Η Έλενα Μανιάτη είναι Συνθέτης, Στιχουργός και Παραγωγός που μετρά σχεδόν 2 δεκαετίες στην Δισκογραφία, έδωσε συνέντευξη πριν λίγες μέρες στο kathimerina365.gr, μιλώντας για τη δουλειά της, για τα μουσικά πράγματα στην Ελλάδα και πόσο έχουν αλλάξει τα τελευταία χρόνια, αλλά και για την σημερινή…ψηφιακή δισκογραφία.
Έχει περισσότερα απο 700 κομμάτια στην δισκογραφία στην Ελλάδα και στο Εξωτερικό. Έχει βραβευτεί το 2014, με το βραβείο «Ελληνίς», ενώ έχει επενδύσει μουσικά, ταινίες, θεατρικές παραστάσεις, τηλεοπτικές και ραδιοφωνικές εκπομπές. Παράλληλα διετελεί ως Ειδικός Σύμβουλος του Δημάρχου Βάρης Βούλας Βουλιαγμένης, σε δύο τομείς, της Τοπικής Ιστορίας και της Διαχείρισης των αδέσποτων ζώων.
Ακολουθεί η συνέντευξη:
Ερ: Έχουν αλλάξει τα πράγματα στην Μουσική μέσα στα χρόνια που δραστηροποιείστε;
Ε.Μ: Σε πολύ μεγάλο βαθμό! Πρώτα από όλα, παλαιότερα η δισκογραφία για τον Καλλιτέχνη ήταν σοβαρή υπόθεση. Διάλλεγε με προσοχή τα τραγούδια του, τους συνεργάτες, αλλά υπήρχε και πλάνο στο πως θα παρουσιάσει την δουλειά του! Σήμερα υπάρχουν βεβαίως και οι επιμελείς Καλλιτέχνες που λειτουργούν με τον ίδιο τρόπο, αλλά ένα πολύ μεγάλο ποσοστό, λειτουργεί μάλλον επιπόλαια, χωρίς πλάνο και χωρίς συντονισμένες κινήσεις, με αποτέλεσμα να μην προχωρούν δουλειές η’ να αδικούντε.
Ερ: Μιλήσατε για προσεκτική επιλογή τραγουδιών, μου δίνετε πάσα για να ρωτήσω, ακούμε συχνά ότι σήμερα δεν γράφονται καλά τραγούδια σε σχέση με το παρελθόν, ισχύει;
ΕΜ: Σε καμία περίπτωση! Εκπληκτικά κομμάτια γράφτηκαν, γράφονται και θα γράφονται… Απλά τα βιώματα, οι κοινωνικές συνθήκες, οι περιστάσεις αλλάζουν, ο δημιουργός πρέπει να προσαρμοστεί, ειδικά ο επαγγελματίας, γιατί αυτός στην ουσία θα κάνει το έργο του «εργαλείο» για την ανέλιξη του καλλιτέχνη, με στόχο την επιτυχία. Μπορώ να πω ακόμα, πως το επίπεδο μόρφωσης έχει ανέβει σε σχέση με τα παλαιότερα χρόνια και αυτό έχει παίξει σημαντικό ρόλο στην μουσική. Κάποτε με πολύ απλές λέξεις και απλούς ήχους, γεννιόντουσαν αριστουργήματα! Ήταν άμεση η επίδραση του ακούσματος στην διάθεση και στην καθημερινότητα μας. Όσο ανεβαίνει ο ΜΟ του μορφωτικού επιπέδου, αρχίσαμε να ψάχνουμε βαθύτερα νοήματα, συμβολισμούς, βάλαμε τον ακροατή σε σκέψη, σε μία περιπλοκότητα που δεν χρειάζεται ίσως. Το ίδιο συνέβη στον Ελληνικό Κινηματογράφο και στην διαφήμιση! Βλέπουμε πράγματα «ακαταλαβίστικα» η’ δυσνόητα, χωρίς να είμαστε σίγουροι τι ακριβώς εννοεί ο δημιουργός, με στόχο τον εντυπωσιασμό και την συζήτηση γύρω από το έργο. Ακόμα και οι κωμικές ατάκες δεν είναι άμεσες και αβίαστες, προυποθέτουν σκέψη, υπάρχει μία… χρονοκαθυστέρηση στο άκουσμα της ατάκας και στο γέλιο!
Από την άλλη θέλω να τονίσω και μία αλήθεια που συναντάμε πολύ συχνά πλέον: ο Τραγουδιστής δεν πρέπει να είναι «εγωιστής». Υπάρχει μία τάση, τραγουδιστής που δεν έχει δείγματα γραφής αξιόλογα, να επιμένει να γράφει τα τραγούδια του! Και πολλές φορές να αδικεί την φωνή του με κάτι περίπου σαν τραγούδι. Αν ο στόχος είναι η καριέρα στην ερμηνεία, διάλλεξε τραγούδι που αξίζει τον κόπο να το αξιοποιήσεις, όχι να θες με το ζόρι να βλέπεις το όνομα σου σε όλες τις θέσεις της μακέτας! Είναι άλλο πράγμα η ερμηνεία, άλλο η γραφή! Υπάρχουν εκπληκτικά παραδείγματα σπουδαίων Καλλιτεχνών που κάνουν εξίσου καλά και τα 2, αλλά υπάρχουν και αυτοί που υπερτιμούν τις δυνατότητες τους. Καλύτερα να βαδίζουν στα σίγουρα, να επιλέξουν τραγούδι που να μην αμφισβητείτε η αξία του.
