Μη αλκοολική λιπώδης νόσος του ήπατος: Οι βιταμίνες που βοηθούν στην αντιμετώπιση της νόσου
Η υπέρμετρη κατανάλωση αλκοόλ δεν αποτελεί τη μοναδική αιτία πρόκλησης προβλημάτων στο συκώτι.
Η μη αλκοολική λιπώδης νόσος του ήπατος (NAFLD) είναι ένας όρος που περιγράφει μια σειρά προβλημάτων που προκαλούνται από τη συσσώρευση λίπους στο ήπαρ.
Η νόσος δεν σχετίζεται με την κατανάλωση αλκοόλ και οδηγεί σε φλεγμονή και ηπατική βλάβη.
Σε πιο σοβαρές περιπτώσεις μπορεί να προκαλέσει μη αλκοολική στεατοηπατίτιδα. Δεν υπάρχουν φάρμακα που να θεραπεύουν την μη αλκοολική στεατοηπατίτιδα.
Πρόσφατη μελέτη που εξέτασε τους μηχανισμούς της στεατοηπατίτιδας, ανακάλυψε ωστόσο ότι μια συγκεκριμένη πρωτεΐνη, η συνταξίνη 17, έβρισκε εμπόδια στη διαδικασία απομάκρυνσης των νεκρών και επιζήμιων κυττάρων.
Οι ερευνητές διαπίστωσαν επίσης ότι η βιταμίνη Β12 και το φυλλικό οξύ αύξησαν τα επίπεδα της συνταξίνης 17 και βοήθησαν στην αναστροφή της ίνωσης (πάχυνση ή ουλή) και της φλεγμονής του ήπατος.
Επίδραση της μη αλκοολικής λιπώδους νόσου του ήπατος και της μη αλκοολικής στεατοηπατίτιδας
Παράγοντες που αυξάνουν τον κίνδυνο μη αλκοολικής λιπώδους νόσου του ήπατος είναι:
- Παχυσαρκία
- Διαβήτης τύπου 2
- Αντίσταση στην ινσουλίνη
- Μεταβολικό σύνδρομο
- – Υπέρταση
- Υψηλή χοληστερόλη
Κάποιοι πάσχοντες από μη αλκοολική λιπώδη νόσο του ήπατος, μπορεί να αναπτύξουν περαιτέρω ηπατική βλάβη και φλεγμονή, η οποία οδηγεί σε μη αλκοολική στεατοηπατίτιδα. Μη τη σειρά της, η μη αλκοολική στεατοηπατίτιδα αυξάνει τον κίνδυνο καρκίνου του ήπατος.
Σύμφωνα με τον Δρα Jude Oben, γαστρεντερολόγο-ηπατολόγο, αναπληρωτή καθηγητή πειραματικής ηπατολογίας στο King’s College του Λονδίνου, «η μη αλκοολική λιπώδης νόσος του ήπατος επηρεάζει περίπου το 25% του παγκόσμιου πληθυσμού. Συνδέεται κυρίως με την παχυσαρκία. Το πιο σοβαρό στάδιο, η μη αλκοολική λιπώδης στεατοηπατίτιδα, αφορά περίπου το 5% του παγκόσμιου πληθυσμού. Η κατάσταση μπορεί να οδηγήσει σε κίρρωση του ήπατος, ανάγκη για μεταμόσχευση ήπατος και καρκίνο του ήπατος».
Απαιτούνται περαιτέρω μελέτες για να κατανοηθεί η αιτία ανάπτυξης μη αλκοολικής στεατοηπατίτιδας, ώστε οι θεραπείες να συμβάλουν στην εξουδετέρωση των υποκείμενων μηχανισμών.
Βιταμίνες του συμπλέγματος Β και αντιστροφή της φλεγμονής του ήπατος
Οι συγγραφείς της νέας μελέτης εξέτασαν τις διεργασίες που λαμβάνουν χώρα στον οργανισμό κατά την ανάπτυξη της μη αλκοολικής στεατοηπατίτιδας, χρησιμοποιώντας ανθρώπινα υποκείμενα, μοντέλα ποντικιών και πρωτεύοντα θηλαστικά. Διαπίστωσαν αύξηση της ομοκυστεΐνης ταυτόχρονα με την ηπατική φλεγμονή και την ίνωση.
Διαπίστωσαν επίσης ότι τα υψηλά επίπεδα ομοκυστεΐνης στο ήπαρ προκάλεσαν και επιδείνωσαν την στεατοηπατίτιδα. Η ομοκυστεΐνη επίδρασε περαιτέρω σε μια συγκεκριμένη πρωτεΐνη, τη συνταξίνη 17, η οποία είναι κρίσιμη για την απομάκρυνση των κατεστραμμένων κυττάρων από το σώμα, μια διαδικασία που ονομάζεται αυτοφαγία.
Οι ερευνητές χρησιμοποίησαν ποντίκια και καλλιέργειες κυττάρων για να εξετάσουν πώς θα μπορούσαν να βοηθήσουν η βιταμίνη Β12 και το φυλλικό οξύ.
Διαπίστωσαν ότι η βιταμίνη Β12 και το φυλλικό οξύ βοήθησαν στην αποκατάσταση της έκφρασης της συνταξίνης 17 και τη διαδικασία αυτοφαγίας. Τελικά, η βιταμίνη Β12 και το φυλλικό οξύ βοήθησαν στη μείωση της φλεγμονής της μη αλκοολικής λιπώδους τεατοηπατίτιδας και της ίνωσης.
Ο Δρ. Oben τονίζει: «Η βιταμίνη Β12 και το φυλλικό οξύ μείωσαν τη φλεγμονή του ήπατος και τις ηπατικές ουλές (ίνωση) στη στεατοηπατίτιδα. Αυτοί οι παράγοντες φαίνεται να δρουν επηρεάζοντας την οδό της ομοκυστεΐνης. Η ομοκυστεΐνη φαίνεται να αυξάνεται στη στεατοηπατίτιδα».
Ο συγγραφέας της μελέτης Δρ. Paul M. Yen, καθηγητής ιατρικής και μέλος του Ινστιτούτου Μοριακής Φυσιολογίας Duke στο Durham της Βόρειας Καρολίνας, σημειώνει: «Διαπιστώσαμε ότι η βιταμινοθεραπεία θα μπορούσε να αποτρέψει και να αναστρέψει τη συσσώρευση λίπους, τη φλεγμονή και την ίνωση σε δύο διαφορετικά μοντέλα ποντικών με στεατοηπατίτιδα. Τα προκλινικά ευρήματα υποδεικνύουν ότι οι βιταμίνες θα μπορούσαν να αποτελέσουν θεραπεία πρώτης γραμμής, ιδιαίτερα σε ασθενείς με χαμηλά επίπεδα Β12 και φυλλικού οξέος στον ορό και αυξημένα επίπεδα ομοκυστεΐνης στον ορό».
Δεδομένου ότι μεγάλο μέρος της έρευνας αφορούσε μοντέλα ποντικών, απαιτούνται περαιτέρω μελέτες για να επιβεβαιωθούν τα ευρήματα και να καθοριστεί ο καλύτερος τρόπος αντιμετώπισης των ατόμων που έχουν διαγνωστεί με μη αλκοολική στεατοηπατίτιδα.
Τα ευρήματα δημοσιεύτηκαν στην επιθεώρηση Journal of Hepatology.
Onmed.gr