Να γίνουμε χώρα, να αποκτήσουμε κράτος

Να γίνουμε χώρα, να αποκτήσουμε κράτος

Αυτό το νέο που θα έρθει και που θα είναι καλό, είναι μια μεγάλη πολιτισμική απάτη. Δεν υπήρχε στην αρχαία Ελλάδα, μας το έφεραν οι Ρωμαίοι. Το νέο, δεν είναι ούτε καλό ούτε κακό εξαρχής, εξαρτάται από τι φέρνει. Έτσι και η νέα χρονιά που μόλις ξεκίνησε θα οριστεί καλή ή κακή από τις εξελίξεις. Μόνο που οι ενδείξεις είναι, από την αρχή, αρνητικές. Από το 1830 η Ελλάδα δεν είναι πραγματική χώρα και ούτε υπάρχει πραγματικό κράτος. Είναι μια μετεξέλιξη της Οθωμανικής σκλαβιάς με ξένους, κοτζαμπάσηδες και από δίπλα την εκκλησία, να κάνουν τα κουμάντα και τον λαό σε ρόλο υπηκόου, να πληρώνει. Ήθελε να φτιάξει κράτος ο Καποδίστριας, δολοφονήθηκε. Προσπάθησε ο Βενιζέλος, αποπειράθηκαν να τον δολοφονήσουν και στο τέλος τον έσβησαν με …εκλογές. Αντισταθήκαμε στον φασισμό και στον ναζισμό και μας αντάμειψαν με εμφύλιο σπαραγμό. Αργότερα μας «φόρεσαν» μια ξενοκίνητη χούντα, υπομείναμε τον «Αττίλα» στην Κύπρο, μόλις ξεπληρώσαμε τα χρέη του 1830, χρεοκοπήσαμε ξανά και σήμερα είμαστε χώρα υπό το Βρετανικό δίκαιο, ανήκουμε σε άλλους για 99 χρόνια, ενώ οι κοτζαμπάσηδες έχουν επικρατήσει πλήρως οικονομικά και πολιτισμικά, κατέχοντας Τύπο και ΜΜΕ, ενέργεια, καύσιμα, ποδόσφαιρο, αγοράζοντας συνέχεια ότι κινείται, όπως αγοράζουν τα φάνουντ από το εξωτερικό με δικά μας λεφτά, ενώ οι πολυεθνικές ζουν και βασιλεύουν. Ο Ποπολάρος το είπε και στο πρόσφατο παρελθόν. Ένας Ελληνοαμερικανός από το πουθενά, έγινε πρόεδρος του κόμματος της αξιωματικής αντιπολίτευσης, με βιντεάκια και έχοντας δημοσιεύσει στο facebook μια σειρά μέτρων που θα ήθελε να εφαρμόσει στην Ελλάδα. Είναι μέτρα αριστερής πολιτικής; Όχι, δεν είναι και ναι είναι, καθότι φαντάζουν πρωτόγνωρα για την ελληνική κοινωνία, όπως ο διαχωρισμός κράτους εκκλησίας και να μην πληρώνει το κράτος (η κυβέρνηση) τα κανάλια της επαρχίας της Αθήνας. Είναι μέτρα για να γίνουμε χώρα, να αποκτήσουμε κυβέρνηση. Είναι μέτρα, πολλά από τα οποία ισχύουν στις προοδευμένες χώρες από δεκαετίες ή και αιώνες. Είναι μέτρα που θα διαφοροποιήσουν την Ελλάδα από το να ανήκει στην Ανατολία και θα την φέρει στην Ευρώπη, στην οποία έχει δώσει το όνομα, αλλά την χάρη την αποποιήθηκε. Και δεν θα επαρκέσουν αυτά τα μέτρα, καθώς είμαστε για τα Γκίνες με πάνω απόν μισό πληθυσμό στην πρωτεύουσα, με πάνω από το 70% της οικονομίας σε αυτήν, με όλα τα εθνικής εμβέλειας ΜΜΕ και τον Τύπο στην Αθήνα, εκεί στοιβαγμένο το σύνολο σχεδόν του δήθεν πολιτισμού. Να μην ξεχνάμε και το χρέος, στα πλέον των 400 δις το δημόσιο και άνω των 300 δις το ιδιωτικό, ενώ είχαμε χρεοκοπήσει με 80 δις χρέος. Στο χρέος, το 2032 θα προστεθούν πάνω από 30 δις τόκοι, ανενεργοί σήμερα, καθώς και τοκοχρεολύσια από δάνεια 90 δις του ευρωπαϊκού μηχανισμού δήθεν στήριξης. Συγνώμη αλλά, που την βλέπετε την ελπίδα στο νέο έτος, ή στα νέα έτη που θα έρθουν στα επόμενα 50 χρόνια; Και δεν βάλαμε την μείωση του πληθυσμού, την γήρανση του, την λαθρομετανάστευση. Η Ελλάδα είναι ένας πολύ πλούσιος τόπος, ο οποίος όμως λεηλατείται από το 1830, προς όφελος των λίγων κοτζαμπάσηδων, των υποτακτικών τους παντού στην κοινωνία, των πολυεθνικών. Η όποια διαδικασία ανάτασης, η προσπάθεια να γίνουμε χώρα και να αποκτήσουμε κράτος, δεν θα είναι εύκολη, θα χρειαστούν τεράστιες θυσίες και συγκρούσεις και ένα χρονικό διάστημα αρκετών δεκαετιών. Το έχουμε να μπούμε σε μια τέτοια, πολύχρονη, διαδικασία αλλαγών και πολιτισμικών συγκρούσεων; Χμ, εντάξει, ας το σκεφτούμε για λίγο…. Άλλωστε οσονούπω ξεκινούν σαρβάιβορ και μάστερ σεφ και δεν θα έχουμε πολύ χρόνο στην διάθεση μας. Μετά θα έχουμε το ελληνικό καλοκαίρι, τα πανηγύρια… Ε, ας το αφήσουμε για τη νέα χρονιά το 2025, το οποίο, όσο να πεις, νέο θα είναι, θα μας φέρει την ελπίδα.

