Ο αγωγός φυσικού αερίου που θέλουν οι Τούρκοι, ο χάρτης Μπάιντεν και οι αποκαλύψεις Αναστασιάδη για τον Μητσοτάκη !

Ένα άκρως αποκαλυπτικό βιβλίο του Κωστή Χατζηκωστή (πολύπειρου εκδότη και καναλάρχη, ιδιοκτήτη του συγκροτήματος «Δίας» στην Κύπρο) κυκλοφόρησε υπό τον τίτλο «7 Προεδρικά Πορτραίτα»,  με καυτές -σίγουρα όχι κολακευτικές- αναφορές για την στάση του Κυριάκου Μητσοτάκη στο Κυπριακό και όχι μόνο. Στο βιβλίο που περιλαμβάνονται τα πορτραίτα όλων των Προέδρων της Κυπριακής Δημοκρατίας, γίνονται σοβαρές αποκαλύψεις που δεν αφορούν μόνο στην Κύπρο αλλά και στην γενικότερη στάση και το ήθος του Έλληνα πρωθυπουργού. Εδώ θα εστιάσουμε σε μια αποκάλυψη η οποία αφορά στα ενεργειακά της Ανατολικής Μεσογείου και θα εξηγήσουμε την σχέση που έχει με τον χάρτη Μπάιντεν αλλά και τα γεγονότα του Oruc Reis το 2020.

Ο Κ. Χατζηκωστής μας μεταφέρει τον διάλογό του με τον απερχόμενο πρόεδρο της Κυπριακής Δημοκρατίας Νίκο Αναστασιάδη στις 19/08/2021, απαλείφοντας τις βαριές εκφράσεις και τους χαρακτηρισμούς του Κ. Μητσοτάκη στις σελίδες 351-352:

««Κωστή, μου ανοίγεις το θέμα Μητσοτάκη. Είναι σοβαρό. Δεν θα ασχοληθώ με λεπτομέρειες…» […] «Ο Μητσοτάκης μου ανέφερε ότι μια από τις εισηγήσεις του για βελτίωση των σχέσεων Ελλάδος – Τουρκίας ήταν και η παράκαμψη της Κύπρου από την κατασκευή του αγωγού φυσικού αερίου από την Ανατολική Μεσόγειο προς την Ευρώπη και η κατεύθυνσή του προς την Τουρκία, και από εκεί προς την Ελλάδα και Ευρώπη. Ενοχλημένος», είπε ο κ. Αναστασιάδης, «του έδειξα στον χάρτη ότι σε τέτοια περίπτωση γιατί να μην παρακάμψει και την Ελλάδα. Πέραν δε τούτου, εφόσον θα περάσει από τα χωρικά ύδατα της Κύπρου, τότε η Κυπριακή Δημοκρατία δικαιούται να ζητήσει ενοίκιο-αποζημιώσεις για τη χρήση του δικού της θαλάσσιου χώρου. Είναι συγκλονιστικό το πόσο εκτός πραγματικότητας κινείται ο Μητσοτάκης στα θέματα με την Τουρκία… Οι περίεργοι σύμβουλοί του, του υποβάλλουν ότι πρέπει να απομονώσει την Κύπρο από τις Ελλαδοτουρκικές διαφορές. Και πρέπει σε ό,τι πράττει η Τουρκία, και στην Κύπρο και στο Αιγαίο, η επίσημη Αθήνα να είναι κατευναστική. Να προσέχει ιδιαίτερα να μην εκνευρίζει τον Ερντογάν. Άσε, δεν θέλω να πω περισσότερα…»

Ο διάλογος αυτός φέρεται να έλαβε χώρα ένα χρόνο μετά τα γεγονότα του Oruc Reis, αν και ο Ν. Αναστασιάδης έσπευσε να τον διαψεύσει δημοσίως (στις 28/03/2023) μετά από δημοσίευμα της «Εστίας» (25/03/2023), αδειάζοντας τον Κ. Χατζηκωστή. Η αλήθεια όμως είναι ότι δυσκολευόμαστε να πιστέψουμε ότι ήταν αποκύημα καλπάζουσας φαντασίας. Για ποιο λόγο ένας σοβαρός εκδότης να πλάθει ιστοριούλες για αγωγούς φυσικού αερίου; Και γιατί το Μαξίμου τηρεί σιγή ιχθύος τουλάχιστον μέχρι την στιγμή που γράφονται αυτές οι γραμμές;

