Από πού πάνε για το συνέδριο;

Από πού πάνε για το συνέδριο;

Όταν διαβάζετε αυτό το σχόλιο, Πέμπτη-Παρασκευή, θα γνωρίζετε αν θα γίνει και που, τελικά το συνέδριο του Σύριζα. Σε ότι αφορά στην Κομοτηνή, στην κάλπη βρέθηκαν λίγα μέλη, κάτω από 25%, χαρακτηριστικά από τις δυο ΟΜ της Κομοτηνής, στην μια από τους 432 ψήφισαν οι 81 και στην άλλη από τους 183 οι 63. Καλό θα ήταν να γνωρίζουμε την συμμετοχή και πανελλαδικά. Πάντως σε κάθε περίπτωση, η χαμηλή συμμετοχή δικαιολογεί και γιατί πέφτει ο Σύριζα στις δημοσκοπήσεις. Για όσους πιστεύουν ότι αυτό το κόμμα, μπορεί να πορευτεί ενωμένο, να βρει ξανά βηματισμό, μάλλον ζουν με όνειρα. Επιπλέον, έχει γίνει απόλυτα αντιληπτό, πως ο Σύριζα χωρίς τον Κασσελάκη, ζήτημα αν θα φτάσει εκλογικά στο 3-5%. Υπάρχουν όμως τα 12 εκατομμύρια κρατικής επιχορήγησης για τα επόμενα τρία χρόνια και σε αυτά είναι που προσβλέπει τι ιερατείο-νομεκλατούρα-επετηρίδα που σήμερα κρατά τα κλειδιά του κόμματος.

Όσο για τις τοπικές διαδικασίες, ναι υπήρχαν αποκλεισμοί μελών που αν και ήταν γραμμένοι στον isyriza, δεν τους επιτράπηκε να ψηφίσουν. Αυτό δα έλειπε, όταν δεν επιτρέπουν να είναι υποψήφιος για τις εκλογές που λένε πως θα γίνουν για πρόεδρο, το Στέφανο Κασσελάκη. Δεν τον θέλουν 87-22-138, όταν τον θέλει η λαός. Και άμα σε θέλει ο λαός, πάντα βρίσκεις τον τρόπο να βγεις μπροστά. Από πού λοιπόν πάνε για το συνέδριο και σε ποιο συνέδριο;

Ο Ποπολάρος προβλέπει αποκλεισμούς και παραιτήσεις. Και όταν σε ένα κόμμα που λέει πως είναι Αριστερό, γίνονται αυτά, το κόμμα μετατρέπεται σε απόκομμα της δημοκρατίας, σε κόμμα μηχανισμών, βολέματος κομματισμών και σε απόσταση μακρινή από την κοινωνία.

Καφέ δεν θα προμηθευτούμε;

Η Κομισιόν ζήτησε από τους πολίτες της Ευρωπαϊκής Ένωσης να ετοιμάσουν απαραίτητες προμήθειες σε φαγητά, φάρμακα και προϊόντα υγιεινής, διάρκειας 72 ωρών, υπό τον φόβο ενδεχόμενης κρίσης. Δηλαδή καφέ δεν θα προμηθευτούμε, πως θα την βγάλουμε την κρίση που έρχεται και δεν μας λένε πως θα είναι; Θα δούμε λάμψεις στον ουρανό, θα φορέσουμε πάλι μάσκα, θα πέσει μετεωρίτης και θα αλλάξει η ζωή μας, εν τέλει, θα γίνει η Δευτέρα Παρουσία; Πάντως, για 72 ώρες, στην Ελλάδα μας φτάνουν ένα κιλό καφές μερικές κάσες Βεργίνα και την τηλεόραση να μην ξεχνάμε. Γίνεται να περάσουμε 72 ώρες χωρίς τα πρωινάδικα;

Από το διοξείδιο άνθρακα ή από γέλια θα πάμε;

