Φύσα ρε, τι σου ζητάμε…
Φύσα ρε, τι σου ζητάμε…
Αριστερά, ο Αίολος ο θεός του ανέμου, αυτός που φυσά. Δεξιά, τα φουρφουράκια, τα αιολικά, αυτά που παράγουν ρεύμα δήθεν φθηνό και οικολογικό. Όπως είπε και ο πρωθυπουργός, δεν φύσηξε όσο περιμέναμε και για αυτό θα πάνω 60-70% τα πράσινα τιμολόγια. Φταίει δηλαδή ο Αίολος, ο οποίος ποιος ξέρει τι έκανε τον προηγούμενο μήνα και δεν έκανε την δουλειά του να φυσάει. Και οι θεοί εναντίον μας… Υπάρχουν όμως και άλλες αιτίες για την αύξηση των τιμολογίων. Έπεσε πολύ αφρικανική σκόνη και δεν δούλεψαν τα φωτοβολταικά. Χωρίζουν Μπεν Άφλεκ και Τζένιφερ Λόπεζ, φοάει στενά κοστούμια ο Κασσελάκης, πλένουν τα ρούχα οι νοικοκυρές τη νύχτα, αυτό το είπε ο Αυτιάς. Όλα τα παραπάνω δεν δούλεψαν, με αποτέλεσμα να μας δουλεύουν ψιλό γαζί κυβερνητικοί και κοτζαμπάσηδες. Εντωμεταξύ και αν δεν φύσηξε ο Αίολος, τόσος κόσμος που φυσάει και ξεφυσάει τελευταία από το κόστος ζωής, θα έπρεπε σαν τρελά να γυρίζουν τα φουρφουράκια των αιολικών και στα κάτω τους να ήταν οι τιμές στο ρεύμα.
Μετά 45 χρόνια, οι πιο φτωχοί
Το 1979 υπογράψαμε και το 1981 γίναμε πλήρες μέλος της τότε Κοινής Αγοράς, της σημερινής ΕΕ, ως ενδέκατο μέλος. Στα 45 περίπου αυτά χρόνια, έρευσαν πακτωλοί χρημάτων στην χώρα μας, με αποτέλεσμα σήμερα να είμαστε οι πιο φτωχοί ανάμεσα σε 27 μέλη και μόνο η Βουλγαρία είναι φτωχότερη από την ψωροκώσταινα. Πως το καταφέραμε αυτό, ενώ βρισκόμαστε και σε διαρκή χρεοκοπία, όταν τα άλλα κράτη πλούτισαν, έκαναν υπέροχες κρατικές δομές, αύξησαν θεαματικά το ΑΕΠ τους, ζουν καλύτερα από μας. Μια είναι η εξήγηση, εμείς φάγαμε πολλά λεφτά, όποιοι τα έφαγαν δηλαδή, καθώς άλλο να φας 10 ευρώ και άλλο 10 εκατομμύρια ευρώ. Πάρτε για παράδειγμα την ΒΙΠΕ Κομοτηνής. Που είναι οι 100 εγκαταστημένες επιχειρήσεις, που είναι οι επιδοτήσεις που τους δόθηκαν, που είναι τα λεφτά που δόθηκαν για στήριξη των εργαζομένων; Α και κάτι ακόμη που δείχνει τι έγινε, στο τέλος το κόστος του ενός χιλιόμετρου αυτοκινητόδρομου, το φτάσαμε στο ένα εκατομμύριο ευρώ.
