Με αφορμή τον «Δρομέα», μια λεωφόρος αγαλμάτων
Με αφορμή τον «Δρομέα», μια λεωφόρος αγαλμάτων
Ε, αφού έγινε η αρχή με τον «Δρομέα» ας δώσει και ο Ποπολάρος μια ιδέα για αγάλματα ή και γλυπτά. Στην αρχή της ανάπλασης της πλατείας, υπήρχαν για κολώνες φωτισμού κάτι τεράστια κατασκευάσματα στην μαρμάρινη λεωφόρο, οι οποίες κατέληξαν σε πλαίσια αφισοκόλλησης. Κάποια στιγμή κατεδαφίστηκαν και αντικαταστάθηκαν από τις υπάρχουσες μεταλλικές κολώνες. Ο φωτισμός στην πλατεία, θα μπορούσε να έρθει από ψηλά, με προβολείς στα πέριξ της πλατείας και εστιασμένο το φως με τρόπο που να αναδεικνύει τον χώρο. Όσο για την μαρμάρινη λεωφόρο, εκεί που θα γινόταν και παρελάσεις, να την μετατρέψουμε σε λεωφόρο γλυπτών και αγαλμάτων. Ένα υπάρχει ήδη, του Καραθεοδωρή. Να εμπνευστούν οι ντόπιοι καλλιτέχνες από την τοπική ιστορία, σύγχρονη και αρχαία και κάποια στιγμή, να δούμε την λεωφόρο της βόλτας και της επίσκεψης από τουρίστες, να απεικονίζει, με αγάλματα, την τοπική ιστορία. Και φυσικά, με πλάκες ενημερωτικές όπου θα περιλαμβάνεται μια σύντομη περιγραφή αναφορικά της του προσώπου που θα απεικονίζεται στο άγαλμα-γλυπτό. Και μπορούμε να «παίξουμε» και λίγο με την ιστορία, βάζοντας και τον χολιγουντιανό Σπάρτακο. Με την ελπίδα να πάρει ζωή και να απελευθερώσει τους σύγχρονους σκλάβους. Εντωμεταξύ, έτσι όπως αργούν τα αποκαλυπτήρια του «Δρομέα» και «χάνει» τα ρούχα του, να μην βαρεθεί και πάρει δρόμο…
Πιάνει η προπαγάνδα, όπως πάντα…
Προ ημερών, ο Ποπολάρος κλήθηκε να δώσει τα φώτα του για την Κομοτηνή σε περαστικούς τουρίστες. Τον ρώτησαν «που βρίσκεται το πάρκο της Αγίας Παρασκευής» και η αλήθεια είναι πως για 1-2 δευτερόλεπτα, ψαχνόταν να απαντήσει οικτίροντας τον εαυτό του για άγνοια της πόλης του. Αμέσως, ωστόσο, επανήλθε, άλλωστε είναι νωρίς για Αλτσχάιμερ, και έδωσε την σωστή κατεύθυνση για το πάρκο, επιμένοντας στην πραγματική του ονομασία και όχι στην προωθούμενη αναθεωρητική. Είναι το πάρκο της Κομοτηνής και όχι της Αγίας Παρασκευής, δηλαδή, πώς να το κάνουμε, θα βαφτίζουμε με θρησκευτικά ονόματα τα τοπωνύμια, για να τα έχουμε καλά με την τοπική εκκλησία; Μιας και η Αγία θεωρείται προστάτιδα των ματιών, ας το κάνει το θαύμα της να ανοίξουν τα μάτια τους όσοι κάνουν φτηνή πολιτική αντί να κάνουν το πάρκο πόλο έλξης για Κομοτηναίους και επισκέπτες. Και ας διαβάσουν γιατί έγινε όπως έγινε το πάρκο, για παράδειγμα, από την φωτογραφία πόσοι αναγνώρισαν το πάρκο της Κομοτηνής, αν και στην πορεία της η ανάπλαση έχασε την αρχική προοπτική της.
