Που πας άμα δεν είσαι «ελίτ»…
Που πας άμα δεν είσαι «ελίτ»…
Οι Trelacademy είναι ο σύλλογος που έφερε ξανά στην Κομοτηνή το καρναβάλι. Το έφερε, όπως το έφερε. Έβγαλε πολύ κόσμο στον δρόμο αποκριάτικα, ατομικά και ομαδικά, ενώ βοήθησε και το καρναβάλι της Ξάνθης. Ναι αλλά, και ποιοι είναι οι Trelacademy; Δεν είναι δα και ανάμεσα στις «ελίτ» της Κομοτηνής… Πλεμπαίοι και μη χειραχογήσιμοι… Και πέτυχαν αυτό που πέτυχαν, πέτυχαν πολλά, έφεραν την αποκριάτικη τρέλα στην πόλη. Ε, δεν πρέπει να το παρακάνουν, πρέπει να κοντύνουν. Δεν είναι ώρα να έχουμε τέτοιες πρωτοβουλίες, έξω από τις «ελίτ»…
Ακούς εκεί, να παίρνουν πρωτοβουλίες οι πλεμπαίοι και να πετυχαίνουν… Ανήκουστα πράγματα για την Κομοτηνή… Έτσι, οι Trelacademy λοιδορήθηκαν, όπως κάθε πετυχημένος πλεμπαίος τοπικά. Και αποφάσισαν να απόσχουν ως διοργανωτές. Γιατί τι διοργανωτής είσαι, αν δεν είσαι «ελίτ», αν δεν κάνεις σχεδόν υποχρεωτικές τις συμμετοχές, αν πετυχαίνεις και ανοίγεις δρόμους… Σωστή η απόφασή τους. Θα είναι πιο σωστή, αν κάνουν κάτι άλλο, απολύτως μόνοι τους. Και να είναι σίγουροι πως ο κόσμος, οι άλλοι πλεμπαίοι, θα τους ακολουθήσουν. Όσο για τις «ελίτ» τις πόλεις, με τις πρωτοβουλίες τους και τα έργα τους, μας έφτασαν στον πάτο, στην προσπάθεια για επιβίωση, στο να είναι η πόλη η πιο ασήμαντη στην ΑΜ-Θ. Και θα αγωνιστούν για να πάμε πιο κάτω.
Και πολύ κράτησε το …αστείο, back to business
Είπαμε και εμείς, βρε σεις, άρχισαν να γίνονται σωστά τα πράγματα, βλέποντας να ασφαλτοστρώνεται ο κεντρικός δρόμος του Ιάσμου. Πάνω από 70 γκάπα γκούπα έπρεπε να υποστεί κάποιος που με όχημα περνούσε σουβλάκι τον οικισμό. Αλλά, δεν κράτησε και πολύ το …αστείο. Τα μεγάλα έργα άρχισαν και πάλι, καθώς δεν μπορεί να έχουμε δρόμο ασφαλτοστρωμένο και να μην τον σκάψουμε. Άραγε, δεν μπορούσε να περάσει πρώτα η οπτική ίνα και μετά να πέσει η άσφαλτος; Ε, ρωτήστε τους αρμοδίους. Πάντως τους Ιασμιώτες δεν φαίνεται να τους ενοχλεί. Άλλωστε ούτε το χάλι του κεντρικού δρόμου τους ενοχλούσε. Ούτε που θα πιάσουμε δεκαετία για να γίνει το «γεφύρι της Άρτας» στον Κομψάτο.
Τι να είναι άραγε η καθημερινότητα;
Στην φωτογραφία βλέπουμε έναν κάδο πάνω στον δρόμο. Δεν έπρεπε να είναι εκεί, καθώς εμποδίζει την κυκλοφορία, αλλά εκεί είναι. Θα μπορούσε να μην είναι; Ναι, αν γινόταν εγκοπή στο πεζοδρόμιο. Αυτή είναι η καθημερινότητα σε μια πόλη. Να μην δυσφορούμε συνεχώς με όλα είναι στραβά και παραμένουν στραβά. Όπως οι κάδοι που για να μην γκρινιάζουμε, μπαίνουν στις διασταυρώσεις και εμποδίζουν την ορατότητα. Οι ελιές που υπάρχουν σε κάποιους δρόμους, καρπίζουν, πέφτουν οι καρποί, τους πατάμε σαν ένα ιδιότυπο ελαιοτριβείο και έχουμε πατημένες ελιές σε πεζοδρόμιο και δρόμο για ένα εξάμηνο. Καθημερινότητα είναι ακόμη, να μην βρίσκεις θέση στάθμευσης, να μην μπορεί γυναίκα με παιδικό καρότσι να κινηθεί σε πεζοδρόμιο, να γίνονται οι κυκλοφοριακές ρυθμίσεις όπως βολεύει δημότες και όχι όπως βολεύει την ομαλή κυκλοφορία, να μας εμποδίζουν παρατημένα καλώδια, μπάζα, παρατημένα αντικείμενα. Καθημερινότητα είναι ότι μας σπάει τα νεύρα καθημερινά, και δεν κάνουμε κάτι για να το αποτρέψουμε.
