Οι μοιρολογίστρες του Σύριζα
Οι μοιρολογίστρες του Σύριζα
Το είδατε το κλάμα της Λινού, όμως που να δείτε και τι μαύρο δάκρυ πέφτει από μοιρολογίστρες, άνδρες και γυναίκες, μέλη του τοπικού Σύριζα. Όπου σταθούν και όπου βρεθούν, κυρίως σε κομματικές συναντήσεις, τα κλάμα και το μοιρολόγι πέφτουν σύννεφο. Διορισμένοι και οι ίδιοι, ίδιες, μαύρο δάκρυ ρίχνουν που είναι διορισμένη η ΝΕ, λες και σήμερα στον Σύριζα υπάρχουν πολλά όργανα που είναι εκλεγμένα. Στην πραγματικότητα, τα δάκρυα χύνονται επειδή δεν μπορούν να την ελέγξουν, αν και προσπάθησαν από την αρχή, αμφισβητώντας τις επιλογές του κόμματος αναφορικά των συντονιστών. Βέβαια, οι μοιρολογίστρες, δεν συμμετέχουν στις διαδικασίες και όταν το κάνουν είναι για να κλάψουν ή να τις τορπιλίσουν, δεν καταβάλουν συνδρομή, σαμποτάρουν το έργο της ΝΕ, προπηλακίζουν λεκτικά μέλη της ακόμη και στελέχη από την Αθήνα, στηρίζουν διαγραμμένα μέλη. Και ας είναι η ΝΕ Ροδόπης, από τις λίγες που λειτουργούν κανονικά, με ανοιχτά γραφεία, σχεδόν κάθε μέρα. Το δε μεγάλο κλάμα, έπεσε γιατί στις ευρωεκλογές δεν υπήρχε τοπικά μειονοτικός υποψήφιος. Πλάνταξαν στο κλάμα, αυτοί που είναι υπεύθυνοι για την αποχώρηση της μειονότητας από τον Σύριζα, σε Ξάνθη και Ροδόπη. Ένα δεν έκαναν, να μαζέψουν τα δάκρυα σε μπουκάλι, όπως ο Βαγγέλης Σειληνός στην «Παριζιάνα», αν και έκαναν κάτι σχετικό με επιστολή που εμφανίστηκε πανελλαδικά, μπας και περάσει το κλάμα τους. Τελευταία τους ευκαιρία, να καλέσουν την Λινού και να μοιρολογήσουν μαζί της. Ένα θα πρέπει να γνωρίζουν τα μέλη του Σύριζα τοπικά. Πως αυτή η ΝΕ, δεν άγεται ούτε φέρεται από βουλευτές, νυν και πρώην, από μεγαλοστελέχη της Αθήνας ή από τοπικά στελέχη που κάνουν τον κομματικό γκαουλάιτερ, ούτε τρέχει πίσω από βουλευτή άλλου κόμματος, ούτε θα στήριζε υποψηφίους άλλου κόμματος στην αυτοδιοίκηση. Και στην εξουσία να ήταν ο Σύριζα, αυτή η ΝΕ, δεν θα διόριζε, δεν θα ψαχνόταν για έμμισθες κομματικές θέσεις ή για θέσεις μετακλητών. Ο λόγος για τα 8-9 μέλη της ΝΕ που έχουν τραβήξει το κομματικό κουπί όλους τους προηγούμενους μήνες, χωρίς ίντριγκες και φράξιες, μόνο δουλεύοντας για το κόμμα.