Ας πάρουμε όμως τα πράγματα από την αρχή. Στις 13/07/2020 η τότε διευθύντρια του διπλωματικού γραφείου του πρωθυπουργού Κ. Μητσοτάκη, Ελένη Σουρανή και ο εκπρόσωπος της τουρκικής Προεδρίας Ιμπραήμ Καλίν, σε συνάντηση που είχαν υπό γερμανική επιδιαιτησία στο Βερολίνο (η οποία πραγματοποιήθηκε εν αγνοία του Έλληνα ΥΠΕΞ Ν. Δένδια κατά ομολογία του ιδίου), κατέληξαν σε μυστική συμφωνία για τις θαλάσσιες ζώνες. Ο ίδιος ο Κ. Μητσοτάκης το ομολόγησε αργότερα σε συνέντευξη που παραχώρησε στον Γιάννη Πρετεντέρη (δημοσιεύτηκε 12/10/2020 στο primeminister.gr). Το σχετικό απόσπασμα της συνέντευξης αναφέρει:

«Γ. ΠΡΕΤΕΝΤΕΡΗΣ: Στο Βερολίνο, συμφωνήθηκε μόνο θαλάσσιες ζώνες;

Κ. ΜΗΤΣΟΤΑΚΗΣ: Βεβαίως. Βεβαίως έχει συμφωνηθεί.

Γ. ΠΡΕΤΕΝΤΕΡΗΣ: Γιατί τότε δεν δώσατε στη δημοσιότητα τη Συμφωνία του Βερολίνου, αν είναι τόσο υπέρ μας;

Κ. ΜΗΤΣΟΤΑΚΗΣ: Γιατί εξαρχής είχαμε συμφωνήσει να μην δοθεί. Δεν ήταν άλλωστε συμφωνία, όπως σας είπα κατ’ αρχάς. Είναι τα γραπτά πρακτικά του τι συμφωνήθηκε εκεί».

Την σύναψη μυστικής συμφωνίας λοιπόν την κρατάμε ως δεδομένο. Μερικές εβδομάδες μετά το Βερολίνο, ακολούθησαν τα γεγονότα με το Oruc Reis, το οποίο όργωσε επί 4,5 μήνες την περιοχή ανατολικά του 28ου Μεσημβρινού με τις ελληνικές Ένοπλες Δυνάμεις να έχουν διαταχθεί σε ρόλο παρατηρητή από απόσταση. Σχετική ανακοίνωση του υπουργείου Ενέργειας της Τουρκίας αναφέρει ότι το ερευνητικό, συνοδεία στολίσκου του τουρκικού πολεμικού ναυτικού, αφού: «συνέλεξε 10.995 χλμ 2D σεισμικών δεδομένων, επέστρεψε στο λιμάνι της Αττάλειας». Με άλλα λόγια, η αποστολή του να «γκριζάρει» την εν λόγω περιοχή είχε επιτευχθεί. Εντωμεταξύ υπογράφηκε η Ελληνοαιγυπτιακή οριοθέτηση ΑΟΖ (στις 06/08/2020), η οποία πήρε σάρκα και οστά σχεδόν τρεις εβδομάδες μετά την συμφωνία Σουρανή-Καλίν και ενώσω το Oruc Reis παραβίαζε τις ελληνικές θαλάσσιες ζώνες μέχρι τα 6νμ. Σημειώνεται, ότι η Ελληνοαιγυπτιακή οριοθέτηση ΑΟΖ (κίτρινη γραμμή, σημεία A,B,C,D,E) έχει σαν όριο τον 28ο Μεσημβρινό. Τώρα, εάν βάλουμε στην εξίσωση και τον γνωστό χάρτη Μπάιντεν, (ο οποίος δημιουργήθηκε το 2015 και συνέχισε να εμπλουτίζεται μέχρι το 2017 καθ’ υπόδειξη των Τούρκων), τα επίμαχα όρια της περιοχής των παράνομων ερευνών του Oruc Reis, συμπίπτουν με αυτά του χάρτη (δείτε τις παράνομες Navtex του Oruc Reis με σκίαση).

