Θα θάμαζε και ο …Θεοδόσιος

Θα θάμαζε και ο …Θεοδόσιος

Μαλλιά κουβάρια χωρίς λόγο στο δημοτικό συμβούλιο. Και δεν έχει σημασία ποιος έχει δίκιο και ποιος άδικο, καθώς σιγά το έργο του πολιτιστικού διάδρομου και της χρήσης που θα έχει… λες και όλη μέρα φορτωμένος θα είναι με τουρίστες. Άντε το πολύ, να κόβουμε δρόμο, αν και τον ίδιο τον διάδρομο, τον κόβει δρόμος, η Σοφούλη. Και όλα αυτά, για να αναδείξουμε ένα τείχος, το οποίο βέβαια, φροντίσαμε να το ξεπατώσουμε και όχι μόνο στους προηγούμενους αιώνες. Ναι γιατί, αν λόγο των χρωματισμένων τειχών του μπορεί να αναφερθεί ως Θεοδοσιανό, έτσι και σηκωνόταν ο Αυτοκράτωρ Θεοδόσιος, ουδόλως θα θάμαζε από τον διάδρομο. Μπορεί όμως να μας έλεγε, πως τα καταφέραμε και χτίσαμε μέσα στο τείχος. Να τι χρήση θα μπορούσε να έχει ένας άλλος πολιτιστικός διάδρομος, εξηγώντας στον επισκέπτη τα ανεξήγητα. Και σε κάθε περίπτωση, από πού και ως που, εμβληματικό ένα έργο των 200 χιλιάδων; Χάνουν και οι λέξεις την έννοια τους. Πάντως, θα μπορούσε να πει και κάτι άλλο ο Θεοδόσιος, του οποίου έκοβε το μάτι. Πως καταφέρνουμε να σβήνουμε αναμνήσεις. Μια με το γεφυράκι στο πάρκο, τώρα με το οικονομικό γυμνάσιο, λες και αυτό πείραξε και δεν απελευθερώνεται το φρούριο. Να, καλά τα είπε ο Καρασταύρου, «Σα να ήρθαν χθες στην πόλη», μόνο που τα είπε σε λάθος άτομα. Εντωμεταξύ, ο ίδιος, πότε ήρθε στην πόλη; Εδώ εκλέγεται; Και για να έχουμε καλό ρώτημα, εκείνο το θεμέλιο του φρουρίου που καθυστέρησε το έργο της Σοφούλη επί μακρόν, δεν θα ήταν και τόσο σημαντικό, καθότι το σκεπάσαμε, ένα μέρος του.

«Ξενιτεμένοι» σκειτμπορντίστες

Υπάρχουν οι χιλιάδες που ξενιτεύονται να βρουν δουλειά και μέλλον ε άλλες χώρες, στην Κομοτηνή όμως υπάρχουν και νεαροί που «ξενιτεύονται» στην γειτονική Αλεξανδρούπολη για να κάνουν σκέιτ. Καθότι δεν τους κάναμε πίστα, έχουμε άλλες προτεραιότητες, να κάνουμε την πόλη μόνο για τους φοιτητές. Και πληρώνουν τα παιδιά το εισιτήριο τους με το ΚΤΕΛ, για να χαρούν το αγαπημένο τους σπορ. Και όσο και αν είναι φθηνό το εισιτήριο, έτσι και τα αποταμίευαν τα λεφτά, την έκαναν την ιδιωτική πίστα σκέιτ. Το θέμα όμως είναι να τους την κάνει ο Δήμος. Και όχι κάπου απόμακρα και απόμερα. Ελάχιστα θα κοστίσει, γιατί όχι να μην την χωροθετήσει μέσα στο πάρκο. Να έρχονται να τους βλέπουν φίλοι τους και άλλοι συνομήλικοι τους, να τους χαίρονται οι γονείς τους, να μυηθούν στο σκέιτμπορντ και άλλα παιδιά. Ακόμη και στα Ελευθέρια θα μπορούσαμε να εντάξουμε ένα αγώνα επίδειξης, τόσα και τόσα εντάσσουμε… Και να σας το πει ο Ποπολάρος… Αν δεν βασιστούμε στις δικές μας δυνάμεις, πάμε για φούντο. Ξεχνάτε το δάκρυ που έπεσε δυο χρονιές που δεν ήρθαν οι φοιτητές;

Για βάδην και για τρέξιμο

Τώρα, λέει, θα κάνουμε οικονομία, θα μειώσουμε τον φωτισμό στους δρόμους. Εντάξει, για τον δρόμο προς Ροδίτη, κανένα πρόβλημα, έτσι και αλλιώς, σκοτάδια έχει… Πάντως, σε ότι αφορά σε αυτή την διαδρομή, θα μπορούσε να γίνει ένας διάδρομος μεταξύ Κομοτηνής και Ροδίτη, όχι ακριβώς ποδηλατόδρομος, κυρίως για βάδισμα και τρέξιμο. Φυσικά, θα μπορούσαν να κινηθούν και ποδήλατα. Στην Ξάνθη, τον έχουν από δεκαετίες αυτόν τον διάδρομο, προς τις φοιτητές εστίες, στην Αλεξανδρούπολη αν και δεν τον έχουν, πολλές δεκάδες βαδίζουν ή και τρέχουν μεταξύ της πόλης και της Χιλής. Ε και για να μην παρεξηγηθούν άλλοι οικισμοί, ας γίνουν και άλλοι τέτοιοι διάδρομοι, αρκεί να υπάρχει ενδιαφέρον από τους κατοίκους της περιοχής.

