Πάλι αλλάζουμε κυβόλιθους και κράσπεδα

Πάλι αλλάζουμε κυβόλιθους και κράσπεδα

Όπως ανακοινώθηκε, το έργο ανάπλασης 22 δρόμων στο κέντρο της Κομοτηνής, στοχεύει στην βελτίωση του αστικού περιβάλλοντος και αυτό θα γίνει, μεταξύ άλλων, με τον «έλεγχο της παράνομης στάθμευσης των οχημάτων με μόνιμα, παθητικά μέσα και αποθάρρυνση μετακίνησης με αυτοκίνητο στο κέντρο της πόλης». Δηλαδή; Πως θα ελέγχεται η παράνομη στάθμευση; Όπως σήμερα που δεν ελέγχεται; Που έτσι και κάνεις παρατήρηση σε οδηγό που σταθμεύει παράνομα, τα ακούς και από πάνω; Προφανώς, ο έλεγχος της παράνομης στάθμευσης, θα γίνει με απαγόρευση της στάθμευσης, «με μόνιμα, παθητικά μέσα». Μάλιστα, έτσι δεν επιτρέπεται η είσοδος στην πλατεία, αλλά όλοι μπαίνουν. Όσο για την «αποθάρρυνση μετακίνησης με το αυτοκίνητο στο κέντρο της πόλης», πως άραγε; Θα γίνουν πάρκινγκ περιμετρικά του κέντρου; Θα μπει χρονοχρέωση στις υπάρχουσες θέσεις στάθμευσης στο κέντρο; Πριν αρχίσει ένα τέτοιο έργο, δεν θα έπρεπε να έχουμε εξασφαλίσει όλα τα προηγούμενα; Λοιπόν, με άλλα τα ευρωπαϊκά λεφτά, αλλάζουμε τα πλακάκια, βγάζουμε κυβόλιθους και ρίχνουμε άσφαλτο, αλλά και το αντίστροφο, αλλάζουμε τα κράσπεδα, κάνουμε «δρόμους» για ποδήλατα, αλλά το πρόβλημα της κυκλοφορίας παραμένει. Ο Ποπολάρος το υποστηρίζει πολλά χρόνια, για να μειωθεί αυτό το πρόβλημα, τα αυτοκίνητα, ο κόσμος, δεν θα πρέπει να έχουν λόγο να συνωστίζονται στο κέντρο της πόλης. Εν ολίγοις: Απαιτείται ανασχεδιασμός και επέκταση του υπάρχοντος συστήματος ελεγχόμενης στάθμευσης. Τώρα που Πανεπιστήμιο ολοκληρώνει τις εγκαταστάσεις του στην Πανεπιστημιούπολη, τα κτήρια της πρώην Νομικής μπορούν να αποτελέσουν διοικητικό κέντρο, με μεταφορά εκεί των διάσπαρτων κρατικών υπηρεσιών. Να εξεταστεί το ενδεχόμενο εγκατάστασης στην «Τσανάκλειο» δημοτικών υπηρεσιών. Κυκλοφοριακή αγωγή στα σχολεία, αξιοποίηση του Πάρκου Κυκλοφοριακής Αγωγής. Απελευθέρωση των δρόμων. Ανάπτυξη ορθολογική για τις πιάτσες ταξί με στόχο την καλύτερη εξυπηρέτηση των επιβατών και την κυκλοφοριακή διευκόλυνση των οδηγών ταξί και γενικότερα της κυκλοφορίας. Αν απλώς αλλάξουμε κυβόλιθους, κράσπεδα και ρίξουμε άσφαλτο, δουλειά δεν κάνουμε.

Στον τζόγο η Ελλάδα αναστενάζει

Κοντά στα 3 δις ευρώ τζογάρουμε οι Έλληνες κάθε μήνα, είτε από εθισμό, είτε κυνηγώντας το εύκολο κέρδος, είτε επειδή εκεί μας οδηγούν. Αυτό το τελευταίο, σχετίζεται με τα καταστήματα τζόγου που υπάρχουν σχεδόν σε κάθε δρόμο. Στα καζίνο δεν είναι και τόσο εύκολο να πας. Αλλά στα μαγαζιά του στοιχήματος, πανεύκολο. Πετάγεσαι και από την δουλειά σου αν θες, από το σπίτι… Παλιά, περιμέναμε την Κυριακή να δούμε τα αποτελέσματα του ποδοσφαίρου, καθώς είχαμε παίξει προπο. Μετά βγήκαν τα φρουτάκια που τα κυνηγούσαν με κάθε τρόπο. Σήμερα, είτε σε κατάστημα στοιχήματος, είτε από το σπίτι και την δουλειά, με το κινητό στο χέρι, τζογάρεις όποτε θέλεις. Και για αυτούς που δεν μπορούν να χειριστούν το σμαρτφον, ή δεν κυκλοφορούν στους δρόμους εύκολα, υπάρχει η τηλεόραση. Κάθε εκπομπή, δήθεν ενημερωτική ή δήθεν διασκεδαστική, στήνει τζόγο. Πάρτε τηλέφωνο, στείλτε μήνυμα και κερδίστε ζεστό χρήμα, εκδρομές, κινητά, μέχρι και αυτοκίνητα. Τα κερδίζει κανείς; Ελέγχει κάποιος πως στήνεται αυτό ο τηλεοπτικός τζόγος; Αν πράγματι κάποιοι κερδίζουν τα έπαθλα; Τίποτα, όλα στον αέρα και βέβαια, τα κέρδη πολλαπλάσια του αντίτιμου των επάθλων. Για σκεφτείτε… γίνεται δημοσιογράφος να προτρέπει τηλεθεατές να παίξουν τζόγο; Και μάλιστα να τους ζητούν να στείλουν πολλά μηνύματα, για να έχουν περισσότερο τύχη να κερδίσουν;

