Στην εποχή της Όμικρον
Στην εποχή της Όμικρον
Σκηνή από παραδοσιακό καφενείο, η οποία καθόλου δεν απέχει από την πραγματικότητα.
Καλώς τον μπάρμπα Νίκο.
Καλημέρα στα παληκάρια.
Νίκο, ο Αντώνης το έκανε…
Είναι προδότης!
Δεν έκανε το εμβόλιο, το άλλο έκανε, των 24 ωρών.
Α, είπα και εγώ, πάντως εσείς τώρα με τον Μποτσουάνα, κάντε και Τρίτη και τέταρτη δόση και θα γίνετε ρινόκεροι…
Βρε άντε από εκεί, πήγαινε τώρα στο πεζούλι με τους άλλους…
Ναι, γιατί στα καφενεία και όσο το επιτρέπει ο καιρός, οι εμβολιασμένοι κάθονται στις καρέκλες και οι ανεμβολίαστοι σε κανένα παγκάκι ή πεζούλι, παραδίπλα. Πάντως για να μην κρυώνουν στο τσιμέντο ή στην πέτρα, ο καφετζής τους δίνει μαξιλαράκι από τις καρέκλες. Άλλωστε, πελάτες του είναι τόσα χρόνια.
Αυτή είναι μέχρι τώρα η πραγματικότητα, γενικότερα στην ζωή των άνω των 60 και ιδίως στους συνταξιούχους, πραγματικότητα που έρχεται να αλλάξει η απόφαση Μητσοτάκη για υποχρεωτικό εμβολιασμό. Και επειδή έδωσε κάτι 250αρια σε όσους παίρνουν ψίχουλα για σύνταξη, σπεύδει να τα πάρει πίσω με τον κεφαλικό φόρο των 100 ευρώ τον μήνα για όποιον δεν κάνει το εμβόλιο. Την ίδια ώρα, από όλα τα ΜΜΕ εξαφανίστηκε η ανακοίνωση του Παγκόσμιου Οργανισμού Υγείας ότι τα εμβόλια είχαν αποτελεσματικότητα 60% και με την Δέλτα, έπεσαν στο 40%. Κάπως άσφαιρο το μοναδικό μας όπλο κατά του κορώνα. Βέβαια, ανέκαθεν, αυτό ήταν το ποσοστό αποτελεσματικότητας των εμβολίων, καθότι άλλη η εργαστηριακή έρευνα και άλλη η πραγματική απόδοση. Τι να περιμένεις όμως από Ταλιμπάν της ενημέρωσης, ή από υπουργούς που αντί να ασχολούνται με το αντικείμενο τους κάνουν τους τηλεγιατρούς. Επίσης, καμιά ουσία δεν έχει πλέον να …σοκαριζόμαστε από τον αριθμό των κρουσμάτων. Άμα γίνονται μέχρι και 600 χιλιάδες τεστ ημερησίως, προφανώς θα μετράμε πολλά κρούσματα. Όσο για τους θανάτους με και όχι από κορώνα, πέρασαν δυο χρόνια για να μας πουν πως θάνατος μέχρι και τρεις μήνες μετά την προσβολή από τον ιό, λογίζεται θάνατος με κορώνα. Σκέφτονται δε να κατεβάσουν το χρονικό όριο σε 30 μέρες, για να μετράμε 20% λιγότερα θύματα. Τέτοιο αλαλούμ… Και ενώ η τρομοκρατία καλά κρατεί, η κυβέρνηση σπρώχνει τα πάντα στους ιδιώτες φίλους της και αφήνει για την πλέμπα τα ψίχουλα που θα πέσουν από το τραπέζι του λουκούλλειου τσιμπουσιού. Αυτά γίνονται στην εποχή της Όμικρον της νέας παραλλαγής του κορώνα που κατά τα ΜΜΕ της συμφοράς μπορεί να φέρει και το τέλος του κόσμου. Πάντως, μπορούσε να ονομαστεί και ως η «Ιστορία της Ο» κατά το τολμηρό ερωτικό μυθιστόρημα ξεσήκωσε θύελλα αντιδράσεων όταν πρωτοεκδόθηκε το 1954, ενώ το 1975 το βιβλίο μεταφέρθηκε στον κινηματογράφο. Υπάρχουν άραγε ομοιότητες με την εποχή της Όμικρον και την «Ιστορία της Ο», από την κινηματογραφική μεταφορά της οποίας είναι η φωτογραφία που συνοδεύει το σχόλιο; Ε, ας δούμε παρακάτω μια περιγραφή του βιβλίου:
«Ξαπλωµένη στο αριστερό πλευρό, ολομόναχη µες στο σκοτάδι και στη σιγαλιά, ζεστή κάτω απ’ τη γούνα και υποχρεωτικά ακίνητη, η Ο αναρωτιόταν γιατί ένιωθε τόση ηρεµία ανάκατη µε τρόµο ή γιατί ο τρόµος της φαινόταν τόσο ήρεµος. Κατάλαβε ότι το πιο ολέθριο γι’ αυτήν ήταν πως οιαδήποτε χρήση των χεριών της ήταν απαγορευμένη όχι γιατί αυτά ενδεχομένως θα την προστάτευαν (άραγε ήθελε να προστατευθεί;), αλλά, αν ήσαν ελεύθερα, θα επιχειρούσαν µια χειρονομία, θα προσπαθούσαν να απωθήσουν τα χέρια που την άρπαζαν, τη σάρκα που τη διαπερνούσε, να παρεµβληθούν ανάµεσα στους γλουτούς της και στο μαστίγιο. Την είχαν απαλλάξει απ’ τα χέρια της, το κορµί της κάτω απ’ τη γούνα ήταν γι’ αυτήν απρόσιτο».
