Κομμουνιστική Απελευθέρωση Θράκης : «ΣΤΗ ΘΡΑΚΗ ΤΡΕΝΑ ΥΠΑΡΧΟΥΝ ΜΟΝΟ ΓΙΑ ΠΟΛΕΜΟ !»
Η Θράκη παραμένει χωρίς σιδηροδρομική σύνδεση με Θεσσαλονίκη και Αθήνα, καθώς η διάσπαση και ιδιωτικοποίηση του ΟΣΕ έχει παραδώσει το δίκτυο σε κατάσταση πλήρους αχρηστίας. Μέχρι το 2010 υπήρχαν οχτώ δρομολόγια αμαξοστοιχιών μεταξύ Αλεξανδρούπολης – Θεσσαλονίκης, εκ των οποίων τα τέσσερα συνέχιζαν προς την Αθήνα. Είχε φθηνό εισιτήριο που εξυπηρετούσε όχι μόνο τους κατοίκους της περιοχής που διαχρονικά μαστίζεται από φτώχεια και ανεργία, αλλά και χιλιάδες φοιτητές και φαντάρους.
Για την Hellenic Train που αγόρασε την λειτουργία των δρομολογίων με ποσό μικρότερο από την επιδότηση που εισπράττει από το κράτος (!), τα δρομολόγια της Θράκης ήταν απλά “κόστος”. Ο ΟΣΕ που διατήρησε το έργο των υποδομών και του δικτύου εγκατέλειψε τις γραμμές, τους σταθμούς, τις διαβάσεις, αφήνοντας χωρίς προσωπικό τις λειτουργίες συντήρησης, ασφάλειας και εξυπηρέτησης του κοινού. Οι ελλείψεις σε προσωπικό (μηχανικοί, εργοδηγοί, εργάτες γραμμής κ.α.) δεν μπορούν να εγγυηθούν την ασφάλεια κυκλοφορίας των αμαξοστοιχιών στο δίκτυο.
Η μόνη γραμμή που λειτουργεί πλέον στη Θράκη είναι αυτή από την Αλεξανδρούπολη προς το Ορμένιο, η οποία όμως δεν αφορά τόσο το επιβατικό κοινό, αλλά τη μεταφορά ΝΑΤΟϊκών αρμάτων και οχημάτων από το λιμάνι -που έχει μετατραπεί σε αμερικανική βάση- προς τη Ρουμανία και την Πολωνία. Οι συνέπειες ενός ατυχήματος σε αμαξοστοιχία που μεταφέρει οπλικά συστήματα και διασχίζει κατοικημένες περιοχές θα είναι δραματικές, αλλά στο βωμό του κέρδους και της “πολεμικής οικονομίας” οι ανθρώπινες ζωές δεν έχουν αξία.
Είμαστε όλοι “κόστος” σε ένα ισολογισμό που θέλει τα δημόσια αγαθά να βγάζουν κέρδος. Οι μεταφορές, η υγεία, η παιδεία είναι εμπόρευμα. Ο λαός και η νεολαία απαιτούν δικαιοσύνη για τα Τέμπη και αυτή θα έρθει όταν ανατραπούν οι κυβερνήσεις και οι πολιτικές που στήριξαν και στηρίζουν τις ιδιωτικοποιήσεις και την λειτουργία με βάση την κερδοφορία επιχειρηματιών, εργολάβων, ακόμα και λαθρεμπόρων. Το αίτημα της ακύρωσης του ξεπουλήματος σε ιδιώτη είναι κρίσιμο να μπει στην προμετωπίδα της πάλης. Tο καθεστώς των ιδιωτικοποιήσεων μόνο δεινά έχει φέρει στην κοινωνία (βλ. ΔΕΗ με εκτίναξη τιμολογίων ενέργειας, δήμοι με εργολαβικά συνεργεία και αύξηση θανάτων εργατών, υποβάθμιση παροχών υγείας και παιδείας κ.α.)
Μας έλεγαν μέχρι τώρα ότι “λεφτά δεν υπάρχουν”. Κι όμως “ξαφνικά” η ΕΕ μπαίνει σε ρυθμούς πολεμικής οικονομίας με το πρόγραμμα ReArm Europe, με στόχο το ποσό των 800 δισ. για στρατιωτικές και εξοπλιστικές δαπάνες. Ψηφίζουν ρήτρα εξαίρεσης των πολεμικών δαπανών από τις αυστηρές δεσμεύσεις του ευρώ-συμφώνου για το έλλειμμα και το χρέος. Η νεολαία θα δολοφονείται στα Τέμπη αλλά υπάρχει πακτωλός χρημάτων για όπλα. Ο Μητσοτάκης ανακοίνωσε ήδη πρόγραμμα 28 δισεκατομμυρίων ευρώ για την περίοδο από το 2025 έως το 2037, δηλαδή περίπου 2 με 2,5 δισ. ευρώ ανά έτος! Η ιδιωτικοποίηση του ΟΣΕ είχε δώσει μόλις 45 εκατομμύρια ευρώ… Ίσως φτιαχτεί το δίκτυο όταν η Ελλάδα θα στείλει δυνάμεις στο ματωμένο πεδίο της Ουκρανίας. Η Θράκη δεν έχει τρένα, αλλά ο Στρατός, ως ο μεγαλύτερος εργοδότης της περιοχής όπου η χρόνια ανεργία οδηγεί μαζικά τη νεολαία σε επαγγελματική στράτευση, θα φροντίσει για να γίνουμε “ανταγωνιστικοί”.
Είμαστε σε περίοδο που το κοινωνικό κλίμα αλλάζει. Η «παντοδυναμία» της κυβέρνησης αμφισβητείται. Και αυτό δεν έγινε από την κοινοβουλευτική αντιπολίτευση, αλλά από τους αγώνες των εργαζόμενων, της νεολαίας, από την κοινωνική οργή για την μαφιόζικη συγκάλυψη του εγκλήματος των Τεμπών. Tα πράγματα δεν αλλάζουν περιμένοντας τις εκλογές. Η ζωή και η κοινωνία αλλάζει με τους ανυποχώρητους αγώνες μας. Αγώνες για την ανατροπή της κυβέρνησης και συνολικά της πολιτικής του κεφαλαίου. Ενάντια στην Ε.Ε. που δεν μεταρρυθμίζεται, μας οδηγεί στον πολεμικό όλεθρο. Αγώνες για δημόσια κοινωνική ιδιοκτησία στο σιδηρόδρομο, τις μεταφορές και όλους τους στρατηγικούς τομείς της οικονομίας. Για να έχουμε αξιοβίωτη ζωή και να μη γίνει η νεολαία κρέας για τα κανόνια τους.
Το ερώτημα της εποχής είναι: Με τα κέρδη που οδηγούν σε εγκλήματα και πόλεμο ή με τη ζωή και την ελευθερία; Για να μη ζούμε ως “επόμενα θύματα” πρέπει να ανατραπεί η καπιταλιστική βαρβαρότητα, να ανοίξει ο δρόμος της απελευθέρωσης.