Τα «ορφανά» της Ροδόπης
Δηλαδή τώρα, πότε ήταν «ορφανή» η Ροδόπη, πότε δεν ήταν και θα μπορούσε να μείνει ξανά «ορφανή». Πολιτικά εννοείται και όπως δείχνουν δηλώσεις υποψηφίων, η ορφάνια θα μας απασχολήσει ως την κάλπη. Και προσοχή μην πάμε σε θηριώδεις παρεξηγήσεις, καθότι τι πάει να πει ορφανός; Ορφανό ονομάζεται κάθε βιολογικός απόγονος του οποίου οι γονείς έχουν πεθάνει, είναι άγνωστοι ή το έχουν εγκαταλείψει. Όπως γίνεται αντιληπτό, δεν είναι απλός ο ορισμός της ορφάνιας και πάντως εκείνος που δεν φταίει αν ορφανέψει, είναι το παιδί. Στην περίπτωση μας και πάντα μιλώντας πολιτικά, οι «γονείς» της Ροδόπης, δεν έχουν πεθάνει, ούτε άγνωστοι είναι. Για το αν την έχουν εγκαταλείψει, μπορούμε να το συζητήσουμε. Πάντως και για «ορφανή» η Ροδόπης, κάτι θα καταφέρει. Τι να πει και αυτός που έχει το όνομα, έχει και την χάρι… το Ορφάνι, το χωριό του Δήμου Παγγαίου της περιφερειακής ενότητας Καβάλας, το οποίο σύμφωνα με την απογραφή του 2022, έχει 500 κατοίκους. Εκεί να δεις ορφάνια…
Σύμπτωση ή κάτι θέλουν να μας πουν;
Σύμφωνα με τον τοπικό Τύπο, η Αστυνομία «αξιοποιώντας… το σήμα από το τάμπλετ, όπως δηλαδή είχε συμβεί και στη διάρρηξη του Δημαρχείου, κατάφερε με ευκολία να εντοπίσει και να συλλάβει τους δράστες διάρρηξης καφέ-μπαρ της Κομοτηνής, διαπιστώνοντας πως ήταν δύο από τους τρεις που διέρρηξαν πρόσφατα το Δημαρχείο». Δηλαδή, από το Δημαρχείο στο καφέ-μπαρ… Τι συνειρμούς να κάνει κανείς… Και αν τριτώσει το κακό και μπουκάρουν και στην Περιφέρεια; Αλλά, εντάξει, παιδιά είναι σιγά μην τις κάνουν τις διαρρήξεις θέλοντας να μας πουν κάτι. Από την άλλη, δεν λένε πως από μικρό και από τρελό μαθαίνεις την αλήθεια…
Τοπικά θα το πει κανείς, ή φταίει πάντα ο κάθετος;
«Δεν μπορεί τα διυλιστήρια να κερδίζουν 34-36 δολάρια το βαρέλι, όταν ενάμισι χρόνο πριν κέρδιζαν 7-9 δολάρια το βαρέλι». Να και κάποιος που λέει αυτά που λέει και ο Ποπολάρος και συγκεκριμένα ο Πολάκης. Τον οποίο όμως, με αυτά που έλεγε, κόντεψε να τον φάει το μαύρο φίδι. Στην μπούκα τον είχαν οι σύντροφοι του και οι αντίπαλοι αβάνταραν την διαγραφή του. Εντωμεταξύ, τοπικά δεν το ακούμε αυτό, αρμοδίως, μόνο για ειδικό καθεστώς στα καύσιμα και κακολογίες για όσους ανηφορίζουν τον κάθετο. Δεν φταίει το σαμάρι, αν μπορεί, όποιος μπορεί, τον γάιδαρο να χτυπήσει. Και βέβαια, που είναι ο φόρος για τα μεγάλα κέρδη των διυλιστηρίων και των παρόχων ενέργειας; Και σε λίγες ημέρες όσοι δουν στον λογαριασμό τους την δεύτερη δόση το food pass, δελτίο τροφίμων, να γνωρίζουν ότι πολλαπλάσια το πλήρωσαν με τον αυξημένο φόρο από τον ΦΠΑ στις συνεχώς αυξανόμενες τιμές στα σουπερμάρκετ.
«Καημένε Γκόρτσο, τι όνειρο να έβλεπες;»
Δηλαδή, που δεν υπάρχουν μεγάφωνα, σημαιάκια, αφίσες παντού, διαφημιστικά, τι κερδίσαμε; Οι μικρότεροι δεν έζησαν προεκλογικούς αγώνες με όλα όσα ονομάστηκαν βαρβαρότητες και απολιτίκ και καταργήθηκαν, με αποτέλεσμα να μπαίνουν βίαια στο σπίτι μας από την τηλεόραση και μάλιστα από την προπαγάνδα δημοσιογράφων που εκφράζονται σαν κομματικά στελέχη, να μην καταλαβαίνουμε πια είναι η αλήθεια και ποιο το ψέμα. Μέχρι και σε πρωινατζούδες δίνουν συνεντεύξεις πολιτικοί αρχηγοί, σκονάκια σε ζωντανές εκπομπές δίνουν σε πολιτικάντηδες δήθεν δημοσιογράφοι. Εκεί φτάσαμε με την πολιτική ορθότητα. Βρε καλύτερα με Σκούταρη, Κασανδρήδες και το «παιδί του λαού», αν και υπέργηρο, Γκόρτσο. Τώρα, με τόσες πλαστικές και βαφές μαλλιών, όλοι και όλες νεοφέρνουν. Τουλάχιστον σε εκείνους τους προεκλογικούς αγώνες, μας πονούσαν λίγο τα αυτιά, αλλά δεν κουρκούτιαζε το μυαλό μας. Ζούμε αληθινά ένα όνειρο εφιάλτη, χειρότερο από αυτό που έβλεπε ο Γκόρτσος, όταν αποφάσισε να στηρίξει Κασανδρή ο Σκούταρης.