Ευρωπαϊκό το παζάρι της Κομοτηνής

Έστω και με το ζόρι, με την πληρωμή με POS και IRIS, το παζάρι μας γίνεται ευρωπαϊκό, σύγχρονο, αυτό που μας αξίζει. Θα ακολουθήσουν τα πανηγύρια… Προς τούτο, καλό θα είναι να μην χρησιμοποιούμε πλέον τον όρο «παζάρι» που παραπέμπει σε ανατολίτικες συνήθειες και πρακτικές, καλύτερα να το λέμε «υπαίθρια αγορά». To να το ονομάσουμε «market Bazaar», δεν είναι σωστό, καθώς παντού κυριαρχούν οι ελληνικές ονομασίες. Καλό θα είναι επίσης, να αποφεύγονται λεκτικές πολιτικές πώλησης με σεξουαλικό υπονοούμενο όπως «πάρτε καρπούζι μεγάλο και γυναίκα μικρή», ή «ομορφαίνει, δεν παχαίνει», αλλά και τα τύπου λαϊκού πενταγράμμου «και με πιάνουν τα κλάματα γιατί δεν φεύγουν τα πράματα». Επιτέλους, στην Ευρώπη είμαστε και μάλιστα, στον σκληρό πυρήνα του ευρώ.

Ένας, τοπικά, κυριαρχεί πολιτικά

Εντωμεταξύ, μπορεί η Ροδόπη να ήταν η «ροζ κουτσουλιά» στον εκλογικό χάρτη, μπορεί νεοδημοκράτες και ντεμί, πασόκοι-ντεμί νεοδημοκράτες να καταλαμβάνουν αυτοδιοίκηση και άλλες θέσεις εξουσίας, ωστόσο ένας κυριαρχεί πολιτικά στην περιοχή, ο Στυλιανίδης. Όλα του ήρθαν δεξιά, ακόμη και όσα φαινομενικά του ξέφυγαν. Είναι σαν να πήγε σε 10 βασιλόπιτες και σε όλες να του έπεσε το φλουρί. Ούτε με το ίδιο του χέρι να το έβαλε και να διάλεξε ο ίδιος κομμάτι. Και δεν έχει και την εύνοια της κυβέρνησης, καθότι σε ένα σχήμα με πάνω από 60 υπουργούς-υφυπουργούς, αυτός και αν είχε θέση!.

Φαταούλες μας κατσικώθηκαν

«Έρχονται από τη γης από κάτω. Όλο το χρόνο πελεκούν με τα τσεκούρια να κόψουν το δένδρο που βαστάει τη γης, αλλά όταν κοντεύουν να το κόψουν έρχεται ο Χριστός και μονομιάς ξαναγίνεται το δένδρο και τότε τα δαιμόνια χιμούν στη γης επάνω και πειράζουν τους ανθρώπους», γράφει ο Νικόλαος Πολίτης. Ευτυχώς, των Φώτων αγιάζονται τα νερά και φεύγουν οι καλικάντζαροι. Αυτό παλιά, καθότι εδώ και χρόνια έχουν στρογγυλοκαθίσει και μας κάνουν δύσκολη την ζωή, όλο τον χρόνο. Λες και το δένδρο που θα πήγαιναν να κόψουν, κάηκε στις πυρκαγιές και αυτοί μας κατσικώθηκαν. Και άντε τα κατσίκια, χορταράκι τρώνε, τούτοι εδώ, φαταούλες είναι. Όλα τα θέλουν δικά τους.