Πολιτικά και δημοσιογραφικά κεράσια

Πολιτικά και δημοσιογραφικά κεράσια

Πολιτικά και δημοσιογραφικά κεράσια

Προχώρησαν πολύ τα πράγματα και κατά πως τα λέει ο δήμαρχος Ιάσμου, αναλαμβάνουν και εκδηλώσεις δημοτικές οι …δημοσιογραφικοί οργανισμοί της πόλης. Δε μας δίνει και τα συμφωνητικά ο δήμαρχος να δούμε τι ακριβώς τους έδωσε να αναλάβουν και σε ποια, ενδεχομένως τιμή; Εντάξει, δεν είναι να μένει κανείς στάσιμος, αλλά όμως να μην το πάει τόσο μακριά. Μην φτάσουμε και στο σημείο, δημοσιογράφοι να αναλάβουν και την διοίκηση αυτοδιοικητικών οργανισμών… αν δεν τους έχουν ψηφιστεί. Κοιτάξτε, θεωρητικά πάντα και γενικότερα, πολιτικοί και δημοσιογράφοι είναι στην στις δυο απέναντι πλευρές του ίδιου ποταμού. Να αναλάβει γραφείο τύπου ένας δημοσιογράφος, γίνεται και είναι άλλωστε φανερό. Μια δουλειά αναλαμβάνει και θα κριθεί από τον τρόπο που θα την κάνει. Και άλλο δημοσιογράφος, άλλο δημοσιογραφικός οργανισμός, οποίος είναι μια επιχείρηση, πρέπει να έχει έσοδα, καθώς έχει και έξοδα, μεταξύ των οποίων και η πληρωμή των δημοσιογράφων που απασχολεί.

Να είναι όμως οι σχέσεις πολιτικών, δημοσιογράφων και δημοσιογραφικών οργανισμών, ξεκάθαρες και στο φως, ώστε όλοι να καταλαβαίνουν τι γίνεται, τι γράφεται και γιατί γράφεται. Πάντως, κανόνας είναι πως ο δημοσιογράφος κάνει καλά την δουλειά του, όταν πολιτικός ζητά, αμέσως ή εμμέσως, να τον ξαποστείλουν και ο εργοδότης του δεν το κάνει. Άμα ο πολιτικός αρχίζει να λέει καλά λόγια, να υμνεί δημοσιογράφο, κάτι δεν πάει καλά. Ο δημοσιογράφος, γιατί να γράψει καλά λόγια για πολιτικό, για να κάνει καλά έργα τον εξέλεξε ο λαός και δεν του χρειάζονται δημοσιογραφικά ζήτω.

Αντιθέτως, ο δημοσιογράφος και φιλική σχέση να έχει με τον πολιτικό, να τον «βαράει» παρά να τον «λιβανίζει». Έτσι ο πολιτικός γίνεται καλύτερος και ο δημοσιογράφος περισσότερος χρήσιμος στην κοινωνία. Επανερχόμενοι στο αρχικό έναυσμα για το σχόλιο, ο δήμαρχος Ιάσμου, πιο έξυπνος φαινόταν, γιατί τώρα …προσπαθεί να αποδείξει το αντίθετο;

Από το ΑΤΜ στην κάλπη ;

Εδώ που φτάσαμε, δεν αποκλείεται να πάμε στις κάλπες πολύ πιο γρήγορα από ότι περιμέναμε. Η τελευταία Κυριακή του Ιανουαρίου είναι στις 29 και θα έχουν πληρωθεί οι συντάξεις, τα επιδόματα, τα «δώρα», ειδικά δε για τις συντάξεις, θα έχουν πληρωθεί και οι αυξήσεις. Οπότε, τι το καλύτερο να πάει στις κάλπες ο ψηφοφόρος με τις τσέπες γεμάτες, έστω και για λίγες ημέρες, μέχρι να πληρώσει τους λογαριασμούς. Άσε που θα έχει και το Σάββατο ο Αυτιάς να ενημερώσει το πολυπληθές κοινό του από τα ΚΑΠΗ, για το πόσο ποιο πλούσιοι έγιναν. Ταιριάζει και σαν σύνθημα, με τις συντάξεις στις κάλπες.

