Δράμα: Επισκέψιμος για πρώτη φορά ο αρχαιολογικός χώρος της Ακρόπολης Κεφαλαρίου

Ανοίγει φέτος για πρώτη φορά κατά τη διάρκεια των τριήμερων εκδηλώσεων για την γιορτή της πανσελήνου του Αυγούστου που διοργανώνει η Εφορεία Αρχαιοτήτων Δράμας, ο αρχαιολογικός χώρος της ακρόπολης του Κεφαλαρίου.

Όπως διαβάζουμε σε ρεπορτάζ του Θ. Πολυμένη στο proinos-typos.gr, πρόκειται για ένα ακόμα σημαντικό αρχαιολογικό σημείο της περιοχής της Δράμας, αλλά και γενικότερα του κάμπου των Φιλίππων, καθώς αποτελούσε χώρο – σημείο, για την ειδοποίηση και ενημέρωση των κατοίκων της περιοχής των Φιλίππων, από κάθε κίνδυνο και για κάθε γεγονός.

Όλες αυτές οι ακροπόλεις, επί της ουσίας φιλοξενούσαν στις κορυφές τους τις περίφημες φρυκτωρίες, σημεία δηλαδή στα οποία άναβαν φωτιές και ειδοποιούσαν για τα επερχόμενα το τελικό πόλισμα, όπως την πόλη των Φιλίππων.

Η φρυκτωρία ήταν ένα σύστημα οπτικής επικοινωνίας με φρυκτούς, δηλαδή φλεγόμενους πυρσούς ή δαυλούς, που χρησιμοποιήθηκε κυρίως στην αρχαιότητα για τη μετάδοση μηνύματος σε μακρινή απόσταση. Το άναμμα του πρώτου πυρσού ακολουθούσαν διαδοχικά οι υπόλοιποι φρυκτωροί ώστε να αναμεταδοθεί η είδηση.

Η ακρόπολη Κεφαλαρίου αποτελούσε ένα τέτοιο σημείο και ήταν η τελευταία ακρόπολη – φρυκτωρία πριν από τους Φιλίππους, καθώς από εκεί ειδοποιούνταν πλέον η αντίστοιχη ακρόπολη.

Η προϊσταμένη της Εφορείας Αρχαιοτήτων Δράμας,  Βασιλική Πουλιούδη,  δίνει σημαντικά ιστορικά για την περιοχή της ακρόπολης Κεφαλαρίου, επισημαίνοντας στο proinos-typos.gr, πως «όλες οι ακροπόλεις αποτελούν ένα σύνολο δικτύου ενημέρωσης με τη μέθοδο των φρυκτωριών την εποχή εκείνη. Απόληξή τους ήταν η ίδια η ακρόπολη των Φιλίππων και αυτό γινόταν προς ενημέρωση των κατοίκων της περιοχής».

Κάνοντας μια νοητή διαδρομή, μας εξηγεί ότι, «αυτή αρχίζει από την ακρόπολη του Πολυσύκου, η οποία έβλεπε και είχε εικόνα την Ακρόπολη της Πλατανιάς. Αυτή έβλεπε και ειδοποιούσε την ακρόπολη της Αδριανής και αντίστοιχα η Αδριανή ειδοποιούσε την ακρόπολη Κεφαλαρίου και αυτή τέλος την ακρόπολη των Φιλίππων. Οι φρυκτωρίες, πέρα από την υποχρέωση που είχαν για να ειδοποιούν για φίλιες ή εχθρικές επισκέψεις, είχαν και την εποπτεία του ίδιου του πολίσματος, της κώμης, που υπήρχε στην πλαγιά τους. Και αυτό το γνωρίζουμε, γιατί κάπου κοντά πάντα υπήρχε ένα μικρό πόλισμα, μια μικρή κώμη που προφυλάσσονταν οι κάτοικοι τόσο από βαρβαρικές επιδρομές, όσο και από τα άγρια ζώα ή φυσικές καταστροφές».