Η Έλλη Παπαδοπούλου από την Κομοτηνή συστήνει το πρώτο της βιβλίο στο αναγνωστικό κοινό

Το «Σπίτι της Φαντασίας» επιλέχθηκε από τις εκδόσεις Συμπαντικές Διαδρομές ως μέρος της συλλογής παιδικών βιβλίων «Ανέμη»

Η αγάπη για τις ιστορίες και η ενασχόληση με τη συγγραφή από την παιδική ηλικία, βρίσκονται πίσω από «Το σπίτι της φαντασίας», το πρώτο βιβλίο της Κομοτηναίας Έλλης Παπαδοπούλου. Η νεαρή συγγραφέας διεκδίκησε και πέτυχε την έκδοση του πρώτου της βιβλίου και πλέον μοιράζεται τις σελίδες του με το αναγνωστικό κοινό. Στην πρόσκληση των εκδόσεων Συμπαντικές Διαδρομές προς συγγραφείς να συμμετέχουν στη σειρά βιβλίων Ανέμη ΙΙ, για παιδικά βιβλία, η Έλλη Παπαδοπούλου ήταν παρούσα με την πένα και την φαντασία της. Η ιστορία της ξεχώρισε και εντάχθηκε στη σειρά παιδικών βιβλίων Ανέμη ΙΙ, για να τεθεί στη διάθεση όσων αγαπούν τις ιστορίες και το διάβασμα.

Η Έλλη Παπαδοπούλου γεννήθηκε στην Κομοτηνή το 1989, έχει σπουδές στην φυσική και πλέον εργάζεται ως σεφ σε μεγάλη αλυσίδα ξενοδοχειακών μονάδων. Στο παρελθόν ασχολήθηκε με το ερασιτεχνικό θέατρο, η μεγάλη της αγάπη όμως ήταν από νεαρή ηλικία η συγγραφή. Ξεκίνησε γράφοντας μικρά διηγήματα και παιδικά παραμύθια, κάποια από τα οποία έχουν διακριθεί σε διαγωνισμούς λογοτεχνίας. Αγαπά το διάβασμα και τα ταξίδια και πιστεύει πως όταν μοιραζόμαστε ιστορίες, ο κόσμος έχει την ευκαιρία να γίνει καλύτερος.

Με «Το σπίτι της φαντασίας», που είναι το πρώτο της βιβλίο, μοιράζεται μαζί μας μία πολύ ενδιαφέρουσα ιστορία. Ο Κώστας είναι ένα αγόρι σαν όλα τα άλλα. Μεγαλώνοντας θα γίνει ένας ενήλικος σαν όλους τους άλλους. Ή μήπως όχι;  Με οδηγό τον Μπου, έναν πολυλογά κίτρινο θάμνο με ριγέ γαλότσες, ο Κώστας θα ανακαλύψει πως για να γίνεις ήρωας χρειάζεται μόνο να κοιτάξεις μέσα σου. Το ταξίδι στο σπίτι της φαντασίας είναι αυτό που θα τον οδηγήσει στο να ανακαλύψει όλα όσα κρύβονται μέσα του κι όλα όσα μπορεί να καταφέρει. Ακολουθήστε τον Μπου και τον Κώστα σε αυτό το ταξίδι και ποιος ξέρει; Ίσως στο τέλος μπορέσετε κι εσείς να επισκεφτείτε αυτόν τον μαγικό τόπο και να προσθέσετε την δική σας πινελιά κάπου στο στερέωμα του.

«Η κεντρική ιδέα της ιστορίας είναι η σημασία που έχει για όλους μας να μην χάσουμε την επαφή με την παιδική μας φαντασία καθώς μεγαλώνουμε και πως κάνοντας αυτό, έχουμε την δυνατότητα να κάνουμε την ζωή μας (ή ακόμη και τον κόσμο) καλύτερο», μας λέει η νεαρή συγγραφέας και αποκαλύπτει πτυχές της ενασχόλησής της με την συγγραφή μέσα από τις ερωτήσεις που της θέτουμε.