Στο σημείο αυτό, ευλόγως προκύπτει το ερώτημα, ποιά η σχέση του Oruc Reis και του χάρτη Μπάιντεν με τις προαναφερθείσες δηλώσεις Μητσοτάκη στο βιβλίο του Κ. Χατζηκωστή; Η εισήγηση του πρωθυπουργού για αγωγό φυσικού αερίου (δεν είναι ξεκάθαρο πότε τοποθετείται χρονικά, αλλά από την αναφορά στο βιβλίο προκύπτει ότι έγινε πριν τον Αύγουστο του 2021) που θα ξεκινά από τα ισραηλινά κοιτάσματα και θα διέρχεται από την ΑΟΖ της Κυπριακής Δημοκρατίας με όδευση βορειοανατολικά προς την Τουρκία, είναι -παραδόξως- και αυτή αποτυπωμένη στον χάρτη Μπάιντεν ο οποίος αποδεσμεύτηκε τον Ιούνιο του 2019. Δηλαδή, ο πρωθυπουργός, εκτός του ότι επέτρεψε με τις ενέργειές του το Oruc Reis να γκριζάρει/αμφισβητήσει ανενόχλητο μια πολύ συγκεκριμένη περιοχή μείζονος σημασίας (εφόσον επηρεάζει το κοινό θαλάσσιο σύνορο Ελλάδας-Κυπριακής Δημοκρατίας), τώρα μαθαίνουμε ότι πρότεινε και αγωγό φ/α που αποτελεί πάγια επιδίωξη των τούρκων, ανταγωνιστική στον EastMed. Και όλα αυτά «τυχαίνει» να εναρμονίζονται πλήρως με τις προβλέψεις του χάρτη Μπάιντεν…
Τον συγκεκριμένο αγωγό μάλιστα, τον είχε προτείνει από το 2014 ο Αμερικανός, Ανώτερος Σύμβουλος Ενεργειακής Ασφάλειας (Senior Advisor for Energy Security) του Στέιτ Ντιπάρτμεντ, Άμος Χόκσταϊν (αρχιτέκτονας του χάρτη Μπάιντεν και πολέμιος του EastMed). Στις 11/06/2014 ο Α. Χόκσταϊν κατέθεσε ενώπιον της υπο-επιτροπής του Κογκρέσου για τη Μέση Ανατολή και Βόρεια Αφρική (Subcommittee on the Middle East and Noth Africa) ότι: «Στην Τουρκία υπάρχουν μόνο δύο τρόποι για να φτάσει ένας υπεράκτιος αγωγός από το Ισραήλ. Ή να διέλθει από την ΑΟΖ του Λιβάνου και της Συρίας, κάτι που είναι λιγότερο πιθανό κατά τη γνώμη μου αυτή τη στιγμή, ή να περάσει από την ΑΟΖ της Κύπρου. Αλλά, για αυτό υπάρχουν συγκεκριμένα γεωπολιτικά εμπόδια που πρέπει να ξεπεραστούν. […] Ελπίζουμε ότι αυτό είναι ένα κίνητρο για την επίλυση ορισμένων χρονιζόντων ζητημάτων που υφίστανται εδώ και πολύ καιρό».

Πέραν όμως του αγωγού προς την Αλεξανδρέττα, στον χάρτη Μπάιντεν υπάρχει και το εναλλακτικό σενάριο αγωγού διαμέσου της Κύπρου προς την Τουρκία. Οι Αμερικάνοι βέβαια ξεκαθαρίζουν ότι οι αγωγοί αυτοί για να κατασκευαστούν προϋπόθεση αποτελεί η επίλυση του Κυπριακού. Αυτό αφήνει να εννοηθεί και δήλωση (19/01/2022) του ίδιου του Χόκσταϊν: «Από το 2015-2017 [περίοδο κατά την οποία ο χάρτης Μπάιντεν παρουσιάστηκε στον Ερντογάν και τους Ε/κ ενώ χρησιμοποιήθηκε ως δέλεαρ κατευνασμού μετά την ισραηλοτουρκική κρίση του Μαβί Μαρμαρά] υπήρχε πολιτική δραστηριότητα για να υποστηρίξουμε μια λύση στο κυπριακό πρόβλημα και η ενέργεια ήταν νέο αντικείμενο για τη διαπραγμάτευση και την ειρηνευτική διαδικασία επί του εδάφους. Αν υπήρχε επιτυχής κατάληξη, θα υπήρχε η προοπτική να εμπλακεί και η Τουρκία. Δυστυχώς η Τουρκία δεν επιθυμούσε να ολοκληρώσει τη συμφωνία και εκείνο το παράθυρο έκλεισε». Αυτό το «παράθυρο» που «έκλεισε» το 2017, όλα δείχνουν ότι ήρθε η ώρα για να «ανοίξει» εκ νέου…