Επιτέλους, θα πάμε για …σκι
Άμεσο πισωγύρισμα της Βουλγαρικής κυβέρνησης μετά την οξεία και εύστοχη αντίδραση του συλλόγου «Φίλοι Κίρκοβου», με αποτέλεσμα να ανοίξει ξανά το πέρασμα των ελλήνων εμβολιασμένων στην γειτονική χώρα, χωρίς το χαράτσι του pcr test. Να σημειωθεί πως ουδεμία αντίδραση καταγράφηκε από τον πολιτικό κόσμο ή άλλες συλλογικότητες. Μόνο ο σύλλογος «Φίλοι Κίρκοβου» στάθηκε δίπλα στον απλό Έλληνα πολίτη που επιθυμεί να κάνει σκι και Πρωτοχρονιά σε Μπάνσκο και Παμπόροβο, αλλά και στον ανώνυμο συντοπίτη μας που μια φορά τον μήνα επισκέπτεται το γειτονικό χωριό στο πλαίσιο της σύσφιξης των διασυνοριακών σχέσεων. Ε και μιας και πάει, βάζει και λίγη βενζίνα, παίρνει και κανένα τσιγάρο ή και καμιά βότκα για να πάνε κάτω τα φαρμάκια.
Ας ολοκληρωθεί το ξήλωμα…
Μιας και με αφορμή τις εργασίες για το πέρασμα του φυσικού αερίου και αφού έγινε η αρχή, ας ολοκληρωθεί το ξήλωμα του εκτρώματος με τους πορφυρούς κυβόλιθους στο οδόστρωμα μπροστά στο «σπαθί», μια απίθανη απόφαση της τότε διοίκησης Κοτσάκη στον Δήμο Κομοτηνής. Κρίμα όμως που η πιο σωστή πρόταση του Κοτσάκη, να γίνει η Τσανάκλειος κτίριο της δημοτικής αρχής, δεν βρήκε συμπαραστάτες. Εντωμεταξύ, μιας και ο λόγος για τα έργα του φυσικού αερίου, οι πρόσφατες βροχές είχαν αποτέλεσμα να γεμίσει η πόλη με λακκούβες στα σκαμμένα σημεία το οποία παραμένουν χωρίς ασφαλτόστρωση.
Την Κυριακή, όλοι στις κάλτσες!
Συντρόφισσες και σύντροφοι και σεις οι άλλοι που θα πάτε στις κάλτσες, ε συγνώμη στις κάλπες για να βγάλετε το νέο πασόκο αρχηγό, ένα έχει να σας πει ο Ποπολάρος… Μπορεί να γελάγαμε και να γελάσουμε στο μέλλον μαζί του, αλλά η αλήθεια είναι πως από τις τηλεοπτικές εμφανίσεις των υποψηφίων, όχι στο ντιμπέιτ, μόνο ο ΓΑΠ εξέφρασε πολιτικό λόγο, με προτάσεις κάπως σοσιαλιστικού χαρακτήρα, υπέρ του κοινωνικού συνόλου και στήριξης των αδυνάτων. Και του Σκανδαλίδη, καθαρός και πολιτικός ο λόγος, αλλά απλά συμπληρώνει την εξάδα. Το νέο, είναι νέο, αλλά δεν είναι και οπωσδήποτε καλό ή ελπιδοφόρο. Από την άλλη, ο παλιός δεν είναι πάντα αλλιώς, αν και στην περίπτωση του ΓΑΠ, παραδόξως, ισχύει. Άσε που έμαθε επιτέλους και …ελληνικά. Καλό βόλι.
