Εγκληματική αδιαφορία του ΥΠΕΝ σε επιστημονικά δεδομένα που αφορούν απειλούμενα είδη
Ρυθμιστική απόφαση θήρας 2024 – 2025
Είδη όπως το Γκισάρι, το Σφυριχτάρι και πρωτίστως το διεθνώς απειλούμενο Τρυγόνι, παραμένουν βορά στο έλεος των κυνηγών, με το ημίμετρο της μείωσης της κάρπωσης του τελευταίου να αποτελεί άλλοθι για να συνεχιστεί η ντροπιαστική θήρα του είδους. Συγκεκριμένα, το Υπουργείο και η Κυνηγετική Συνομοσπονδία Ελλάδος (ΚΣΕ), παίζοντας για μία ακόμη φορά με τα νούμερα και το μέλλον ενός παγκοσμίως απειλούμενου είδους, συμφώνησαν σε μείωση της κάρπωσης από 6 σε 4 τρυγόνια ανά κυνηγό ενώ παράλληλα το ετήσιο εθνικό όριο κάρπωσης καθορίζεται στα 36.000 άτομα, μειωμένο κατά 70% (!) σε σχέση με πέρυσι.
Διατηρώντας το Τρυγόνι στη λίστα των θηρεύσιμων, το Υπουργείο αγνόησε για μία ακόμη φορά την -εδώ και χρόνια- αυστηρή σύσταση της Ευρωπαϊκής Επιτροπής για εφαρμογή μηδενικής κάρπωσης του Τρυγονιού τόσο στον δυτικό όσο και στον κέντρο – ανατολικό μεταναστευτικό διάδρομο, προκειμένου να ανακάμψει το είδος. Το Τρυγόνι πλέον χαρακτηρίζεται Τρωτό (IUCN), καθώς κατά τα τελευταία δεκαπέντε χρόνια η μείωση των πληθυσμών του ανέρχεται σε 30% ενώ η συνολική μείωση από τη δεκαετία του 1980 ανέρχεται σε 80%!
Η ΟΡΝΙΘΟΛΟΓΙΚΗ, μάλιστα, είχε κοινοποιήσει στο ΥΠΕΝ στοιχεία από το Πανευρωπαϊκό Σύστημα Παρακολούθησης Κοινών Ειδών Πουλιών (Pan-European Common Birds Monitoring Scheme/PECBMS) που επιβεβαιώνουν πως η εφαρμογή του μέτρου στις χώρες του δυτικού μεταναστευτικού διαδρόμου οδήγησε σε αύξηση των Τρυγονιών, ζητώντας να ακολουθήσει και η χώρα μας αυτό το θετικό παράδειγμα. Ο Υπουργός ΠΕΝ, ωστόσο, αγνόησε όχι μόνο τα στοιχεία αλλά και το αίτημα συνάντησης με την ΟΡΝΙΘΟΛΟΓΙΚΗ.
Ευτυχώς, το παράδειγμα των χωρών στον δυτικό διάδρομο, ακολουθούν ήδη πολλά κράτη στον ανατολικό διάδρομο -όπου ανήκει η χώρα μας-, απαγορεύοντας προσωρινά τη θήρα του Τρυγονιού, με την Αυστρία να προστίθεται φέτος στη λίστα. Η Ελλάδα, δυστυχώς, έχει επιλέξει να απέχει από διεθνείς συναντήσεις στις οποίες συζητείται το μέλλον της απειλούμενης ορνιθοπανίδας, με αποτέλεσμα όχι μόνο να αγνοεί και/ή να αδιαφορεί για τις διεθνείς εξελίξεις αλλά, σε ορισμένες περιπτώσεις, να επιμένει σε μία μάλλον επαίσχυντη στάση, αφού με τις αποφάσεις της θέτει εν γνώσει της σε κίνδυνο προσπάθειες διατήρησης άλλων χωρών.
Εξαιρετικά κατώτερη των περιστάσεων και η κυνηγετική ηγεσία στην Ελλάδα που ενώ γνωρίζει ότι το εμβληματικό Τρυγόνι μειώνεται ανησυχητικά και πολύ σύντομα δεν θα έχει μέλλον, επιμένει εμμονικά και κοντόφθαλμα να διεκδικεί τη συνέχιση της θήρας του. Επικαλούμενοι δε τη χρήση της online εφαρμογής (APP ΚΕΝΤΑΥΡΟΣ) από τους ίδιους τους κυνηγούς για την παρακολούθηση της κάρπωσης του Τρυγονιού, τόσο το ΥΠΕΝ όσο και η ΚΣΕ επιδιώκουν να ρίξουν στάχτη στα μάτια της Ευρωπαϊκής Επιτροπής που έχει δηλώσει ότι ακόμα και μια μείωση της κάρπωσης της τάξης του 90% είναι αμφίβολο αν θα οδηγήσει σε ανάκαμψη του πληθυσμού του Τρυγονιού.
Εκτός των παραπάνω, σε μία εποχή που η βιοποικιλότητα βάλλεται από παντού, το ΥΠΕΝ συνεχίζει το «business as usual» επιτρέποντας το κυνήγι όλων των θηρεύσιμων υδρόβιων πουλιών μέχρι τις 10 Φεβρουαρίου αδιαφορώντας για το γεγονός ότι, λόγω κλιματικής αλλαγής, η αναπαραγωγική περίοδος αρχίζει πλέον πιο νωρίς σε κάποιες περιοχές. Το ίδιο ισχύει και για τα Κοτσύφια που θηρεύονται μέχρι τέλος Φεβρουαρίου ενώ εκείνη την εποχή έχουν ήδη νεοσσούς στις φωλιές.
Αξίζει, τέλος, να σημειωθεί πως το APP ΚΕΝΤΑΥΡΟΣ θα χρησιμοποιηθεί φέτος, για πρώτη φορά, για την καταγραφή της κυνηγετικής δραστηριότητας για 14 ακόμα είδη, χωρίς συγκεκριμένο όριο κάρπωσης. Ανάμεσά τους και είδη για τα οποία η Ευρωπαϊκή Επιτροπή έχει συστήσει προσωρινή παύση της θήρας, όπως το Γκισάρι και το Σφυριχτάρι, καθώς και η Ψαλίδα, για την οποία η Επιτροπή έχει ζητήσει μείωση της κάρπωσης κατά 50%.
Ο Υπουργός κος Σκυλακάκης με τη φετινή ρυθμιστική επέλεξε να κωφεύσει στην έκκληση για προσωρινή παύση της θήρας του Τρυγονιού και να κάνει ακόμα ένα βήμα πίσω για τη σωτηρία του είδους, την ώρα που η Ευρωπαϊκή Επιτροπή έχει ξεκινήσει διμερή διάλογο (EU Pilot) με την Ελληνική Δημοκρατία και βρίσκεται ένα βήμα πριν κινήσει προδικαστική διαδικασία εναντίον της Ελλάδας για τον τρόπο με τον οποίο ασκείται το κυνήγι στη χώρα μας.