Ας αναφερθεί επίσης παλαιότερο εκτενές άρθρο του iEpikaira (09/01/2022) όπου γράφαμε ότι: «Την όδευση του ισραηλοτουρκικού αγωγού προς την Αλεξανδρέττα (αποτυπωμένη στο χάρτη Μπάιντεν με την επισήμανση: «FPSO to Turkey»), σκοπίμως η Τουρκία επαναφέρει στο δημόσιο διάλογο συχνά πυκνά για να διεμβολίσει τον EastMed. Μάλιστα, το επιτελείο Νετανιάχου και συγκεκριμένα ο τότε υπουργός Εθνικών Υποδομών, Ενέργειας και Υδάτων του Ισραήλ, Δρ. Yuval Steinitz […] πρότεινε τη συγκεκριμένη όδευση στον Ερντογάν από τον Απρίλιο του 2016(!) στο Nuclear Security Summit στην Ουάσιγκτον. Αυτή η λύση δεν τελεσφόρησε μετά από διμερείς διαβουλεύσεις. […] Για το ίδιο ζήτημα ο Ερντογάν δήλωνε στις 18/01/2022: «Όταν ήταν υπουργός Ενέργειας και Φυσικών Πόρων ο κ. Berat [σ.σ. Albayrak – γαμπρός του] ακόμη, είχε έρθει τότε με μια προσφορά ο Ισραηλινός ομόλογός του. Ίσως θα μπορούσαμε τότε να συμπράτταμε με το Ισραήλ σε αυτή τη δουλειά. Θα μου πεις δεν μπορεί να γίνει τώρα; Μπορούμε να καθίσουμε και να συζητήσουμε τους όρους»». Σχεδόν ένα χρόνο αργότερα, Ισραηλινά δημοσιεύματα διέρρευσαν ότι Ρ.Τ. Ερντογάν βολιδοσκόπησε εκ νέου τις προθέσεις του ισραηλινού ΥΠΕΞ Ελι Κοέν, κατά την επίσκεψή του (14/02/2023) στην Άγκυρα, για το ενδεχόμενο εξαγωγής ισραηλινού φ/α μέσω της Τουρκίας στην Ευρώπη.

Το αποκαλυπτικό βιβλίο του Κ. Χατζηκωστή, λοιπόν έφερε στο φως μέχρι τώρα άγνωστες κυβερνητικές πολιτικές οι οποίες φαίνεται να προωθούν τις προβλέψεις του χάρτη Μπάιντεν στην Αν. Μεσόγειο και να συμπνέουν με τις τουρκικές επιδιώξεις εις βάρος του αγωγού EastMed. Όσον αφορά στους «περίεργους σύμβουλους» του Κ. Μητσοτάκη που κατά τον Ν. Αναστασιάδη του υποδεικνύουν ότι πρέπει η «Αθήνα να είναι κατευναστική» έναντι της Τουρκίας και «να προσέχει ιδιαίτερα να μην εκνευρίζει τον Ερντογάν», αποτελεί απλή επιβεβαίωση των όσων παρατηρούμε να διαδραματίζονται στο ελληνοτουρκικό πεδίο καθ’ όλη την διάρκεια της πρωθυπουργίας Μητσοτάκη.

Πέραν όμως της εξόφθαλμα κατευναστικής πολιτικής, ανησυχία προκαλούν και άλλες αδιαφανείς μεθοδεύσεις. Δημοσίευμα της «Εστίας» (12/02/2023) αποκάλυψε ότι ο Γιώργος Γεραπετρίτης -γνωστός για τις αλήστου μνήμης δηλώσεις περί 6νμ και όχι μόνο- «συναντά τακτικά τον Τούρκο [πλέον πρώην] πρεσβευτή σε οικίες προσωπικοτήτων των Αθηνών και συζητούν ατύπως εφ’ όλης της ύλης σε χωριστό κανάλι επικοινωνίας ερήμην του Υπουργείου Εξωτερικών» ενώ παράλληλα «η διπλωματική σύμβουλος του πρωθυπουργού Άννα Μαρία Μπούρα [η οποία ανέλαβε μετά την Ελένη Σουρανή] συζητά με τον εξ απορρήτων του Προέδρου Ερντογάν Ιμπραήμ Καλίν σε διάφορες πρωτεύουσες της Ευρώπης το «μοντέλο Νταβός» με βάση το οποίο θα διεξαχθεί μετεκλογικώς ο ελληνοτουρκικός διάλογος». Ένα άκαιρο μοντέλο που μόνο αισιοδοξία δεν εμπνέει…

