Δώστε πίσω τα λεφτά του Στέφανου, μην είστε μπαταχτσήδες

Δώστε πίσω τα λεφτά του Στέφανου, μην είστε μπαταχτσήδες

Να τι έγραφε ο Ποπολάρος, τον Ιούνιο, αμέσως μετά τις ευροεκλογές: «Κοίτα να δεις που τους έπιασε η φούρια και η φαγούρα για την κεντροαριστερά… Λίγες ώρες μετά από εκλογές, χωρίς καν ανάλυση του εκλογικού αποτελέσματος. Με το μόνο σίγουρο, για τους πρόθυμους ανησυχούντες, πως έτσι που έχει κατακερματιστεί το πολιτικό σκηνικό, ένας μόνος του, δεν μπορεί να νικήσει τον πρωθυπουργό. Ωστόσο, αν και ο Μητσοτάκης τα έφαγε τα ψωμιά του, μπορεί να νικήσει σε επόμενες εκλογές, είτε αυτές γίνουν σε ένα χρόνο είτε σε τρία. Όταν λέει ο Ποπολάρος, τα έφαγε τα ψωμιά του, εννοεί πως ότι ήταν να κάνει το έκανε και τώρα, επειδή κάπως πρέπει να κουλαντρίσουμε τους πληβείους, ας τους δώσουμε μια δήθεν ενναλακτική λύση, μια εναλλαγή στην εξουσία, αλλά προς θεού, όχι αλλαγή πολιτικής. Όχι αυτό που φέρνει ο ΣΥΡΙΖΑ του Κασσελάκη. Καθότι το σημαντικό στην Ελλάδα, από την εποχή του Καποδίστρια, είναι να μην πληρώνουν φόρο οι πλούσιοι, οι κοτζαμπάσηδες, εδώ και δεκαετίες και οι πολυεθνικές. Και προφανώς, δεν τους συμφέρει να πάρει την εξουσία ο Κασσελάκης, θα βάλει 5% περιθώριο κέρδους και 90% φορολόγηση υπερκερδών, θα κάνει διαχωρισμό κράτους – Εκκλησίας και άλλα …ανήκουστα που θα κάνουν την Ελλάδα σύγχρονο κράτος και από Ανατολία που είναι σήμερα. Οπότε, …ενεργοποιούνται αυτοί που είχαν πιει το αμίλητο νερό, οι αφόρτιστοι, οι αποστάτες, οι ανεπάγγελτοι, οι ιδρυματοποιημένοι, οι ινστιτουτοποιημένοι, όλο το πρόθυμο πολιτικό τσούρμο της επαρχίας της Αθήνας, για ένα ακόμη ρεσάλτο στην εξουσία. Με τον λαό, να τραβάει κουπί. Φερόμενος επικεφαλής, αυτός που μας έβγαλε από τα μνημόνια. Μόνο που από τα μνημόνια βγήκε μόνος του ο λαός, κάνοντας το σκατό του παξιμάδι, ενώ κοτζαμπάσηδες και πολυεθνικές πλούτισαν ακόμη περισσότερο. Αναβίωση του δικομματισμού και της εναλλαγής στην εξουσία. Εμείς να είμαστε καλά και ο λαός να πληρώνει. Είναι δε τόσο ανερμάτιστοι, δήθεν διανοούμενοι, που επιστρατεύουν και ποιήματα, σαν αυτά που έβαζαν να μαθαίνει η Βουγιουκλάκη στο «Δόλωμα», που κανείς δεν καταλαβαίνει, αλλά …αρέσουν. Εμείς πάλι, μια ζωή πληβείοι, να επιστρατεύσουμε ιστορικά λόγια, του Βελουχιώτη στην περίπτωση μας. «Και τι χαιρόμαστε που έφυγαν αυτοί οι κατακτητές, αφού ήδη ήρθαν οι νέοι κατακτητές». Και ακόμη, «Ποιος, λοιπόν, μπορεί να ενδιαφερθεί καλύτερα για την πατρίδα του; Αυτοί που ξεπορτίζουν τα κεφάλαια τους από τη χώρα μας ή εμείς που παραμένουμε με τα πεζούλια μας εδώ;». Οι πλούσιοι να μην πληρώνουν φόρους και πρόστιμα και όλα καλά θα πάνε. Όσο για την …μαγεία του όρου της κεντροαριστεράς, μόνον ως προς το «κέντρο» διαφέρει από την …κατάρα της κεντροδεξιάς. Το κέντρο… αυτό που πάει από εδώ και εκεί συμβάλλοντας στην εναλλαγή στην εξουσία. Η καθεστηκυία τάξη, με άλλα λόγια, το κατεστημένο». Υπήρχε όμως ένα εμπόδιο, αυτός που οι δήθεν σύντροφοι, τα κοράκια μεγαλοστελέχια, τον ονόμαζαν μεταξύ τους φούστη, φαύλο, δαπίτη, αμερικανόφερτο… Τι έγινε το προηγούμενο σαββατοκύριακο; O Κασσελάκης τους ξεμπρόστιασε όλους. Και αυτοί, ως παλιοί κνίτες, τον πούλησαν. Με κουκούλες, αλλά τους γνωρίζουν τα μέλη του Σύριζα. Και τώρα τι; Τώρα δεν θα πάνε σε Συνέδριο, μετά από μήνες και βλέπουμε και μάλλον με νέα εκλογή συνέδρων, αφού πρώτα θα παρέμβουν σε ΝΕ που δεν τους βολεύουν, θα φέρουν πίσω τους αποστάτες, στο τέλος, αν δεν τους βγαίνουν τα κουκιά, θα διαγράψουν τον Κασσελάκη, αν δεν το κάνουν νωρίτερα. Δεν τους ενδιαφέρουν τα ποσοστά του κόμματος, για τις θέσεις και τους μισθούς τους νοιάζονται, για άλλα τρία χρόνια. Και ο Κασσελάκης; Έχει νόημα να είναι ξανά υποψήφιος; Και να νικήσει, θα πρέπει να διώξει τους μισούς. Έχει τουλάχιστον εννιά βουλευτές, δυο ευρωβουλευτές, δεκάδες στελέχη, έχει όμως πολλές δεκάδες χιλιάδες μέλη, τα οποία είδαν το φως και θα τον ακολουθήσουν. Γιατί να κάθετε να τυραννιέται ο ίδιος, να τυραννιούνται και τα μέλη σε μια αδύνατη συγκατοίκηση με δήθεν συντρόφους και αποστάτες; Και το τελευταίο…, όποιοι έχουν σήμερα τα κλειδιά του Σύριζα, να επιστρέψουν τα λεφτά του Στέφανου, να μην είναι μπαταχτσήδες. Πάνω κάτω, μπορεί να είναι και 250 χιλιάδες ευρώ, αν δεν επέστρεψαν τα αρχικά 200 χιλιάρικα για να πληρωθούν οι εργαζόμενοι στα κομματικά ΜΜΕ. Α και προσοχή, ο Κασσελάκης είχε ψηφιστεί από 74 χιλιάδες μέλη. Η άρση εμπιστοσύνης έγινε από 163 μέλη, άλλους με κουκούλες και άλλους τηλεφωνικά (!), μιας ΚΕ του 2019 που ευθυνόταν για το εκλογικό στραπάτσο του 2023 και έπρεπε από τότε να παραιτηθεί.

