Η φτωχοποίηση και οικονομική εξαθλίωση των Αγροτών της Ροδόπης και της Θράκης γενικότερα….

Στην περιοχή του νομού Ροδόπης και γενικότερα της Θράκης υπάρχουν διάφορα αγροτεμάχια με διαφορετικές συστάσεις εδάφους και διάφορες ανάγκες άρδευσης.

Δεν έχουν γίνει έργα και υποδομές που εδώ και χρόνια είναι στα σχέδια για την αξιοποίηση των υδάτινων πόρων με αποτέλεσμα αυτή την στιγμή οι αγρότες να βρίσκονται αντιμέτωποι με υπέρογκες αυξήσεις στην άρδευση.

Υπάρχουν περιοχές με χαμηλό κόστος άρδευσης λόγου άντλησης επιφανειακών υδάτων και περιοχές με υψηλό κόστος λόγου μεγάλου βάθους άντλησης.

Σήμερα καλούνται και οι δύο κατηγορίες αγροτών να πληρώσουν μία αύξηση της τάξης από σαράντα τοις εκατό εως εκατό τοις εκατό.

Παράδειγμα στην περιοχή της Πόρπης  την περσινή περίοδο το κόστος ήταν 27 ε το στρέμμα και φέτος το κόστος ξεπερνάει τα 49 ε το στρέμμα.

Υπάρχουν και άλλα παραδείγματα όπως αγροτεμάχιο με «στάρδην» άρδευση που είναι οικονομικότερος τρόπος άρδευσης οι πομόνες με  25 ε το στρέμμα πέρυσι το κόστος φέτος ανέρχεται στα 52 ε το στρέμμα δηλαδή διπλάσια τιμή , όσον αφορά στο κομμάτι της άρδευσης.

Εάν αναλύσουμε τα κόστη για τις καλλιέργειες βλέπουμε ότι καθίστανται ασύμφορες π.χ. τσουβάλι 40 κιλών λιπάσματος με κόστος 16-18ε στο τέλος της σαιζόν της καλλιεργητικής περιόδου  έφτασε στο επίπεδο 35-37 ε .

Επίσης ένα ευρέως γνωστό φυτοφάρμακο για ζιζανιοκτονία από 84ε σήμερα πωλείται στα καταστήματα γεοπoνίας 170ε . Και δεν αναφέρουμε την τιμή του πετρελαίου που ξεπερνάει τα 1,50 ^Ε/λίτρο…

 Με αυτά τα δεδομένα λοιπόν καμία υψηλή τιμή στις τιμές των αγροτικών προϊόντων και καμία επιδότηση δεν μπορεί να καλύψει το κόστος και να αφήσει ένα βιώσιμο εισόδημα στον παραγωγό .

Εν κατακλείδι αυτό δεν αφορά μόνο τους μικρομεσαίους παραγωγούς αλλά αντιστοίχως και τους μεγαλοακτήμονες.

Αυτό σημαίνει την φτωχοποίηση και οικονομική εξαθλίωση ενός ολόκληρου κλάδου.