Και τι να ανοίξουν οι νέοι, εργοστάσια;

Αυτό πάλι… ότι ατομικές επιχειρήσεις σε εστίαση ή εμπόριο ανοίγουν οι νέοι επαγγελματίες και στην Ροδόπη… Δηλαδή, τι να ανοίξουν, εργοστάσια; Αυτά τα είχαν ανοίξει άλλοι, επιτήδειοι, στην ΒΙΠΕΚΟ και είδαμε τα χαΐρια τους. Εκατό ήταν πάνω κάτω οι επιχειρήσεις που στήθηκαν στην ΒΙΠΕ και σήμερα, ελάχιστες έμειναν να λειτουργούν. Μέχρι και μέρη αεροσκαφών θα κατασκεύαζαν κάποιοι, άλλωστε το χρήμα των επιδοτήσεων έρρεε άφθονο. Και στο τέλος, μείναμε με κουφάρια. Ενώ, ανοίγεις ένα καφέ και τα πας μια χαρά. Δίνεις και εργασία σε νέους, τους μαθαίνεις και την τέχνη του καφέ, αλλά και του σερβιρίσματος. Αν το κάνεις και καφέ-μπαρ, ακόμη καλύτερα. Αν κάνεις και θεματικές βραδιές, την έπιασες την καλή. Προς τι μπεις στο τρυπάκι της παραγωγικότητας, αν αυξήσεις το τοπικό ΑΕΠ, να μείνεις στο λογικό κέρδος του 6-7% επί του τζίρου. Το ίδιο και με την εστίαση, δηλαδή, ποια καλύτερη δουλειά από σουβλατζίδικο, κρεπερί, χοτντοκάδικο… Έχουμε και τους φοιτητές που ως νέα παιδιά έχουν όρεξη… Αυτή είναι η κυρίαρχη άποψη για την επιχειρηματικότητα σήμερα στην χώρα μας. Για το άλλη την επιχειρηματικότητα, φροντίζουν οι κοτζαμπάσηδες, οι πολυεθνικές, οι μεγάλες εταιρείες που τρώνε τα λεφτά τα ευρωπαϊκά.

Ντεκόρ για δυστοπικές ταινίες sci-fi

Κάτι δυστοπικές ταινίες επιστημονικής φαντασίας όπου έχουν εκλείψει οι περισσότεροι άνθρωποι, έχουν χορταριάσει οι πόλεις και οι ελάχιστοι που απέμειναν αγωνίζονται για την επιβίωση τους, τις έχετε δει. Τύπου «I Am Legend» με τον Γουίλ Σμιθ, ή το «Twelve Monkeys» με τον Μπρους Γουίλις. Ε, λοιπόν, για να γυριστούν, ξοδεύονται μεγάλα ποσά για ντεκόρ. Και εμείς που τα έχουμε έτοιμα, δεν κάνουμε κάτι. Ποια έχουμε έτοιμα για ντεκόρ; Μα τους σιδηροδρομικούς σταθμούς στην ΑΜ-Θ που σε λίγο, από την αχρησία, θα τους καταπιεί η φύση. Να τα ντεκόρ και όσο για τα άγρια θηρία που θα κυριαρχούν, ευκολάκι… Αν μαζέψουμε λίγα από τα αδέσποτα που τριγυρνούν στις πόλεις, έτοιμο και το κυρίαρχο στην ταινία ζωικό βασίλειο. Ιδού το σενάριο για τη νέα ταινία του Λάνθιμου, θα τα σαρώσει τα Όσκαρ. Άντε να βάλει και πλάνα από δρόμους γεμάτους με λακκούβες και σπασίματα, ότι δήθεν βομβαρδίστηκαν οι πόλεις. Και από ηθοποιούς, ντόπιους πολιτικούς να μιλούν για ποιότητα ζωής. Έτσι γίνονται οι καλές ταινίες επιστημονικής φαντασίας.

Ένα για τον λαό, ένα για τον λαό, ένα για τον λαό…

Όχι πως δεν θα έκοβε βασιλόπιτα ο Ποπολάρος, ο οποίος τα τηρεί τα έθιμα. Αλλιώς, πως θα μας πάει καλά το 2024, ώστε να είναι καλύτερο από το 2025. Και όλα τα κομμάτια, για τον λαό… Αυτός δεν έχει και τρώει κατραπακιές συνέχεια. Οι «άλλοι» έχουν, αλλά να μην τα περιμένουμε όλα από «αυτούς», ας κουνάμε και εμείς τα χεράκια μας και κυρίως στην κάλπη να προσέχουμε ποια ψηφοδέλτια βάζουμε στο χέρι μας και το ρίχνουμε στην κάλπη. Γιατί μετά, αν δεν προσέχουμε, κοψοχέρηδες γινόμαστε. Ήδη το 41% έγινε και άντε τώρα να βρει το κράτος τόσα λεφτά για επίδομα κοψοχέρη. Καλή χρονιά, με υγεία και την επόμενη φορά που θα ψηφίσουμε, να μας μείνουν ανέπαφα και τα δυο χέρια. Να μουντζώνουμε καλά τα μούτρα μας… Τουλάχιστον, δεν θα είμαστε κοψοχέρηδες.