Εντωμεταξύ, αίτηση για νέα ευρωπαϊκή χρηματοδότηση της υπόγειας αποθήκης διοξειδίου του άνθρακα στον Πρίνο υπέβαλε η Enearth, θυγατρική της Energean που αναπτύσσει το έργο, προϋπολογισμού άνω του 1,1 δισ. Ευρώ. Στην υπόγεια αποθήκη θα διοχετεύεται διοξείδιο του άνθρακα που εκπέμπουν μεγάλες βιομηχανίες στην Ελλάδα και την ευρύτερη περιοχή, για λόγους προστασίας του περιβάλλοντος αλλά και αποφυγής του κόστους που συνεπάγεται η εκπομπή αερίων του θερμοκηπίου στην ΕΕ. Τόσο μπροστά είμαστε στην Ελλάδα, που θα σώσουμε και άλλες χώρες, αρκεί να πέσει το χρήμα. Βέβαια, η ΕΕ, σύμφωνα με σχετική ερώτηση ευρωβουλευτού, «δεν γνωρίζει ότι το διοξείδιο του άνθρακα (CO2) δεν είναι ρύπος; Είναι ένα χρήσιμο αέριο – τόσο χρήσιμο ώστε μας είναι απαραίτητο. Μήπως όλα τα φυτά δεν εξαρτώνται απόλυτα από αυτό για να επιβιώσουν και να παραγάγουν το οξυγόνο που χρειαζόμαστε; Μήπως οι δεινόσαυροι δεν τρέφονταν με άφθονη βλάστηση επειδή τότε υπήρχε τουλάχιστον τρεις φορές περισσότερη ποσότητα CO2 στην ατμόσφαιρα απ’ ό,τι υπάρχει σήμερα; Μήπως η αύξηση της θερμοκρασίας του πλανήτη δεν είναι άλλη μια απολύτως άνευ νοήματος και εντελώς παραπλανητική φράση; Για την ακρίβεια, η παγκόσμια θερμοκρασία σημειώνει μείωση, παρά τις αυξανόμενες εκπομπές CO2 χάρη στην Κίνα και την Ινδία».

Θα πούμε το νερό νεράκι;

Όχι, νεράκι θα συνεχίσουμε να το λέμε, αλλά θα προσθέσουμε μια λέξη, ακριβό και είθε να μην μας βγει και πανάκριβο. Γιατί, δυστυχώς στην Ελλάδα είμαστε 50 χρόνια πίσω από τις άλλες χώρες στην ΕΕ. Δήμοι που σέβονται τον εαυτό τους και τους πολίτες, φροντίζουν να έχουν επάρκεια νερού για τουλάχιστον 20-30 χρόνια. Δεν κοιτούν να αλλάζουν πλακάκια στα πεζοδρόμια κάθε τρεις και λίγο. Μόνο που οι Δήμοι στην ΕΕ, έχουν αυτονομία μεγάλη, έχουν δική τους χρηματοδότηση, έχουν προετοιμάσει με υποδομές τις περιοχές τους, ώστε οι δημότες να έχουν την δυνατότητα του ζειν και επιχειρείν για δεκαετίες. Αυτά στην Ελλάδα, είναι άγνωστα πράγματα, ακόμη και μετά από δεκαετίες στην ΕΕ. Γιατί οι κεντρικές κυβερνήσεις θέλουν να τα έχουν όλα και να τα μοιράζουν όχι ανάλογα με τις ανάγκες των πολιτών, αλλά με τις ανάγκες των κοτζαμπάσηδων, των πολυεθνικών και των δικών τους παιδιών. Εντωμεταξύ, σε λίγο στα μπουκάλια των εμφιαλωμένων, με αλυσίδα θα συγκρατείτε το καπάκι, μην τυχόν και το πετάξουμε στη φύση και μολύνουμε το περιβάλλον. Αλλά, όταν ολόκληρο, με το καπάκι, το πετάμε το πλαστικό μπουκάλι, δεν μολύνει.

Εκλέχτηκε, θα τον αφήσουν να πάει

Σύνεδρος εκλέχτηκε ο Ποπολάρος και χαίρετε, αλλά θα τον αφήσουν να πάει; Άμα αφήσουν και τον άλλον σύνεδρο που κάθετε στην καρέκλα στην πρώτη σειρά, μπορεί να βρεθεί στο συνέδριο του Σύριζα και ο Ποπολάρος. Για να στηρίξει τον άλλον από πίσω, το …Αμερικανάκι που ήρθε και σε ένα χρόνο έβγαλε στο φως πολλά μέλη του Σύριζα και άλλους Έλληνες που ζούσαν στην σπηλιά, στο μισοσκόταδο και νόμιζαν πως οι σκιές τους είναι ο πραγματικός κόσμος. Το αν αξίζει και γιατί να στηριχθεί, ας αναρωτηθεί ο κόσμος, πως και όλοι σχεδόν ασχολούνται μαζί του. Πως τόσος πόλεμος από το ιερατείο του κόμματος του. Γιατί τόσο καιρό βλέπουμε κομματικά βολεμένους να τον αποκλείουν αντικαταστατικά, αντιδημοκρατικά, να βγαίνουν στα κανάλια επιβεβαιώνοντας τον Άντι Γουόρχολ, ο οποίος στις αρχές της δεκαετίας του 1970, ξεστόμισε την ξακουστή πια φράση του «Κάθε άνθρωπος στο μέλλον θα είναι διάσημος για δεκαπέντε λεπτά».