Ταυτόχρονα ο Σύμβουλος Εθνικής Ασφαλείας, Θάνος Ντόκος, κάνει λόγο για έναν «μεγάλο συνεταιρισμό κρατών» κατά τα πρότυπα της συνεργασίας Κατάρ-Ιράν «που θα συνεκμεταλλευτεί τους ενεργειακούς πόρους της Μεσογείου», επιβεβαιώνοντας τον Αμερικανό υφυπουργό Εξωτερικών Τζέφρι Πάιατ ο οποίος τον Δεκέμβριο του 2022 δήλωνε ότι, «οι ΗΠΑ εστιάζουν στο πώς θα δημιουργήσουν μια εταιρική δυναμική για να αποφύγουμε τις διαμάχες που συνοδεύονται με ένα οικονομικό κόστος».

Θα ήταν παράλειψη εάν δεν επισημανθεί σε αυτό το σημείο και η ταυτόχρονη πρεμούρα και καλλιέργεια κλίματος για «συνεκμετάλλευση», ακόμη και από το στενό συγγενικό περιβάλλον του πρωθυπουργού, η οποία φαίνεται να βρίσκει σύμφωνες κι άλλες πολιτικές δυνάμεις.

Όσον αφορά στην ιδέα της «εταιρικής» συνεκμετάλλευσης, ο ίδιος ο Τζο Μπάιντεν -τότε αντιπρόεδρος- από το 2014 έλεγε ότι, «αυτός είναι ένας από τους λόγους για τους οποίους ταξίδεψα πρόσφατα [σσ. Μάιο του 2014] στην Κύπρο -ο υψηλότερος αξιωματούχος των ΗΠΑ που επισκέφθηκε την Κύπρο εδώ και πέντε δεκαετίες- επειδή ήθελα να ενθαρρύνω τους Κύπριους [σσ. Κυπριακή Δημοκρατία] να αναπτύξουν τους ενεργειακούς πόρους τους σε συνεργασία με όλους -ΟΛΟΥΣ(!)- τους γείτονές τους, και να καταστεί σαφές ότι ΟΛΟΙ ωφελούνται εάν το σύνολο της Ανατολικής Μεσογείου μπορεί να συνεργαστεί για να γίνει κόμβος για τις αγορές φυσικού αερίου». Γι’ αυτό άλλωστε οι Αμερικάνοι επιθυμούν σφόδρα να εντάξουν την Τουρκία στο East Med Gas Forum…

Κλείνοντας, θα υπενθυμίσουμε ότι το παρόν βήμα έχει προειδοποιήσει επανειλημμένα ότι επίκειται αμερικανική παρέμβαση στα ελληνοτουρκικά και το Κυπριακό με όχημα την ενέργεια, κάτι που επιβεβαίωσαν ο Φιλελεύθερος Κύπρου (04/12/2022 και 26/03/2023), η Σημερινή Κύπρου (19/12/2022) το Realnews (27/12/2022), η Εστία (31/12/2022), το Bήμα (02/01/2023), το Euronews (30/01/2023), το Liberal (14/02/2023), το Energia (15/02/2023) και η Μακεδονία (18/02/2023).

Το ερώτημα είναι τί στάση θα κρατήσουν οι κυβερνήσεις στην Αθήνα και την Λευκωσία;  Θα αποκτήσει άραγε ο Ελληνισμός ενιαίο αρραγές μέτωπο, ή θα συνεχίσει να διαιρείται από «χάρτες» και καθ’ υπόδειξη εξωγενών παραγόντων που βρίσκουν πρόθυμους ημέτερους;

Οι περισσότεροι διαβάζουν και ΕΔΩ…
Πηγή: i-epikaira.blogspot.com