Θυμάσαι πότε ήταν η πρώτη φορά που έγραψες μία ιστορία σου στο χαρτί; Ποια ήταν η αφορμή;

Υπήρξα πολύ τυχερή αφού η μητέρα μου φρόντισε να μου μεταδώσει την αγάπη της για τα βιβλία από πολύ μικρή ηλικία. Η πρώτη φορά που θυμάμαι τον εαυτό μου να κάθεται να γράφει ήταν στις αρχές του γυμνασίου κι ήταν κάτι που είχε προκύψει τελείως φυσικά. Είχα ένα μπλε σχολικό τετράδιο που δεν χρησιμοποιούσα και κάποια στιγμή το άνοιξα κι άρχισα απλώς να γράφω. Ήταν μια ιστορία για έναν ιππότη και μια πριγκίπισσα την οποία δεν ξέρω καν αν ολοκλήρωσα ποτέ. Αυτό που θυμάμαι πιο έντονα βέβαια, είναι πως τότε, όπως και τώρα, γράφοντας αισθάνομαι ασφάλεια και ηρεμία.

«Το σπίτι της φαντασίας», είναι το πρώτο σου βιβλίο. Ποια ήταν τα συναισθήματα όταν το κράτησες για πρώτη φορά τυπωμένο στα χέρια σου;

Χαρά, ευτυχία, αγωνία, προσμονή… Είναι κάτι που ήθελα πολύ καιρό κι όταν συνέβη ένιωσα ένα πρωτόγνωρο αίσθημα ολοκλήρωσης. Είμαι χαρούμενη που δίνεται η ευκαιρία σε μια από τις ιστορίες μου να βγει έξω απ’ τα στενά όρια του υπολογιστή μου, να φτάσει στα χέρια των αναγνωστών κι από εκεί- ελπίζω- στην καρδιά τους.

Πότε αποφάσισες να ασχοληθείς πιο συστηματικά με την συγγραφή; Μετά την έκδοση του πρώτου σου βιβλίου έχεις στα σκαριά και άλλες ιστορίες;

Νομίζω πως από τη μέρα που άνοιξα εκείνο το σχολικό τετράδιο, δεν σταμάτησα να γράφω. Σίγουρα η καθημερινότητα το κάνει δύσκολο, μια λευκή σελίδα όμως που περιμένει να την γεμίσω παραμένει σημαντικό κομμάτι της μέρας μου. Ξεκίνησα με μικρές ιστορίες και διηγήματα, τα τελευταία χρόνια όμως έχω αρχίσει να ασχολούμαι με την συγγραφή μυθιστορημάτων. Θέλω να πιστεύω πως το «Σπίτι της Φαντασίας» ήταν για μένα η αρχή. Τώρα προχωράω σε κάτι τελείως διαφορετικό, καθώς βρίσκομαι κοντά στο να ολοκληρώσω το πρώτο μου αστυνομικό μυθιστόρημα.

Διαβάζουν σήμερα οι Έλληνες;

Πιστεύω πως τα τελευταία χρόνια- ειδικά μετά τις καραντίνες- οι Έλληνες έχουν κάνει μια ευλογημένη στροφή κι έχουν αρχίσει να ανακαλύπτουν ξανά την σημασία του διαβάσματος. Το βλέπω συστηματικά με την συμμετοχή νέων ανθρώπων σε διαδικτυακές βιβλιο-ομάδες ή ακόμη και σε παρουσιάσεις βιβλίων.

Τι θα ήθελες να πεις σε κάποιον που θα επιλέξει να διαβάσει «Το σπίτι της φαντασίας»;

Να αφήσει τον εαυτό του ελεύθερο να ταξιδέψει σε αυτόν τον μυστικό κόσμο και τελειώνοντας την ανάγνωση να καταφέρει να ανακαλύψει τον δικό του προσωπικό σπίτι της φαντασίας. Πιστεύω πως τα όνειρα που κάναμε σαν παιδιά είναι ο πιο ουσιαστικός τρόπος να ζούμε τη ζωή μας κι αυτό το βιβλίο το έγραψα για να με βοηθήσει να ανακαλύψω ξανά αυτό το παιδί που έκλεψε η καθημερινότητα. Ελπίζω πως θα έχει το ίδιο αντίκτυπο και σε όσους επιλέξουν να το διαβάσουν.