Όταν το Ψέμα συνάντησε την Αλήθεια
Ένας θρύλος του 19ου αιώνα λέει ότι η Αλήθεια και Το Ψέμα συναντήθηκαν κάποτε. Το Ψέμα καλημέρισε την Αλήθεια της είπε «Ωραία μέρα σήμερα». Η Αλήθεια για να βεβαιωθεί κοίταξε γύρω και τον ουρανό και όντως η μέρα ήταν ωραία. Περπάτησαν για λίγο ώσπου έφτασαν σε ένα μεγάλο πηγάδι γεμάτο νερό. Το Ψέμα βούτηξε το χέρι του στο νερό και γυρίζοντας στην Αλήθεια της είπε «Ωραίο και ζεστό το νερό. Θες να κολυμπήσουμε μαζί»; Και πάλι η Αλήθεια ήταν καχύποπτη. Δοκίμασε όμως με το χέρι της το νερό και πράγματι ήταν ζεστό. Μπήκαν λοιπόν και οι δυο τους στο νερό και κολυμπούσαν για αρκετή ώρα, όταν ξαφνικά το Ψέμα, βγήκε από το πηγάδι, φόρεσε τα ρούχα της Αλήθειας και εξαφανίστηκε. Η Αλήθεια θυμωμένη βγήκε γυμνή τρέχοντας παντού ψάχνοντας για το Ψέμα να πάρει τα ρούχα της. Ο κόσμος που την έβλεπε γυμνή, γύριζε το βλέμμα του αλλού είτε από ντροπή είτε από θυμό. Η φτωχή Αλήθεια ντροπιασμένη γύρισε στο πηγάδι και χώθηκε εκεί για πάντα. Έκτοτε το Ψέμα γυρίζει ανενόχλητο ντυμένο σαν Αλήθεια ικανοποιώντας τα τερτίπια του κόσμου, ο οποίος με κανένα τρόπο δεν θέλει να δει τη γυμνή Αλήθεια. Βλέπετε κάποια ομοιότητα με την σημερινή πολιτική σκηνή και την δημοσιογραφία; Μπα… πολιτικοί και δημοσιογράφοι στην Ελλάδα, φωτοστέφανα φορούν, άγιοι άνθρωποι.
Η διανόηση που μας αξίζει ;
Εντωμεταξύ, πιστεύετε πως είναι τόσο σημαντικές οι ευρωεκλογές; Για τα κανάλια της επαρχίας της Αθήνας πάντως, τα σημαντικά θέματα, στα πρωινάδικα που κυριαρχούν στην τηλεόραση, είναι που θα πάει η Φαίη, τι θα κάνει η Μενεγάκη, τι μαγιό έβαλε ο Λιάγκας, ποιες θα είναι οι νέες εκπομπές του Κοκλώνη, αν θα κάνει Μεξικάνικο σαρβάιβορ ο Ατζούν και άλλα τέτοια που …καθορίζουν την ζωή μας και το μέλλον της χώρας. Εκείνο όμως που ανησυχεί περισσότερο τον Ποπολάρο, είναι πως δεν υπάρχει εναλλακτική πρόταση. Οι Έλληνες διανοητές έχουν αντικατασταθεί από τις/τους πρωινατζούδες, ενώ οι πετυχημένες επιχειρήσεις, σύμφωνα με τις διαφημίσεις, είναι αυτές με τα φίλτρα νερού. Και τα χειρότερα, δεν τα έχουμε δει ακόμη…
Επιτέλους δικαίωση για τον Δράκουλα
Έναρξη κυβερνητικών επαφών με ιδιωτικές εταιρείες και φαρμακευτικούς ομίλους για επενδύσεις πάνω σε «ανθρώπινης προέλευσης υλικά», κυρίως πλάσμα, αν και ο αρμόδιος υπουργός, αρνείται τον όρο «ιδιωτικοποίηση αίματος», ισχυριζόμενος ότι πρόκειται για επενδύσεις που ήδη κάνουν χώρες του εξωτερικού. Αμ αυτά τα έκανε ο Δράκουλας και τον είχαμε για κακό και τον κυνηγούσαμε με σταυρούς και αγιασμό. Επιτέλους και σε αυτόν τον τομέα, έρχεται η δικαίωση για την ιδιωτική πρωτοβουλία. Επιχειρηματίας ήταν ο Δράκουλας και τον είχαμε παρεξηγήσει, όπως την φράση θα σου πιώ το αίμα.
Στην κάλπη και ο Ποπολάρος
Αν τον δείτε την Κυριακή σε κάποιο εκλογικό τμήμα, μην τον ρωτήσετε τι ψήφισε, μην του ζητήσετε δηλώσεις. Ο Ποπολάρος θα ψηφίσει και δεν θα αποκαλύψει τι έριξε στην κάλπη. Η ψήφος είναι μυστική, αλλά το βέβαιο είναι πως θα σταυρώσει με χαρακτηριστικά του Ποπολάρου. Καθώς, ένας Ποπολάρος, είναι άτομο που δεν είναι αριστοκράτης, ευγενικής καταγωγής, που ανήκει στις λαϊκές τάξεις. Άλλωστε, Ποπολάρος θα πει άνθρωπος του λαού. Αυτά και καλό βόλι…
