Οι εθισμοί του Ελ Τσάπο στη φυλακή – Βιάγκρα, σεξ και φαγητό από ακριβά εστιατόρια
Οι τρεις εθισμοί του Μεξικανού ναρκοβαρόνου τους οποίους αναγκάστηκε να στερηθεί όταν μεταφέρθηκε σε φυλακή υψίστης ασφαλείας στο Κολοράντο – Οι σεξουαλικές μονομαχίες με τον άλλο ναρκοβαρόνο, Σάλαζαρ
Πλημμύρισε την Αμερική με κοκαΐνη, κάνοντας μία τεράστια περιουσία από τον εθισμό των ανθρώπων στις ναρκωτικών ουσίες.
Όμως, ο Μεξικανός πρώην βασιλιάς των ναρκωτικών, αρχηγός του μεξικανικού καρτέλ Χοακίν Αρχιβάλντο Γκουσμάν Λοέρα, περισσότερο γνωστός ως «Ελ Τσάπο», είχε εξάρτηση από άλλες ουσίες: το Βιάγκρα και το εκλεπτυσμένο φαγητό σε πεντάστερα εστιατόρια. Και μάλιστα πήρε τους εθισμούς του στη φυλακή.
«Κατά τη διάρκεια του εγκλεισμού του στη φυλακή Πουέντε Γκράντε, ο «Ελ Τσάπο» ήταν εθισμένος στα ναρκωτικά και το σεξ», γράφει η 50χρονη Μεξικανή ερευνήτρια δημοσιογράφος Αναμπέλ Χερνάντεζ, στο νέο της βιβλίο, υπό τον τίτλο: «Emma and the other Narco Women» (η Έμμα και οι άλλες γυναίκες των ναρκωτικών)».
Εκείνη την εποχή, ο «Ελ Τσάπο» είχε αναπτύξει κάποιου είδους ανταγωνισμό με έναν άλλο κρατούμενο: τον 81χρονο Χέκτορ Λουίς Πάλμα Σάλαζαρ – έναν αντίπαλο βαρόνο ναρκωτικών του καρτέλ «Sinaloa».
Σύμφωνα με τους ισχυρισμούς της Μεξικανής δημοσιογράφου, οι δύο μαφιόζοι έκαναν κόντρες για το ποιος θα μπορούσε να κάνει περισσότερο σεξ και ποιος θα μπορούσε να έχει τις περισσότερες γυναίκες.
Κι ενώ οι πελάτες του λάτρευαν τα ναρκωτικά, αυτός είχε αδυναμία στο πιο διάσημο «μπλε χάπι» παγκοσμίως, όπως γράφει η γερμανική εφημερίδα «Bild».
Μέσα στη φυλακή, είχε «λαδώσει» τους πάντες και με αυτό τον τρόπο είχε πάντα στην τσέπη του Βιάγκρα. Για να μπορεί να ικανοποιεί τις κυρίες που έφταναν στο κελί του.
Όπως αναφέρει στο βιβλίο της η Χερνάντεζ, που έκανε «όνομα» στην πατρίδα της για την έρευνά της σχετικά με τη μαφία των ναρκωτικών: «Έφερνε ιερόδουλες από έξω… Και αν αυτό δεν λειτουργούσε, πλήρωνε αδρά νοσοκόμες, καθαρίστριες ή μαγείρισσες που δούλευαν στη φυλακή».
Κανένας από τους δύο μαφιόζους – Σάλαζαρ και Ελ Τσάπο – δεν είχε έλλειψη μετρητών. Πλήρωνε, λοιπόν, τις κυρίες που θα έκαναν σεξ μαζί τους.
Μία από τις γυναίκες που ικανοποίησε τις σεξουαλικές ορέξεις του Μεξικανού πρών βαρόνου των ναρκωτικών, ήταν μία τρόφιμος, το κελί της οποίας ήταν κοντά στην πτέρυγα των ανδρών. Πρόκειται για την 23χρονη τότε Ζουέμα Γιούλια Χερνάντεζ, που είχε καταδικαστεί για ληστεία.
Ο «Ελ Τσάπο», που τότε ήταν παντρεμένος με την πρώτη του σύζυγο και είχε πέντε παιδιά μαζί της, λέγεται ότι είχε οργανώσει και εκτρώσεις πίσω από τα κάγκελα.
Το ρεπορτάζ της Μεξικανής δημοσιογράφου δείχνει επίσης πόσο αδίστακτος ήταν ο πρώην βασιλιάς των ναρκωτικών: Είχε δώσει εντολή να ξυλοκοπηθεί βάναυσα μία κρατούμενη που αρνήθηκε να κάνει μαζί του σεξ. Στη συνέχεια έβαλε αρκετούς άντρες κρατούμενους να τη βιάσουν.
Σεξουαλική μονομαχία
Για να μπορέσει να σταθεί στο ύψος του, σε μία σεξουαλική μονομαχία με τον Σάλαζαρ, ο «Ελ Τσάπο», είχε πάντα απόθεμα Βιάγκρα, αποκτώντας πλήρη εξάρτηση από το μπλε χάπι.
Εκτός από το σεξ, μέσα στη φυλακή μπορούσε επίσης να απολαύσει και το καλό φαγητό. Καθημερινά έφτανε στο κελί του και του πουλιού το γάλα από τοπικά εστιατόρια. Σε αυτό βοηθούσε ο ξάδερφός του, Αρτούρο Μπελτράν Λέιβα. Είχε δώσει στον Ελ Τσάπο αρκετά μετρητά για να δωροδοκήσει τους φρουρούς και να κάνουν τα στραβά μάτια για τα εκλεκτά εδέσματα που έμπαιναν στο κελί του.
Ωστόσο, το καλό φαγητό σταμάτησε να φτάνει στο πιάτο του, όταν το 2009, ο Λέιβα πέθανε σε ηλικία 48 ετών. Του είχαν στήσει ενέδρα έξω από το σπίτι του άλλοι ναρκέμποροι.
Ο «Ελ Τσάπο» κατάφερε να αποδράσει από τη φυλακή αρκετές φορές τα επόμενα χρόνια.
Όμως το 2019 εκδόθηκε στις Ηνωμένες Πολιτείες και καταδικάστηκε σε ισόβια κάθειρξη για διακίνηση ναρκωτικών. Από τότε βρίσκεται σε φυλακή υψίστης ασφαλείας στο Κολοράντο. Εκεί δεν περνάει ούτε μύγα στο κελί του.
Ο αρχηγός του μεξικανικού καρτέλ, Χοακίν Αρχιβάλντο Γκουσμάν Λοέρα βρίσκεται έγκλειστος σε μία φυλακή supermax με το υψηλότερο επίπεδο ασφάλειας, μαζί με τον οποίο κρατούνται και οι πιο επικίνδυνοι εγκληματίες -κάτι σαν το σύγχρονο Αλκατράζ για παράδειγμα.
Η φυλακή βρίσκεται στην έρημο, περίπου δύο ώρες από το Ντένβερ και κανένας κρατούμενος δεν έχει αποδράσει από την ίδρυσή της το 1994.
Πολλοί είναι εκείνοι που έχουν περιγράψει της συνθήκες διαβίωσης των κρατούμενων ως «βασανιστήριο», ενώ ένας πρώην φύλακας έχει δηλώσει ότι η εγκατάσταση «δεν κατασκευάστηκε για την ανθρωπότητα».