Ερ: κάποτε είχαμε ακούσει όλοι για τραγουδιστές που έδιναν μεγάλα ποσά για να κάνουν δίσκο, χαρακτηριστικά ακούγαμε «πούλησε ένα οικόπεδο, ένα σπίτι κτλ». Ισχύει και σήμερα;
ΕΜ: Ευτυχώς όχι!!! Τα τελευταία χρόνια κινούμαστε στους ρυθμούς… της ψηφιακής δισκογραφίας (Digital) . Αυτό σημαίνει πολύ μικρό κόστος και πολύ μεγαλύτερη απήχηση! Ο Καλλιτέχνης πλέον μπορει με ένα βατό ποσό, να αναδείξει την δουλειά του.
Πλέον κάνουμε το «όνειρο» προσιτό! Για όλους!
Αρκεί να ξέρει ποιες πόρτες πρέπει να χτυπήσει και να μην πέσει σε παγίδες που δυστυχώς υπάρχουν.
Ερ: Παρακολουθώ τις δουλειές σας και κατά καιρούς βλέπω την ένδειξη «Μελοποιημένη Ποίηση». Γενικά την ποίηση την έχω στο μυαλό μου ως κάτι διαφορετικό από τα ακούσματα μου, τα κομμάτια σας όμως που έχουν την ένδειξη αυτή, αντίθετα, μου φαίνονται οικεία, με ευχαριστούν να τα ακούω.
ΕΜ: Σας ευχαριστώ που μου δίνετε την δυνατότητα να μιλήσω για ένα αγαπημένο μέρος της δουλειάς μου. Είναι πρόκληση για μένα και με ιντριγκάρει να κάνω τραγούδι ένα γραπτό που δεν έχει τα χαρακτηριστικά και την δομή του τραγουδιού, δεν γεννήθηκε για να μελοποιηθεί. Σε αυτό το κομμάτι χαρτί προσπαθώ να δώσω μία νέα μορφή, να το φέρω κοντά στο κοινό που δεν είχε επαφή με την ποίηση. Να συμβάλλω στο να γνωρίσει μεγαλύτερη ομάδα ανθρώπων, έναν ποιητή. Έχει δυσκολίες, αλλά αυτό ακριβώς με ευχαριστεί και γι αυτό τα τελευταία χρόνια, ειδικά από την καραντίνα και μετά, που υπήρξε μία τάση να γράφουν άνθρωποι τις σκέψεις και τα συναισθήματα τους- συνεργάζομαι όλο και με περισσότερους ποιητές.
Σημαντική πηγή δημιουργίας είναι επίσης και η συνεργασία με ανθρώπους που βγαίνουν πρώτη φορά στην δισκογραφία. Άνθρωποι με τελείως διαφορετική επαγγελματική δραστηριότητα, χωρίς εμπειρία, με ταλέντο, με μεράκι, που από εσωτερική ανάγκη άρχισαν να γράφουν. Ένα είδος «αυτοψυχωθεραπείας» τολμώ να πω. Αυτούς τους αγαπώ λίγο παραπάνω! Έχουν αγνή οπτική και δεν «λογοκρίνουν» το συναίσθημα στο γραπτό. Όταν δουλεύω με τέτοιο υλικό και δώσω το τελικό αποτέλεσμα, η ικανοποίηση που βλέπεις στο πρόσωπο τους σε δικαιώνει!
Ανάλογα συναισθήματα βέβαια αισθάνομαι όταν αναλαμβάνω έναν άνθρωπο να τον «καθοδηγήσω» στα πρώτα του βήματα να βγει επαγγελματικά σαν ερμηνευτής.
Στο σημείο αυτό, θέλω να κάνω αναφορά και στην σπουδαία ομάδα συνεργατών μου, άνθρωποι με γνώση, με εμπειρία, με συνέπεια, επαγγελματίες στον χώρο, είμαστε μία δεμένη και δοκιμασμένη παρέα, που θέλουμε να δίνουμε το καλύτερο αποτέλεσμα σε αυτό που κάνουμε.
Ερ: Σας ευχαριστώ πολύ για την όμορφη συζήτηση. Ήταν πολύ ενδιαφέρουσα.
Καλή Δημιουργική συνέχεια να έχετε!!
ΕΜ: Εγώ σας ευχαριστώ για την φιλοξενία! Να είστε πάντα καλά εσείς και οι οικογένειες σας!!