«Φέρτε μας μια βάση»

Εντωμεταξύ, να μην κουράζονται ούτε να εκτίθενται τοπικοί πολιτικοί παράγοντες, να προτείνουν κατά το παράδειγμα της Αλεξανδρούπολης, να αποκτήσουμε και εμείς βάσεις. Άμα θέλουν οι απέναντι βάση τοπικά, όποτε θέλουν και όπου θέλουν θα την στήσουν. Στο αεροδρόμιο από όπου θα απογειωνόταν η ανάπτυξη, μέχρι και την …πλατεία. Ε δεν θα ρωτήσουν και τι θα κάνουν στον τόπο τους… Άλλωστε, δεν ρώτησαν όταν το έκαναν στο λιμάνι της γειτονικής πόλης, σε μας θα δώσουν λογαριασμό; Πάντως, έχει την σημασία του πως το σύνθημα «έξω οι βάσεις», μέσα σε λίγες δεκαετίες τείνει να μετατραπεί σε «φέρτε μας μια βάση». Και θα μπορούσαμε να το προχωρήσουμε κάπως, κάνοντας και ένα τοπικό δημοψήφισμα, αν θέλουμε μια βάση, που την θέλουμε και τι είδους βάση θέλουμε. Όχι να κάνουν ότι τους γουστάρει οι …απέναντι. Και αν μας πουν, μα … δεν έχετε θάλασσα, ας μην μασήσουμε, να τους απαντήσουμε, φέρτε μας μια ποταμίσια.

Βάλτε γαλοπούλα (Θράκης) στο καλάθι

Κορωνοϊός: 43.748 κρούσματα σε μία εβδομάδα και 154 θάνατοι – Στους 91 οι διασωληνωμένοι. Κανονικά, αν εκεί στο αρμόδιο υπουργείο, αν είχαν μυαλό, μετά το νέο τρόπο καταχώρησης των θανάτων, θα είχαν σταματήσει τα υποχρεωτικά τεστ των ανεμβολίαστων, όχι που τα πήγαν ως Μάρτιο. Έτσι θα μείωναν κατά πολύ τα κρούσματα. Αλλά και που δεν το κάνουν, μήπως ασχολείται κανείς; Τώρα έχουμε την Κιβωτό, χριστουγεννιάτικα στολίδια, κουραμπιέδες και μελομακάρονα. Άσε που στα μάρκετ, ο κόσμος δεν ψάχνει για μάσκες, αλλά για την πατροπαράδοτη, την τύφλα μας, γαλοπούλα. Βάλτην και αυτήν ρε Άδωνη που σε λένε Σπύρο στο καλάθι του νοικοκυριού… Αλλά, να είναι από την Θράκη, από μας την πήραν οι ινδιάνοι στο νέο κόσμο. Το λέει και η διαφήμιση πως η καλύτερη είναι η γαλοπούλα Θράκης. Εντωμεταξύ, σύντροφοι, με τον κουραμπιέ, μακριά από χαλιά. Είναι ύπουλος ο κουραμπιές και αφήνει ίχνη.

Το μουντιάλ είναι μουντιάλ

Όσο πάμε για τον τελικό, το μουντιάλ είτε γίνεται Αφρική, είτε Ευρώπη, είτε Αμερική, είτε Ασία, είναι μουντιάλ. Ο κόσμος δεν είναι τέλειος και το ποδόσφαιρο δεν θα τον σώσει, αυτά είναι …να είχαμε να λέγαμε. Και τι αν αγόρασαν το μουντιάλ οι Καταριανοί, μήπως δεν αγόρασαν Ολυμπιακούς αγώνες άλλοι; Και φυσικά, δεν ισχύει πως δεν ανακατεύουμε πολιτική με ποδόσφαιρο ή άλλο άθλημα. Και βέβαια τα ανακατεύουμε, αλλιώς θα έπαιζαν μπάλα στο μουντιάλ και οι Ρώσοι. Είναι η ίδια η μαγεία του ποδοσφαίρου, ενός θεάματος που εξαντλείται με το να το βλέπεις, η επιρροή που έχει στα πλήθη, που το κάνει τον βασιλιά των σπορ. Μέχρι τις 18 του μηνός, θα συνεχίσουμε να το απολαμβάνουμε. Και ας το σηκώσει ο καλύτερος.

ΚΑΤΗΓΟΡΙΑ
Μοιραστείτε τό