Η Σοφία στο Δημοσιογραφικό Συνέδριο

Με έμφαση στην τεχνητή νοημοσύνη και την ορθή χρήση της από τα μέσα το Δημοσιογραφικό συνέδριο της Σαμοθράκης, το οποίο θα λάβει χώρα στις 18, 19 και 20 Οκτωβρίου. Σωστή η επιλογή του κυρίαρχου θέματος, καθότι δεν χρειάζονται πια δημοσιογράφοι. Αρκεί να προσκαλείς υπουργούς και να τους αφήνεις να λένε ότι θέλουν και να λες ότι θέλει η κυβέρνηση και κυρίως να λες και να γράφεις ότι θέλουν οι κοτζαμπάσηδες που έχουν κανάλια, εφημερίδες και ιστοσελίδες. Και στην Σαμοθράκη, να προσκληθεί το ρομπότ Σοφία που και φέτος διαπρέπει στη ΔΕΘ. Δέστε την φωτογραφία, μια χαρά με την βοήθεια της τεχνητής νοημοσύνης θα λέει τις ειδήσεις. Ακούραστη και χωρίς λεφτά. Μόνο λίγο λαδάκι θα θέλει για να μην τρίζει, αλλά τι είναι λίγο λαδάκι μπροστά στους τόνους που χρειάζονται σήμερα για να κινηθεί η μηχανή των ΜΜΕ.

Στην Γαλλία τι έγινε η «κεντροαριστερά»;

Να δούμε τώρα και τι έλεγαν οι πρόθυμοι της κεντροαριστεράς στην Ελλάδα με αφορμή τις Γαλλικές εκλογές και τον συνασπισμό των αριστερών κομμάτων. Άλλο εκλογικό σύστημα, δεν υπήρξε διάλυση κομμάτων αλλά κοινό τους μέτωπο, την Δεύτερη Κυριακή, συνεργάστηκαν με τον Μακρόν την Δεξιά της Γαλλίας για να μην νικήσει η Λεπέν. Και τους βγήκε. Ωστόσο, σήμερα ο Μακρόν είναι στην εξουσία και έβαλε δικούς του επικεφαλής της εθνοσυνέλευσης και της κυβέρνησης. Δηλαδή, εκεί που κατέρρεε, κάνει και πάλι τα κουμάντα. Τώρα γιατί δεν μιλά κανείς για την «μεγάλη κεντροαριστερά» στην Ελλάδα; Γιατί και όποιοι μιλούσαν τότε, σπέκουλα έκαναν, χωρίς καν να γνωρίζουν τι γινόταν στην Γαλλία. Άλλωστε, πολιτικοί του σωρού ήταν, που να ξέρουν τι τους γίνεται.

Αν βρεθείτε κατά Μετς μεριά στην Αθήνα…

Και που τον ψάχνετε στην Κομοτηνή, τζίφος, καθότι ελάχιστα εμφανίζετε. Αν όμως βρεθείτε στην Αθήνα, και θέλετε να τον συναντήσετε, με μια βόλτα στο Μετς, ίσως σταθείτε τυχεροί. Εκεί συχνάζει, άλλωστε με το όνομα που έχει το μαγαζί… Έξω συνήθως κάθετε, με μια Βεργίνα, τι άλλο, στο τραπέζι.