Με τα λεφτά των άλλων

Εδώ και δυο σχεδόν μήνες, γνωρίζαμε πως η τιμή στο κιλοβάτ θα ήταν κοντά στα 15 λεπτά, απλά επειδή στην κυβέρνηση, αν και δεξιοί, δεν γνωρίζουν από καπιταλισμό, νόμιζαν πως θα την όριζαν οι ίδιοι. Μετά, έκαναν έναν νόμο έκτρωμα, για τα μάτια του κόσμου, ενσωματώνοντας την ρήτρα αναπροσαρμογής στην τιμή και χαρίζουν δις στις εταιρείες για να φτάσει η τιμή στα …15 λεπτά. Και ενώ σε άλλα κράτη, βρήκαν ευκαιρία, δήθεν από τον πόλεμο, με τις αυξήσεις, να φτιάξουν οι μεγάλες εταιρείες τους ισολογισμούς τους που δεινοπάθησαν με τον κορώνα, να πάρουν και τα μπόνους τα μεγαλοστελέχη, στην Ελλάδα διυλιστήρια, εφοπλιστές, με το ρωσικό πετρέλαιο, εταιρείες ενέργειας και εισαγωγής φυσικού αερίου, σε πολλές περιπτώσεις πρόκειται για μια εταιρεία, μαζεύουν το δικό μας χρήμα και το κρατικό, δηλαδή πάλι το δικό μας, και αγοράζουν ότι βρουν μπροστά τους. Ότι βρουν που λέει ο λόγος, καθώς οι αγορές τους είναι τέτοιες, ώστε να βρεθούν σε θέση ισχύος στην οικονομία, για να ξεκοκαλίσουν τα νέα ευρωπαϊκά κονδύλια.  Και να ισχυροποιηθούν τόσο, που κανείς να μην μπορεί να μπει σφήνα, ή να τους πάρει μερίδιο, αν ξεκινήσει από χαμηλά. Άλλωστε, οι περισσότεροι από τους κοτζαμπάσηδες, έχουν και τα ΜΜΕ, έχουν και τους πολιτικούς στο τσεπάκι τους. Τώρα, βρήκαν ευκαιρία να τα σαρώσουν όλα. Φυσικά, με τα δικά μας τα λεφτά. Πάντα με τα λεφτά των άλλων!

Να έβαζαν λάδι με προστασία 50

Τόσα χρόνια χλαπακιάζουμε σουβλάκια σε γιορτές και πανηγύρια, τέτοιο πράγμα δεν μας έτυχε ποτέ. Θα πει κανείς, ε καλά, χοιρινά είναι τα σουβλάκια, άλλο το κοτοπουλάκι που έχει άσπρο κρέας και το «πιάνει» εύκολα ο ήλιος. Εντάξει με την πλάκα και με όλο τον σεβασμό, καθότι πρόκειται και για θρησκευτική τελετή, η οποία στις αντίστοιχες περιπτώσεις έχει «ξεχειλώσει», αλλά με αυτά, δεν πάμε μπροστά. Όπισθεν ολοταχώς και για την μερίδα της τοπικής κοινωνίας που αποδέχεται την «προβατοποίηση», αλλά και για τις επίσημες αρχές που την επιτρέπουν, καθότι πάντα κάποιες εκλογές έρχονται.

Να φύγετε, να πάτε αλλού

Εμ βέβαια, 1500 μοτοσυκλετιστές στον Ίμερο, θα επιτάχυναν την κλιματική αλλαγή, άσε που θα κινδύνευε και το δάσος της περιοχής. Τα αυθαίρετα που διαχρονικά στήθηκαν στην παραλιακή Ροδόπη, ήταν θέλημα …Θεού, ενώ για την πράσινη ανάπτυξη, χαλάλι τα βουνά και τα δάση που γεμίζουν φουρφουράκια και οι αγροί φωτοβολταικά. Άσε δε που θα γέμιζε ο τόπος με κουτιά αλουμινίου από τους τόνους μπύρας που θα κατανάλωναν οι μπάικερς. Και θα είχε και ροκ πάρτι, η μουσική ροκ που καταστρέφει τη νεολαία, ενώ με την τραπ σε επίγειους αγγέλους μεταμορφώνονται οι νέοι. Να μην πούμε δε για το πόσα πλαστικά καλαμάκια θα γέμιζαν τον τόπο για 100 χρόνια, με τόσους φραπέδες που θα έπιναν οι συμμετέχοντες στη συνάντηση. Είμαστε για τα πανηγύρια…