζει μακρινή η υπόθεση αυτή, ωστόσο, συχνά η ιστορία βαδίζει με γοργά βήματα. Άλλωστε, ποιος θα το έλεγε πριν 2-3 χρόνια, πως η Ουκρανία θα ρίσκαρε την κρατική της υπόσταση; Με τους Ρώσους να παίρνουν το μεγάλο κομμάτι, λίγο να τσιμπήσουν Πολωνοί και Ρουμάνοι και θα μείνει μια μικρή Ουκρανία, ένα κρατίδιο ανυπόληπτο και μόνο για να συμμετέχει στην Γιουροβίζιον.
Καπιταλισμός χωρίς πωλήσεις, δεν γίνεται…
Και στο σημείο αυτό που η ζωή μας έχει γίνει μια πλατφόρμα για επίδομα, ενοικίου, καυσίμου, ρεύματος, ο Ποπολάρος επιθυμεί να διατυπώσει μια εκτίμηση για την πορεία της ακρίβειας. Στον καπιταλισμό, δεν έχει λογική να παράγει κάποιος προϊόντα, τα οποία λόγω της ακριβής τιμής τους, να μην αγοράζονται. Δηλαδή, ποιος θα αγοράσει βενζίνη στα 3 ή και περισσότερα ευρώ; Ενδεχομένως λοιπόν, από τα μέσα Ιουλίου να πάμε σε αποκλιμάκωση των τιμών στα καύσιμα και στην ενέργεια, αποκλιμάκωση που θα οδηγήσει σε πτώση τιμών και στα υπόλοιπα προϊόντα. Στην Ελλάδα βέβαια, το δούλεμα συνεχίζεται… Τα όποια λεφτά θα πάρουν πίσω οι καταναλωτές ενέργειας, δεν θα αφορούν λογαριασμούς του Ιουνίου, τώρα δηλαδή που βγαίνουν λογαριασμοί με ρήτρα αναπροσαρμογής. Μια σκαστή πολιτική απατεωνιά, όπως και με την επιδότηση για καύσιμα, την οποία δεν πήρε ο ένας στους τρεις, καθώς δεν μπήκε να συμπληρώσει την σχετική πλατφόρμα.
Επίμονοι κηπουροί οι Έλληνες
Εντωμεταξύ, όλοι κηπουροί θα γίνουμε. Χρυσές δουλειές έκαναν όσοι πωλούν φυτά για κήπους με τις ντοματιές, τις αγγουριές και άλλα φυτά να γίνονται ανάρπαστα. Θα δούμε σε πολλά μπαλκόνια ντοματιές, οι οποίες θα αντικαταστήσουν τα καλλωπιστικά φυτά. Καθότι, τα τριαντάφυλλα, δεν τρώγονται, ενώ με δυο ντομάτες και ένα αγγούρι, βάζεις και λίγη φέτα και κάνεις μια γευστική και χορταστική σαλάτα, αν κάνεις παπάρα με μια ολόκληρη φραντζόλα ψωμί. Να δείτε που θα ζωντανέψουν ξανά και οι κήποι στα χωριά, καθώς οι τιμές στο σουπερμάρκετ κάνουν τα κηπευτικά απλησίαστα. Όσο για την χαμένη τεχνική του κηπουρού, το google να είναι καλά, εκεί σερφάρουν συνέχεια οι συμπατριώτες μας, όταν μέχρι πρόσφατα, νομίζαμε πως οι ντομάτες φύονται στα καφάσια και μεγαλώνουν στα ράφια των σουπερμάρκετ.
Τα κανάλια μιας κλινικά νεκρής πόλης
Όλο και περισσότερο στην ελληνική κοινωνία επιβεβαιώνεται πως Ελλάδα είναι μόνο Αθήνα και αυτό μας το δίνουν να καταλάβουμε τα κανάλια της επαρχίας των Αθηνών. Από τις εκπομπές σκουπίδια στις οποίες μια κάστα 100 περίπου ανθρώπων, τα λένε μεταξύ τους, αυτοθαυμάζονται, στα δελτία ειδήσεων όπου βλέπουμε ειδήσεις κυρίως του αστυνομικού δελτίου με το τι έγινε στην Αττική και τα πάντα για την κυβέρνηση, ως και τις σεξιστικού περιεχομένου εκπομπές, αργά τη νύχτα, όπου και πάλι τα 100 πρόσωπα, αυτοξευτελίζονται. Κανείς δεν ελέγχει κανέναν, καθώς το θεσμικό όργανο του ΕΣΡ, απλά υπάρχει για να πληρώνονται τα μέλη του. Σε όποια άλλη χώρα, όλα αυτά τα τηλεοπτικά σκουπίδια, ούτε καν θα έφταναν στο «γυαλί». Εδώ όμως, μας περισσεύει η τέχνη, η κουλτούρα, η δημοσιογραφία και για αυτό μας τα ταΐζουν τηλεοπτικά και σε μεγάλες ποσότητες. Το παράδειγμα της τηλεόρασης, ισχύει και για την πολιτική, την οικονομία, τις καλές τέχνες, αν υπάρχουν και φυσικά η Ελλάδα είναι η μόνο χώρα με την πρωτεύουσα της να συγκεντρώνει το 60% του πληθυσμού, με ότι αυτό συνεπάγεται. Η Αθήνα είναι μια πόλη κλινικά νεκρή και δυστυχώς θα την ακολουθήσει η υπόλοιπη Ελλάδα. Μια χώρα στην κοσμάρα της, τουλάχιστον με όσα μας προβάλουν τα κανάλια της επαρχίας των Αθηνών, ιδιοκτησίας των σύγχρονων κοτζαμπάσηδων.
Φανάρια με αλλεργία στην …βροχή
Προφανώς και έχουν αλλεργία στην βροχή, στους κεραυνούς, οι φωτεινοί σηματοδότες. Πάνω που ρυθμίστηκαν τα φανάρια στην είσοδο-έξοδο από Αλεξανδρούπολη, έβρεξε και απορυθμίστηκαν. Άλλα σταμάτησαν να λειτουργούν, γενικότερα, είναι απορίας άξιο πως τα φτιάχνουν. Όχι τόσο οι εταιρείες κατασκευής, αλλά αυτοί που τα τοποθετούν.