Πάλι στο περίμενε οι καραμανλικοί
Στο περίμενε έμειναν και πάλι οι καραμανλικοί βουλευτές, στο περίμενε και ο Στυλιανίδης και πήγε τζάμπα η δήλωση του για το νέο ΠτΔ, πριν την εκλογή του. Ο πρωθυπουργός προτίμησε (;), επέλεξε, από το πανέρι το δικό του. Πάντως είχε και μια παγκόσμια πρωτιά ο ανασχηματισμός, την πιο γρήγορη παραίτηση κυβερνητικού μέλους. Είναι και αυτό μια επιτυχία. Και θα πάει αυτή η κυβέρνηση, άλλα τρία σχεδόν χρόνια, μέχρι τις εκλογές. Θα πάει, όπως πήγαινε και η προηγούμενη, στα τυφλά. Και από αντιπολίτευση, αυτοί που πραγματικά κάνουν, δεν ακούγονται, δεν τους βγάζουν, δεν φαίνονται. Στα συστημικά λεγόμενα ΜΜΕ, στα σόσιαλ κυριαρχούν και από εκεί πλέον ενημερώνεται όλο και περισσότερος κόσμος.
Με την Κριμαία άλλοι ήταν πρωτοπόροι
Εντωμεταξύ, υπάρχουν δημοσιεύματα σύμφωνα με τα οποία ο Ντόναλντ Τραμπ εμφανίζεται ανοικτός στο ενδεχόμενο να αναγνωρίσει την Κριμαία ως ρωσικό έδαφος, ώστε να πεισθεί ο Βλαντίμιρ Πούτιν για τη λήξη του πολέμου στην Ουκρανία. Την αναγνώριση έχουν μέχρι σήμερα κάνει ελάχιστα κράτη. Ωστόσο, έχουμε και εδώ μια πρωτιά… Τότε που από την περιοχή μας, Έβρο, πήγαμε στην Κριμαία για μπίζνες κυρίως τουριστικές και μετά ήρθε επάνω ο τότε πρέσβης Πάιατ και μόνο που δεν επέδειξε καουμπόικες διαθέσεις για το «λάθος». Ένα «λάθος» που μπορεί να αποδειχθεί σωστό και πρωτοποριακό. Στην δε Κριμαία, οι περισσότερες πόλεις έχουν ελληνικά ονόματα και δεν είναι λίγοι οι ομογενείς ή και με ελληνικές ρίζες που κατοικούν εκεί. Επειδή όμως «έχουμε πόλεμο με την Ρωσία», τους έχουμε ξεχάσει… Καιρός να τους θυμηθούμε ξανά.
Επιτέλους, κάποιοι καταλαβαίνουν
Και όμως, υπάρχουν και άλλοι εκεί έξω και μας παρακολουθούν και μας καταλαβαίνουν. Απόδειξη το μήνυμα που έλαβε ο Ποπολάρος και τον θορύβησε. Αρχικά γιατί αποδείχτηκε πως δεν είμαστε μόνοι. Και μετά, επειδή κάποιοι τον καταλαβαίνουν! Δυστυχώς όμως, με το μήνυμα τους οι εξωγήινοι, μάλλον πιστοποίησαν στον Ποπολάρος αυτό που δεκαετίες τώρα το πιστεύει, αν και επιθυμεί να μην είναι αληθινό. Πάντως, θα συνεχίσει, καθώς ο δημοσιογράφος γράφει, ειδικότερα δε δημοσιογραφεί. Και τις περισσότερες φορές τα γράφει όπως είναι χωρίς φτιασιδώματα. Γιατί, δημοσιογράφος είναι και όχι δημοσιοσχετίστας. Βρε τους εξωγήινους, να αρχίσουν, λέει, να στέλνουν μηνύματα και τοπικά σε συνονόματους τους, ufo…