Οι πολλοί φραπέ το «καίνε» το νερό
Εντωμεταξύ, καθόλου προφανές ότι επειδή η κατανάλωση νερού σε οικισμούς εκτοξεύεται μετά τις 18:00, σημαίνει ότι ποτίζουν με πόσιμο νερό. Να μην αποκλείουμε περιπτώσεις όπως ότι πολλοί κάτοικοι γυρνούν σπίτι τους από την δουλειά, έχουν σκονιστεί από τα έργα που γίνονται μέσα στην πόλη και κάνουν μπάνιο. Επίσης, δεν είναι λίγοι που εκείνη την ώρα επιστρέφουν από τα μπάνια του λαού, να μην βγάλουν την αλμύρα από πάνω τους; Έπειτα, είναι και η διατροφή… Το καρπούζι! Τρώμε, τρώμε καρπούζι και μετά στην τουαλέτα. Ε, να μην τραβήξουμε το καζανάκι. Το ίδιο συμβαίνει, ιδίως το καλοκαίρι, με την υπέρμετρη κατανάλωση μπύρας. Και τέλος, να μην υποτιμάμε την κατανάλωση νερού με φραπέ. Απογευματάκι, ένας φραπέ τραβιέται… Ε, βάλτε χιλιάδες φραπέ και θα δείτε πως σας φουρφουράκια γυρνούν τα ρολόγια της ύδρευσης. Όταν μάλιστα ο φραπέ συνοδεύεται με 1-2 νερά και με μια παρτίδα τάβλι. Με λίγα λόγια, η υπόθεση θέλει μελέτη και φαντασία, δεν είναι όλα όπως φαίνονται.
Υπομονή, έχει και τελετή λήξης
Το πιστέψετε ή όχι, ο Ποπολάρος μόνον αποσπασματικά είδε την τελετή έναρξης των ΟΑ στο Παρίσι και τούτο διότι, νόμισε πως η βόλτα των αθλητών στον Σηκουάνα θα κατέληγε στο γήπεδο, οπότε και θα ξεκινούσε η πραγματική τελετή. Σόκαραν και ειρωνεύτηκαν οι υπεύθυνοι της τελετής, αλλά εκ του ασφαλούς. Σιγά μην σηκωνόταν από τον τάφο της η Αντουανέτα να διαμαρτυρηθεί, σιγά μην το έκαναν τυχόν απόγονοι της. Και οι αντιδράσεις χριστιανών, χλιαρές ως ανύπαρκτες. Θυμάστε όμως την σάτιρα του περιοδικού Charlie Hebdo και πόσο σκληρά, αιματηρά το πλήρωσε; ή μήπως θα τολμούσαν οι υπεύθυνοι να διακωμωδήσουν την αποικιακή πολιτική της Γαλλίας, αναπαριστώντας το Ντιέν Μπιέν Φου; Ή τα έβαζαν με τον γίγαντα Μακρόν; Όλα τα έθνη έχουν μελανά σημεία στην ιστορία τους. Όταν όμως θέλεις να πεις σε όλο τον κόσμο, με υπερηφάνεια, This is France, δείξε και κάτι αληθινά τολμηρό, έστω ως εξιλέωση για τα αρνητικά που έκανες. Όχι τζάμπα μάγκας, καθότι, ναι η Γαλλία σχεδόν τον γέννησε τον διαφωτισμό, αλλά όπως έγραψε ο Ιμμάνουελ Καντ, «Απαντώντας στην ερώτηση: Τι είναι ο Διαφωτισμός, όπου βρίσκεται η φράση Sapere aude (Τόλμησε να μάθεις)».
Για το πόπολο, οι γίγαντες είναι εκλεκτοί
Να ξεκινάς από τα μακαρόνια με κιμά και αναζητώντας κάτι πιο εκλεκτό, να καταλήγεις στους …γίγαντες. Και να σου λέει το γκαρσόνι, «Μ’ αρέσει που ξέρεις και καλοτρώς…», όπως στην ταινία «Πολυτεχνίτης κι ερημοσπίτης», του 1963, με τον Θανάση Βέγγο σε αποθέωση γέλιου! Γιατί κακά τα ψέματα, έσφιξαν τα γάλατα αγαπητοί πλεμπαίοι, όχι μόνο οι διακοπές είναι απλησίαστο όνειρο, σε λίγο και η ταβέρνα θα είναι όνειρο απατηλό. Εκτός και αν, γυρίσουμε πολλές δεκαετίες πίσω και επανέλθουν οι γίγαντες στο μενού. Και να επανέλθουν όμως, είναι κα το λάδι που θα τους ακριβαίνει. Αν και υπάρχει λύση, γίγαντες γιαχνί! Και προσοχή, όχι εκεί θα φτάσουμε, είμαστε ήδη…
